H Κάντις Μπράιτς και η βίντεο εγκατάσταση Love Story έρχονται στο Φεστιβάλ Αθηνών και στο χώρο Πειραιώς 260 (Α) με ένα θέαμα όπου οι αστέρες του Χόλυγουντ, η Τζούλιαν Μουρ και ο Άλεκ Μπόλντουιν μπλέκονται με τις αφηγήσεις 6 προσφύγων- θυμάτων πολεμικών συγκρούσεων αλλά και πολιτικών, θρησκευτικών και σεξουαλικών διώξεων από την Ασία, την Αφρική και την Λατινική Αμερική
H Κάντις Μπράιτς (Candice Breitz) γεννήθηκε στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής το 1972 και ζει στο Βερολίνο της Γερμανίας παρέχοντας τις υπηρεσίες της ως καθηγήτρια στο Braunschweig University of Art από το 2007. Πολυβραβευμένη και κοσμογυρισμένη η Μπράιτς – κοσμοπολίτης και η ίδια – και με ένα βιογραφικό με πολύ καλές σπουδές (απόφοιτη των University of the Witwatersrand, University of Chicago και Columbia University) είναι μια από τις προβεβλημένες εκπροσώπους των βίντεο εγκαταστάσεων.
Μάλιστα, με μια πολυταξιδεμένη βίντεο εγκατάσταση έρχεται και στο Φεστιβάλ Αθηνών και στο χώρο Πειραιώς 260 (Α). Στον φιλόξενο χώρο των εικαστικών θα λειτουργεί από τις 30/05 έως τις 30/06/2019 - ώρα έναρξης 19:00- η βίντεο εγκατάσταση της Κάντις Μπράιτς Love Story.
Σε ενημερωτικό κείμενο των διοργανωτών διαβάζω: «Ποιες ιστορίες είμαστε διατεθειμένοι να ακούσουμε; Ποιες ιστορίες μας συγκινούν; Πώς γίνεται το κοινό να δακρύζει στο σινεμά, αλλά να μένει ασυγκίνητο όταν έρχεται αντιμέτωπο με τον πραγματικό ανθρώπινο πόνο;
Η βίντεο-εγκατάσταση της νοτιοαφρικανής Κάντις Μπράιτς (Candice Breitz) διερευνά τους μηχανισμούς της ταύτισης και της ενσυναίσθησης. Η δημιουργός στρέφει την προσοχή μας σε προσωπικές μαρτυρίες άγνωστών μας προσφύγων, προσώπων που συνήθως μένουν στη σκιά, αντιδιαστέλλοντάς τες με τη γοητεία που μας ασκούν οι διασημότητες.
Στον πρώτο χώρο της εγκατάστασης, οι θεατές παρακολουθούν ένα εύπεπτο «δράμα» που υποδύονται δύο πασίγνωστοι χολυγουντιανοί σταρ, η Τζούλιαν Μουρ και ο Άλεκ Μπόλντουιν. Οι ηθοποιοί αναπαριστούν σύντομα αποσπάσματα από συνεντεύξεις έξι προσφύγων. Το σφιχτοδεμένο μοντάζ αφαιρεί από τις αληθινές ιστορίες το βάθος και τις αποχρώσεις τους, μετατρέποντάς τες σε ένα προϊόν για μαζική κατανάλωση.
Στον δεύτερο χώρο της έκθεσης, οι θεατές καλούνται να δουν τις αρχικές, αμοντάριστες συνεντεύξεις των ίδιων των προσφύγων και μεταναστών».
Πρόκειται για τις προσωπικές αφηγήσεις έξι ατόμων που εγκατέλειψαν τις χώρες τους ως απάντηση σε μια σειρά καταπιεστικών συνθηκών: Η Sarah Ezzat Mardini ( Σάρα Μαρντίνι), από την Συρία που έγινε γνωστή από το κατόρθωμα της να φθάσει κολυμπώντας μαζί με την αδελφή της σε μια ακτή της Λέσβου και η οποία αργότερα επιστρέφοντας στο νησί από την Γερμανία όπου ζει συνελήφθη με την κατηγορία της συμμετοχής στην διακίνηση μεταναστών, μπήκε στη φυλακή και μετά από διεθνείς πιέσεις αποφυλακίσθηκε με εγγύηση.
Ο José Maria João, ένα άνδρας που έχει ζήσει ως παιδί στρατιώτης στην Αγκόλα – πρόσφυγας στην Ναμίμπια και στην συνέχεια, στη Νότια Αφρική. Η Mamy Maloba Langa, θύμα διωγμών από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό που βρήκε καταφύγιο στη Νότια Αφρική. Η Shabeena Francis Saveri, ακτιβίστρια τρανσέξουαλ από την Ινδία που ζει στη Νέα Υόρκη. Ο Luis Ernesto Nava Molero, θύμα πολιτικών διώξεων από το καθεστώς της Βενεζουέλας και ο Farah Abdi Mohamed, ένας νέος από τη Σομαλία με το αυστηρό ισλαμικό καθεστώς που επέλεξε να αλλαξοπιστήσει και να ζήσει μακριά από τις απαγορεύσεις… Σήμερα, δηλώνει άθεος.