Η Ελευσίνα και οι «Μυήσεις» του Avant-garde Film Festival

Με έναρξη την 17η Οκτωβρίου -και διάρκεια έως τις 29- θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, η 9η διοργάνωση του Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου.

Το Φεστιβάλ εστιάζει στην παρουσίαση νέων ερευνητικών εγχειρημάτων στον κινηματογράφο που πέρα από τις μορφολογικές αναζητήσεις διερευνούν τη δυνατότητα της εικόνας να προτείνει όχι έναν εφησυχασμό αλλά ένα άνοιγμα στο άγνωστο.

4 Έλληνες δημιουργοί –η Αντουανέττα Αγγελίδη, ο Άγγελος Φραντζής, η Βουβούλα Σκούρα και ο Ρούσσος Κούνδουρος- οι οποίοι –όπως επισημαίνει η Μαρία Κομνηνού - Διευθύντρια του Φ.Π.Κ- διερευνούν το στάδιο του καθρέπτη και το διάλογο μεταξύ της ελληνικής και της παγκόσμιας μυθολογίας» αποτελούν την ελληνική συμμετοχή στο αφιέρωμα «Μυήσεις» το οποίο πραγματοποιείται με αφορμή την επιλογή της Ελευσίνας ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας για το 2021.

Η ίδια σημειώνει στο εισαγωγικό σημείωμα του αφιερώματος: «Η ανακήρυξη της Ελευσίνας σε Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2021 με έκανε να σκεφτώ πώς θα μπορούσε να συνδεθεί με τα φεστιβάλ μας: Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος είναι χτισμένη πάνω στην Ιερά Οδό, τον ιερό δρόμο που οδηγούσε τους πιστούς από την Αθήνα στην Ελευσίνα, για να μυηθούν στη λατρεία της Δήμητρας και της Περσεφόνης. Ο κινηματογράφος, άλλωστε, έχει το χαρακτήρα ενός ιερού τελετουργικού, που παραλληλίζεται είτε ως σύγχρονη εκδοχή του σπηλαίου του Πλάτωνα, είτε ως πρόσληψη εν περισπάσει (Μπένγιαμιν), είτε ως επιστροφή στο στάδιο του καθρέφτη (Metz)».

Οι 4 συμμετοχές αποτελούνται από 2 ταινίες μυθοπλασίας, 1 βίντεο προσχέδιο και 1 ντοκιμαντέρ.

Αντουανέττα Αγγελίδη - «Ο κλέφτης ή η πραγματικότητα», 2001, 83': Η πραγματικότητα κλέβει τα όνειρά σου κι εσύ κλέβεις την πραγματικότητα για να ονειρευτείς. Μια σκοτεινά αισιόδοξη ταινία. Τρεις εκδοχές μιας και μόνης ημέρας. Τρεις χαρακτήρες παγιδευμένοι σε παράλληλα σύμπαντα. Η εισβολή του Κλέφτη θα τους ενώσει. Κάθε βλέμμα δημιουργεί μία διαφορετική ιστορία: μοίρα – τύχη – ελεύθερη βούληση. Τι έχουν κοινό; Ο Κλέφτης γνέφει προς μιαν απάντηση. Η θνητότητα ενώνει τις κατακερματισμένες οπτικές. Η μυστική αλληλεγγύη της ανθρώπινης κατάστασης.

Άγγελος Φραντζής - «Μέσα στο δάσος», 2010, 97': «Δυο αγόρια και ένα κορίτσι. Ίσως νεκροί, ίσως ζωντανοί. Ολομόναχοι. Γύρω τους, μεγάλοι κορμοί δέντρων, διάφανα ποτάμια, μια απομονωμένη παραλία, τα βουνά, κι ένα παράξενο κόκκινο σπίτι βαθιά κρυμμένο στην καρδιά του δάσους. Ένα μυητικό ταξίδι στην άλλη πλευρά. Στις ρίζες των επιθυμιών, τη φύση των φύλων και την πολλαπλή υπόσταση των σεξουαλικών ταυτοτήτων. Ένα ταξίδι στο άγνωστο, κάτι σαν ένα άγριο υπαρξιακό παραμύθι».

Βουβούλα Σκούρα - «Τα τέσσερα στάδια της σκληρότητας για τον Antonin Artaud», 2008, 13': «H ταινία αυτή γυρίστηκε 60 χρόνια μετά το θάνατο του Αρτώ. Επιστρέφει στην παιδική του ηλικία για να συναντηθεί εκ νέου με τις ιδέες, τις εξαρτήσεις και τα πρόσωπα που επηρέασαν το δημιουργικό του έργο».

Ρούσσος Κούνδουρος - «Αναστενάρια», 1959, 15': «Αυτό το ευρέως αναγνωρισμένο εθνολογικό φιλμ καταγράφει ένα παραδοσιακό ελληνικό έθιμο, που, παρότι πλέον εκχριστιανισμένο, ανάγεται στα αρχαία ορφικά μυστήρια της Θράκης: την πυροβασία».

Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα του Φεστιβάλ.