Ο Νικόλας Ανδρουλάκης ανεβάζει έργο στο ιντερνετικό σανίδι

Μπορείς να δείχνεις το πρόσωπό σου. Ή να μην το δείχνεις καθόλου. Μπορείς να φοράς μάσκα. Μπορείς να είσαι εσύ ή κάποιος άλλος εαυτός σου. Μπορείς να παρακολουθείς σιωπηλός ή να φανερώνεσαι μόνο με τη φωνή σου. Μπορείς να είσαι σπίτι σου ή όπου αλλού υπάρχει σύνδεση στο Διαδίκτυο με άντερα για να σηκώσει μια τηλεδιάσκεψη μέσω της εφαρμογής Zoom. Μπορείς μετά το πέρας της διαδικτυακής παράστασης του Νικόλα Ανδρουλάκη να βρεθείς κάπου στο κέντρο της Αθήνας, μοιράζοντας την απόσταση που σε χωρίζει από έναν άλλο θεατή ή από κάποιον από τους ήρωες του «Dämmerung». Ή μπορείς απλώς να πας για ύπνο. Τα ενδεχόμενα στην περίπτωση αυτής της διαδικτυακής, ρευστής, πειραματικής παράστασης είναι απειράριθμα. Οπως δηλαδή και στην αληθινή ζωή.

Με τα θέατρα κλειστά για τρεις μήνες λόγω της πανδημίας, μια παράσταση παιγμένη ζωντανά στο Διαδίκτυο μπορεί να μην είναι πανάκεια, ακούγεται όμως ως μια τουλάχιστον φιλόδοξη προσπάθεια εξερεύνησης των νέων δεδομένων. Τι είναι όμως το «Dämmerung» και πώς γεννήθηκε η ιδέα για τη μεταφορά του στο ιντερνετικό σανίδι; «Κάτι που μπορεί να μην το υποψιάζεται κανείς είναι ότι δεν είμαι γνώστης της τεχνολογίας. Και δεν επιδιώκω και να γίνω. Δεν είχα ποτέ τέτοια αφετηρία στη δουλειά μου. Είναι όμως ωραίο να χρησιμοποιούμε τα δοσμένα υπάρχοντα. Είναι ακόμα από τις ελάχιστες φορές που μου ανατέθηκε η ιδέα. Με τον Θανάση Τριαρίδη, έναν καταρχάς συγκινητικό άνθρωπο -όποιος δεν τον γνωρίζει ας αναζητήσει τα γραπτά του αλλά και τη δράση του και τη στάση ζωής του γενικά-, έχουμε αναπτύξει ένα πηγάδι σκέψεων και παρόλο που είναι δεκαεπτά χρόνια μεγαλύτερός μου μοιάζει συνομήλικος σε πολλά. Ο Θανάσης μου πρότεινε να πάρω ένα έργο του, το “Dämmerung”, στα ελληνικά “Λυκόφως”, που δεν έχει παιχτεί ποτέ στο θέατρο», ξεκινά την πηγαία και ορμητική αφήγησή του ο Ανδρουλάκης.


«Μπορεί να χαρακτηριστεί ως πάρα πολύ ακραίο έργο λόγω της ποίησης που φέρουν οι ήρωες. Είναι ένα παιχνίδι μυαλού για δύο ήρωες μέσα σε ένα περιβάλλον chatroom, του σκοτεινού Iντερνετ θα μπορούσαμε να πούμε. Είναι δύο άνθρωποι που έρχονται σε επαφή σε ένα περιβάλλον σκοτεινού, λάγνου και επικίνδυνου τόπου σκέψεων. Είναι η πρώτη φορά που το κείμενο θα μετατραπεί σε παράσταση. Η παράσταση είναι βασισμένη στο έργο, δεν είναι το έργο. Το έργο υπάρχει δωρεάν στο Διαδίκτυο και θα είναι προσπελάσιμο από τους ίδιους τους ήρωες της παράστασης. Η παράστασή μας έχει γνώση του έργου. Δεν είναι το έργο. Αυτό που μ’ αρέσει είναι να προσπαθώ να εκπληρώνονται τα έργα στην αλήθεια, να φτιάχνουμε σκηνικές πραγματικότητες, αυτό έκανα και με τις “Κούκλες”. Tι κάνουμε εμείς τώρα; Παίρνουμε την πλατφόρμα του Zoom και την ξεζουμίζουμε. Φτιάξαμε μια νέα σκηνική συνθήκη που λέει ότι μέσα στην πλατφόρμα παίζουμε στ’ αλήθεια Dämmerung. Καθένας μπορεί να είναι όπου επιθυμεί. Αυτό που τους συνδέει όλους είναι ο σκηνικός χώρος και, κυρίως, ο σκηνικός χρόνος του δοσμένου ραντεβού. Χθες δύο παίκτες κατέληξαν να κυνηγιούνται στην Αθήνα με τα κινητά τους. Συνδεδεμένοι», περιγράφει ο 32χρονος σκηνοθέτης.


