Ένιο Μορικόνε: Η συγκλονιστική νεκρολογία του μαέστρου που «κένταγε» τις νότες

Ο πιτσιρικάς άκουγε με δέος τον μπαμπά του να φυσάει την τρομπέτα και αυτή να βγάζει μαγικούς ήχους που χάιδευαν τα αυτιά του, μέσα στο σπίτι της οικογένειας Μορικόνε, σε μια γειτονιά της Ρώμης. Ο Μάριο Μορικόνε που έπαιζε τρομπέτα σε διάφορες ορχήστρες χαιρόταν που ο 7χρονος Ένιο αγαπούσε την μουσική σε τόσο μικρή ηλικία, γι' αυτό και αποφάσισε να είναι ο πρώτος του δάσκαλος.

Αυτός του έμαθε να διαβάζει τις νότες, να φυσάει σωστά την τρομπέτα και να παίζει τις πρώτες του μελωδίες στα μέσα της δεκαετίας του '30, λίγο πριν η Ιταλία βυθιστεί στην δίνη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Ούτε κι' αυτός όμως φανταζόταν πόσο μεγάλος συνθέτης θα γινόταν ο μικρός Ένιο, που έφυγε στα 91 του χρόνια, αφήνοντας πίσω του τα soundrtack της ζωής μας.

Μελωδίες σαν το «Chi Mai» που στοίχειωσε το «Ο επαγγελματίας», ένα καταιγιστικό κατασκοπικό θρίλερ με πρωταγωνιστή τον Ζαν Πολ Μπελμοντό, στον ρόλο του μυστικού πράκτορα, που τον «πουλάει» η ίδια του η χώρα.

Η σύνθεση του Μορικόνε στιγματίζει την σκηνή της μονομαχίας ανάμεσα στον πράκτορα που έχει επιστρέψει ζητώντας εκδίκησηυ και στον επιθεωρητή που τον κυνηγάει, όπως και αυτή του επιλόγου, όπου ο Μπελμοντό βαδίζει προς ένα ελικόπτερο ενώ η κυβέρνηση αποφασίζει αν θα ζήσει η θα πεθάνει.

Κι αν πολλοί-σχεδόν όλοι-τον θυμούνται για την μουσική που έγραψε στα «σπαγγέτι» ουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε, ο ίδιος είχε μπουχτίσει με τις συνεχείς αναφορές.

Το έλεγε κιόλας αυτός ο γητευτής της μελωδίας που υπέγραψε πάνω από 400 soundtrack ανάμεσα τους αυτά της «Μαλένα», «Κάποτε στην Αμερική» και «Σινεμά ο παράδεισος».

Κολλημένος με την αιώνια πόλη, την αγαπημένη του Ρώμη δεν την άφησε ποτέ, ακόμη κι όταν η κινηματογραφική βιομηχανία του έταζε τον ουρανό με τα άστρα για να μετοικήσει στην Αμερική μόνιμα.

Είπε όχι σε εκατομμύρια δολάρια και ονειρικές βίλες στην Καλιφόρνια, εμμένοντας σε μια στάση ζωής που ήταν άρρηκτα δεμένη με την Ρώμη και την Ιταλία γενικότερα.

«Δεν θέλω να ενοχλώ...»

Στην νεκρολογία του που δημοσιεύεται σε όλα τα Ιταλικά ΜΜΕ και όχι μόνο ξεκινάει απο το αυτονόητο, όσο ανατριχιαστικό και αν ηχεί:

«Εγώ, ο Ένιο Μορικόνε, πέθανα» γράφει ο μαέστρος και συνεχίζει: «Το ανακοινώνω έτσι σε όλους τους φίλους, οι οποίοι βρίσκονταν κοντά μου, αλλά και σε αυτούς που βρίσκονται λίγο πιο μακριά, τους οποίους αποχαιρετώ με πολλή αγάπη. Είναι αδύνατον να τους κατονομάσω όλους. Αλλά μια ειδική αναφορά θα κάνω στους Πεπούτσιο και τη Ρομπέρτα, τους αδελφικούς φίλους που ήταν παρόντες στα τελευταία χρόνια της ζωής μας».

Αμέσως μετά ακολουθεί ο λόγος της νεκρολογίας και η κλειστή τελετή για το τελευταίο αντίο στον άνθρωπο που δίδαξε τι εστί κινηματογραφικό score.

«Μόνο ένας λόγος με σπρώχνει να τους χαιρετήσω όλους με αυτόν τον τρόπο και να έχω μια κηδεία σε κλειστό κύκλο: δεν θέλω να ενοχλώ. Αποχαιρετώ με πολλή αγάπη την Ινές, τη Λάουρα, τη Σάρα, τον Έντζο και τον Νόρμπερτ, με τους οποίους η η οικογένειά μου κι εγώ μου μοιραστήκαμε ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας.Θέλω να εκφράσω την αγάπη μου για τις αδερφές μου, Αντριάνα, Μαρία και Φράνκα, και τους αγαπημένους τους, και να τους θυμίσω πόσο τις αγαπούσα».

«Ένα βαθύ και έντονο αντίο στα παιδιά μου, Μάρκο, Αλεσάντρα, Αντρέα και Τζιοβάνι, στη νύφη μου, Μόνικα και στα εγγόνια μου, Φραντσέσκα, Βαλεντίνα, Φραντσέσκο και Λούκα. Ελπίζω να έχουν καταλάβει πόσο πολύ τους αγάπησα».

Κλείνει μιλώντας για την γυναίκα της ζωής του, αυτή με την οποία πορεύτηκαν μαζί για δεκαετίες και του χάρισε τέσσερα παιδιά.

«Τελευταία, αλλά όχι λιγότερο σημαντική αφήνω τη Μαρία. Θυμάμαι ξανά την εξαιρετική αγάπη που μας κράτησε μαζί και στεναχωριέμαι που την αφήνω. Σε αυτήν, το πιο επίπονο αντίο».

Ειδήσεις σήμερα

Κηφισιά: Πώς έγινε το ατύχημα στον ΗΣΑΠ - Εννέα τραυματίες

ΠΟΥ: Προειδοποίηση προς τους ταξιδιώτες- «Ανοδικές τάσεις» στη διασπορά του κορωνοϊού

Δεκαετές ομόλογο: Υποχώρησε στο χαμηλότερο επίπεδο από τις 26 Φεβρουαρίου