Ένα ιστορικός ελαιώνας στην παραθαλάσσια περιοχή Γαλατά Τροιζηνίας στην Βορειοανατολική Πελοπόνησσο απέναντι απο το όμορφο νησί του Πόρου φτιαγμένος από τον ναύαρχο της Επανάστασης Εμμανουήλ Τομπάζη μας δίνει σήμερα ένα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
Για μένα ήταν τελικά μια μικρή έκπληξη. Ένα πρόσωπο να συγκεντρώνει δύο ξεχωριστές αλλά τόσο κοινές ως προς τις αξίες ιδιότητες. Βεβαίως, μου πήρε ώρα στη περιδιάβαση μου στους δρόμους και τα μονοπατάκια της δικτύωσης του νέου κόσμου ότι ο Αριστοτέλης Παναγιώταρος, ο δημιουργός της μικροσκοπικής σοκολατερί με τα λαχταριστά – αν και σκοτεινά- σοκολατάκια της μιας μπουκιάς “The dark side of chocolate” στο κέντρο της Αθήνας είναι το ίδιο και το αυτό πρόσωπο με τον διαχειριστή του ιστορικού Κτήματος Τομπάζη στην περιοχή της Τροιζήνας – ένα κτήμα που μας δίνει το ομώνυμο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο.
Στο site του Κτήματος μαθαίνουμε για την ιστορία του: «Το 1828 -29-30 ο Ναύαρχος Μανώλης Τομπάζης κατόρθωσε να συγκεντρώσει σύνολο 45 περίπου στρέμματα απο συνολικά 65 διαφορετικά μικρά αγροτεμάχια τα οποία και αγόρασε. Χτίζει μονοόροφη πέτρινη κατοικία στην ήσυχη παραθαλάσσια κωμόπολη του Γαλατά και έτσι ξεκινά το "περιβόλι", το οποίο ο ναύαρχος Μανώλης Τομπάζης διαμορφώνει σιγά σιγά σε ενα πραγματικό επίγειο παράδεισο.
Η πρώτη του ενασχόληση ήταν η καλλιέργεια αμπελιών και η παραγωγή οίνου εφάμιλλου των Ευρωπαϊκών, η οποία υπήρξε πολύ επιτυχής.
Δια της φιλίας του Κυβερνήτου Ιωάννη Καποδίστρια ο Ναύαρχος Τομπάζης αποκτά τις πρώτες δυο μουσμουλιές τις οποίες φέρνει προσωπικά ο κυβερνήτης από την Κέρκυρα και τις φυτεύει με τα χέρια του στο κτήμα. Με στενή φιλία συνδεόταν επίσης με τον Ρώσο ναύαρχο Χέϋδεν, ο οποίος επισκέφτηκε τον Πόρο και βρισκόταν αγκυροβολημένος στον Ρώσικο Ναύσταθμο έναντι του περιβολιού Τομπάζη με την ναυαρχίδα του "Αζώφ". Του δωρίζει τις τρείς πρώτες μανταρινιές που εισήχθησαν στην Ελλάδα, οι οποίες ευρίσκοντο επι της ναυαρχίδας του κατά την ναυμαχία του Ναυαρίνο!
Οι πρώτες μανταρινιές που ως τότε ήταν άγνωστες σαν δέντρο στον Ελλαδικό χώρο φυτεύονται από τον Ναύαρχο Χέϋδεν στο κτήμα του Ναυάρχου Τομπάζη. Έτσι το μικρό περιβόλι αρχίζει να λαμβάνει την πρώτη του ωραία και ιστορική μορφή ως κτήμα. Η αρχική εμπορική καλλιέργεια του κτήματος ξεκινά σιγά σιγά το 1870 με την καλλιέργεια εσπεριδοειδών. Με καΐκια μετέφεραν τα εσπεριδοειδή στις αγορές της Κωσταντινούπολης, Θεσσαλονίκης και Πειραιά.
Η παραγωγή αναπτύσεται και έτσι αποφασίζεται το 1872 να επισκεφτούν την Σικελία και σε συνεργασία με τον ειδικό Σικέλο Αntonio Vazzana ιδρύουν την πρώτη βιομηχανική επιχείρηση παραγωγής αιθέριων ελαίων με εξαγωγές σε Κωνσταντινούπολη, Παρίσι, Τεργέστη, Οδησσό, η οποία γνωρίζει μεγάλη επιτυχία.
Μια μεγάλη και ξαφνική νόσος των εσπεριδοειδών σε ολόκληρη την περιοχή όμως, αναγκάζει την οικογένεια Τομπάζη να δώσει ένα απότομο τέλος στην τόσο επιτυχημένη τους προσπάθεια .Όλη τους η γνώση και εμπειρία που έχουν αποκομίσει μεταφέρεται στην καλλιέργεια της ελιάς.
Ο ελαιώνας Τομπάζη εξελισσόταν παράλληλα με τα εσπεριδοειδή και όταν πλέον τα δέντρα ωρίμασαν η επιτυχία συνεχίστηκε. Το ελαιόλαδο Τομπάζη γνώρισε ακόμα πιο σπουδαία φήμη τόσο στις αγορές του εξωτερικού όσο και στην Ελλάδα. Τέτοιας εξαιρετικής ποιότητα ήταν το ελαιόλαδο Τομπάζης που κατάφεραν να παράξουν, ώστε στην ξακουστή παγκόσμια έκθεση του Παρισιού το 1900 απέσπασε το παγκόσμιο χρυσό μετάλλιο για την μοναδική του ποιότητα.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα με το χρυσό μετάλλιο, το ελαιόλαδο Τομπάζη γνωρίζει τεράστια αναγνωρισιμότητα και γίνεται ο αποκλειστικός προμηθευτής της βασιλικής οικογένειας από το 1900! Στο ίδιο αυτό ιστορικό κτήμα Τομπάζη, η παράδοση στην μοναδική ποιότητα συνεχίζεται».
Διαβάζω για τον δημιουργό σε μια ανάρτηση της www.nomeefoods.gr: «Με την γαστρονομία ασχολήθηκα επαγγελματικά το 2006 όταν αποφάσισα να κάνω μια στροφή στην ζωή που έκανα στην πόλη της Αθήνας.
Καβάλησα την μηχανή μου και βρέθηκα στο Amsterdam, όπου ξεκίνησα να δουλεύω σε εστιατόρια ως μάγειρας. Το μεράκι γρήγορα έγινε πάθος και, ως φυσικό επόμενο, κατέληξα στην Ιταλία να σπουδάζω την μαγειρική τέχνη και να εμπλουτίζω την γεύση μου. Έναν χρόνο αργότερα η μηχανή μου από την Φλορεντία με οδήγησε στο Παρίσι όπου και συνέχισα σπουδές ζαχαροπλαστικής δουλεύοντας για ένα απο τα μεγαλύτερα ονόματα παγκοσμίως στον κόσμο της σοκολάτας. Όλα αυτά τα χρόνια ήταν ένα γαστρονομικό ταξίδι μέσα στις γεύσεις και σε κορυφαίες πρώτες ύλες, το οποίο μου έμαθε πολλά όσον αφορά τον επαγγελματισμό, τον σεβασμό και την ποιότητα.
Από το 2011, πέραν των αγροτικών μου ενασχολήσεων, διατηρώ το δικό μου μικρό σοκολατοποιείο με χειροποίητα σοκολατάκια».