Εδώ και δύο εβδομάδες και για τις επόμενες δύο, κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Κυριακή στις 9.45 το βράδυ, στο Zoom θα παίζεται μια παράσταση με ελάχιστο αντίτιμο μόλις στα 7 ευρώ, πρωταγωνιστές τα ονόματα των οποίων δεν έχουν γίνει επίτηδες γνωστά και φινάλε που θα διαμορφώνεται διαφορετικά κάθε φορά από τους κοινωνούς-θεατές της. «Συμμετέχοντες, ενεργοί παίκτες και θεατές εξερευνούν ένα σύμπαν κανόνων για να παίξουν ένα παιχνίδι μυαλού. Ενα παιχνίδι που πιθανώς να αποσκοπεί σε μια ένωση: ηδονική, θανάσιμη, στοχαστική, καθαρτική, τρυφερή», λέει.

Αραγε έκανε και βιωματική έρευνα στα κοινωνικά δίκτυα για να δώσει σάρκα και οστά σε δύο ήρωες που όχι μόνο επικοινωνούν μέσω Ιντερνετ, αλλά λένε την ιστορία τους σε έναν παράλληλο κόσμο φτιαγμένο από bits και bytes; «Τα τελευταία χρόνια ο βασικός λόγος που συντηρώ τα socialmedia -και δεν θέλω να μπω στο ύφος, τα ρούχα που θα βάλεις για να βγεις είναι το δεύτερο- είναι η φύση της επικοινωνίας εξ αποστάσεως. Οσο έχω κουράγιο και χρόνο αντέχω και έχω συνομιλίες με κόσμο. Ο αντίκτυπος ακόμα και για καθημερινές σκέψεις που μοιράζομαι ανεξάρτητα από την καλλιτεχνική μου διαδρομή είναι τέτοιος που καθημερινά έχω συνομιλίες με αγνώστους σε δοσμένη συνθήκη. Εκεί καταλαβαίνεις ότι η δοσμένη συνθήκη -καθώς αυτή εξελίσσεται- μας οδηγεί. Ισως το μεγαλύτερο δώρο και η μεγαλύτερη κατάρα ταυτόχρονα είναι ότι πιο ισχυρά μας οδηγεί το μέσο, η δομή, παρά το ίδιο το περιεχόμενο. Από το email στο TikTok βλέπεις ότι οι κανόνες του μέσου οδηγούν το περιεχόμενο».


Ο Ανδρουλάκης είναι πολύ ξεκάθαρος ότι το «Dämmerung» δεν είναι μια ευκαιριακή προσπάθεια, αλλά ένας τρόπος να διερευνήσει πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε οδούς και διαύλους στη νέα συνθήκη που διαμορφώνεται μετά την πανδημία - για το θέατρο, αλλά τελικά και για μας τους ίδιους. «Είναι ένα εμβόλιο, όχι ένα αντιβιοτικό», λέει παίζοντας με τα σημεία των καιρών. «Ολο αυτό ξεκίνησε από την ιδέα που έπεσε στο τραπέζι και ως δραματουργία είναι δομημένο αποκλειστικά για το Ιντερνετ. Για να γίνει κανονική παράσταση... Ξέρεις, η λέξη κανονικό, κανονικότητα είναι λίγο ανατριχίλα. Τι είναι κανονικό; Για να γίνει παράσταση θεάτρου σε φυσικό χώρο θα θέλει δραματουργία από την αρχή. Γίνεται με έναν χαρακτήρα πειραματικού βεγγαλικού. Ο στόχος δεν είναι παρά οι ίδιοι να δούμε τον εαυτό μας σε μια πραγματικότητα την οποία τη βιώνουμε στη ζωή μας ούτως ή άλλως, πώς μπορούμε να δώσουμε χώρο στους ήρωές μας να ανθίσουν και στους θεατές να δουν κατά πόσο ο λόγος, η φωνή, το πρόσωπο, η φυσική παρουσία μπορούν να χωρέσουν μέσα σε φωτόνια, να πάνε στην οπτική ίνα και να μας φέρουν όλους σε ένα κοινό ραντεβού, το οποίο μπορεί να είναι πυροδοτικό για τον επαναπροσδιορισμό του εκ του σύνεγγυς», καταλήγει.

