Δύο θεατρικές παραστάσεις από δύο νέους δημιουργούς φαίνεται ότι συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον του αθηναϊκού κοινού - η παράσταση Το κορίτσι από το εργοστάσιο της ομίχλης του Τομ Λούτς και η παράσταση Σαϊγκόν της Καρολίν Γκυγελά Ενγκυγέν.
Ο Τομ Λουτς από την Ελβετία και η Καρολίν Γκυγελά Ενγκυγέν, κόρη Βιετναμέζων μεταναστών από τη Γαλλία είναι δύο νέοι δημιουργοί με καλό όνομα στο διεθνές στερέωμα του θεάτρου που φέρνουν μαζί τους ισάριθμες ενδιαφέρουσες προτάσεις στην Πειραιώς 260 – το διήμερο Κυριακή και Δευτέρα 23 & 24 Ιουνίου θα παίζεται η παράσταση Το κορίτσι από το εργοστάσιο της ομίχλης του Τομ Λούτς , ενώ το διήμερο Παρασκευή και Σάββατο 28 & 29 Ιουνίου ακολουθεί η παράσταση Σαϊγκον της Καρολίν Γκυγελά Ενγκυγέν.
Το κορίτσι από το εργοστάσιο της ομίχλης – Τομ Λουτς
Ο Ελβετός σκηνοθέτης Τομ Λουτς έχει κερδίσει τη φήμη του χάρη στις ατμοσφαιρικές παραστάσεις του και τις εντυπωσιακές, γεμάτες μουσική εικόνες, που αγγίζουν τις πλέον φευγαλέες κι εφήμερες πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας. Η τελευταία του δουλειά, Το Κορίτσι από το εργοστάσιο της ομίχλης, συμπεριλήφθηκε στη λίστα του φετινού Theatertreffen - Berliner Festspiele με τις 10 καλύτερες παραστάσεις της χρονιάς. Ξεκινώντας από την παιδική του εμμονή με τις μηχανές ομίχλης, ο νεαρός σκηνοθέτης χτίζει επί σκηνής ένα σύγχρονο παραμύθι με μαγικό φινάλε, όπου η ομίχλη παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Στην άκρη μιας πόλης, ένα μικρό εργοστάσιο που φτιάχνει μηχανές ομίχλης επιβιώνει με δυσκολία εν μέσω οικονομικής ύφεσης. Προκειμένου να βγάλουν τα προς το ζην, νοικιάζουν το εργοστάσιο σαν χώρο προβών σε ένα τρίο εγχόρδων. Εκεί εμφανίζεται και το κορίτσι του τίτλου, που εξερευνά όλες τις δυνατότητες που προσφέρει ο κόσμος των μηχανών. Ο εργοστασιάρχης και οι υπάλληλοί του αρχίζουν να πειραματίζονται, δημιουργώντας καταρράκτες από ομίχλη, φωσφορίζουσες θάλασσες, μουσικούς καπνούς, πλανητικούς δακτύλιους και ομιχλώδη ομοιώματα διάσημων γλυπτών. Σύντομα, όλοι οι χώροι γεμίζουν καπνό. Ο χρόνος σταματά και μόνος ήχος που ακούγεται είναι η μουσική της μπάντας που κάνει πρόβα στο εργοστάσιο. Όταν καθαρίζει το τοπίο, τα πάντα έχουν εξαφανιστεί και το εργοστάσιο έχει κλείσει. Απομένουν μόνον οι ίδιες οι μηχανές, που εξακολουθούν να γεννάνε ομίχλη και ονειρεύονται να γίνουν κάποτε άνθρωποι. (Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους).
ΣΑΪΓΚΟΝ - Καρολίν Γκυγελά Ενγκυγέν
Όταν η παράσταση ΣΑΪΓΚΟΝ παρουσιάστηκε πέρσι στο Φεστιβάλ της Αβινιόν, το κοινό χειροκροτούσε όρθιο επί ώρα κλαίγοντας, στο τέλος κάθε παράστασης. Οι κριτικές ενθουσιώδεις: «Αυτό το έργο δεν είναι σαν κανένα άλλο», έγραφε η Le Monde, «δεν είναι ούτε αυτοβιογραφική δουλειά, ούτε θέαμα πάνω στον αποικισμό». Η ΣΑΪΓΚΟΝ είναι μία μεγάλης διάρκειας παράσταση (4 ώρες), που μιλάει για τα δάκρυα, για την εξορία και τη μετανάστευση, για το Βιετνάμ και τη Γαλλία.
Η Καρολίν Γκυγελά Ενγκυγέν, κόρη βιετναμέζων μεταναστών στο Παρίσι, πήρε ως πρώτη ύλη για την παράστασή της τις ιστορίες ανθρώπων από το Βιετνάμ, αλλά και από το 13ο διαμέρισμα του Παρισιού, όπου ζουν πολλοί Γαλλοβιετναμέζοι και Βιετναμέζοι τις διασποράς. Η δράση του έργου εκτυλίσσεται σε ένα βιετναμέζικο εστιατόριο και καλύπτει ένα χρονικό διάστημα 40 χρόνιων. Το 1956, ένας Γάλλος στρατιώτης ετοιμάζεται να φύγει από την Ινδοκίνα και πείθει τη βιετναμέζα ερωμένη του να τον ακολουθήσει στη Γαλλία. Στο Παρίσι του 1996 επιτρέπεται για πρώτη φορά στους εξόριστους Βιετναμέζους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Πού βρίσκεται, όμως, πλέον η πατρίδα;
Με μουσική υπόκρουση βιετναμέζικη ποπ και γαλλικά chansons, οι έντεκα ήρωες γαλλικής, βιετναμέζικης ή γαλλοβιετναμέζικης καταγωγής, όπως ακριβώς και οι ηθοποιοί που τους υποδύονται, διασταυρώνονται επί σκηνής και μοιράζονται ιστορίες, τοπία, πρόσωπα, τραγούδια και μια γλώσσα που, για ορισμένους από αυτούς, επιβιώνει μόνο στις αναμνήσεις τους. Η Καρολίν Γκυγελά Ενγκυγέν δημιουργεί μια συγκινητική, πολυφωνική παράσταση, με αντρικές και γυναικείες φωνές που φέρουν μέσα τους τα τραύματα της ιστορίας (με ελληνικούς υπέρτιτλους).