Η πρόθεσή του είναι σίγουρα τίμια. Τρέφεται από την αναζήτηση και ερεθίζεται από τη δημιουργία. Δεν φοβάται όμως την κριτική; Κάποιοι λόγου χάρη ίσως δεν δουν με θετικό μάτι την αντικατάσταση της σκηνής από το διαδικτυακό παράθυρο. Ομως του Ανδρουλάκη δεν του αρέσουν τα στερεότυπα και οι μονολιθικές ιδέες. «Αυτά τα κοντά, τα μακριά, τα κοντός, ψηλός, χοντρός, straight, gay, Μαρία, Κώστας, Τάκης, δεξιός, Τούρκος, αντιστασιακός, υποταγμένος, αυτή η τάση μας για επίθετα και χαρακτηρισμούς είναι νομίζω ένα τεράστιο στοίχημα για την ίδια μας την τέχνη. Το πώς θα μπορέσουν αυτά να εμβολιαστούν και να δημιουργηθούν αντισώματα στην ευκολία της ανάγκης μας όλα να τα ξέρουμε και όλα να τα χωρέσουμε. Και στη δική σου ανάγκη να τα χωρέσεις όλα αυτά στο άρθρο σου και στη δική μου ανάγκη να τα χωρέσω όλα αυτά στην παράστασή μου. Αρα θέλει μια προσπάθεια να τεντώσουμε το τοίχωμα και όχι να προσπαθούμε συνεχώς να είμαστε πιο στριμωγμένοι μέσα του. Aν ο κόσμος δεν μπορεί να πάει λόγω της συνθήκης στο θέατρο, θα πάει το θέατρο σε αυτόν. Προφανώς θα ανέβουν βιντεοσκοπημένες παραστάσεις, προφανώς αν υπάρξει και δεύτερο socialdistancing θα στηθούν και δικάμερα και τρικάμερα, είναι όλα αυτά μια νέα συνθήκη σε μια νέα πραγματικότητα. Ο Τριαρίδης λέει πολύ σοφά ότι το θέατρο δεν σταμάτησε ποτέ. Ούτε στον Μεσαίωνα, ούτε με πανδημίες, ούτε στους πολέμους. Ο Κάρολος Κουν ξεκίνησε το Θέατρο Τέχνης το '42 με τον μεγάλο λιμό της Κατοχής να σκοτώνει κόσμο. Το στοίχημα της παραστατικής ζωντανής τέχνης δεν είναι να περιμένει τη σειρά της και την ευκαιρία της, αλίμονο αν έπρεπε να είναι στην ουρά του ΚΤΕΛ μπροστά το Netflix, πίσω το σινεμά, μετά οι Κάννες και το θέατρο να περιμένει πού χωράει. Δεν γίνεται αυτό. Αυτό που γίνεται είναι ταπεινά και αδιάκοπα να εξερευνούμε τους τρόπους να παίξουμε θέατρο. Διότι θέατρο -κι αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση-, όσο κι αν δεν το αντέχουμε πολλές φορές, παίζουμε 24 ώρες το 24ωρο από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι τη στιγμή που πεθαίνουμε. Αφού συνεχώς είμαστε σε μια εξέλιξη ανάγνωσης και αυτοολοκλήρωσης αλλάζοντας συνεχώς κοστούμια βάσει συνθήκης με άλλους ανθρώπους σε άλλα δεδομένα με άλλες συμπεριφορές. Θεατρικά πρόσωπα είμαστε όλοι. Το θέατρο δεν σταματάει. Θα ψάξει να βρει τρόπο».

Info: «Dämmerung», κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Κυριακή στις 21.45 μέσω του Zoom, προπώληση εισιτηρίων στο Viva.gr

Ειδήσεις σήμερα: 

Μπλούμπεργκ: Εξαιρετική δουλειά της Ελλάδας και του πρωθυπουργού της απέναντι στην πανδημία

EE - Brexit: Στόχος η συμφωνία πριν από το τέλος του 2020

ΕΛΑΣ: Οι οδηγίες για ενδοοικογενειακή βία, προστασία των παιδιών από κακοποίηση και το διαδίκτυο