Τι σχέση έχει η Μόνικα Μπελούτσι με την Mαρία Κάλλας;

Στα 55 της χρόνια, δηλαδή σε ηλικία κατά δύο χρόνια μεγαλύτερη από ό,τι ήταν η Μαρία Κάλλας όταν απεβίωσε, η Μόνικα Μπελούτσι ανέβηκε τον Νοέμβριο του 2019, για πρώτη φορά στην καριέρα της ως ηθοποιού, σε θεατρική σκηνή προκειμένου να υποδυθεί και να αναμετρηθεί με την Κάλλας. Οπως λέει η Μόνικα, καταπολεμά το τρακ που απειλεί να την παραλύσει ως τη στιγμή που ανοίγει η αυλαία φέρνοντας στον νου της την Κάλλας.

Την ντίβα που σάρωνε μόλις εμφανιζόταν ενώπιον του κοινού, σαν να ήταν γεννημένη να λούζεται από τους προβολείς. Επομένως, αναδύεται αμέσως ένα δίπολο, όπου η φυσική ομορφιά αντιπαρατίθεται, κατά φαντασίαν, στο φυσικό καλλιτεχνικό ταλέντο. Μόνο που αυτή τη φορά η Μόνικα Μπελούτσι δεν μπορεί να περιμένει ότι το κοινό θα δηλώσει υποταγή μόνο και μόνο επειδή θαυμάζει τα σωματικά κάλλη της - έστω και αν δεν είναι στην πρώτη τους φρεσκάδα. Συμβολικά γυμνή, με τα φυσικά της εφόδια άχρηστα στον συγκεκριμένο ρόλο, η Μόνικα στέκεται εντελώς μόνη της στο κέντρο της σκηνής του παρισινού Θεάτρου Μαρινί. Οχι πολύ μακριά από το διαμέρισμα όπου είχε πεθάνει η Μαρία Κάλλας τον Σεπτέμβριο του 1977, επίσης μόνη της. Τότε η θρυλική Ελληνίδα σοπράνο, το μεγαλύτερο αστέρι που έλαμψε ποτέ στο στερέωμα της όπερας, θεωρούνταν ξοφλημένη.

Μια ξεπεσμένη πρώην πριμαντόνα, σωματικά άρρωστη και ψυχικά συντετριμμένη από τις αλλεπάλληλες προδοσίες. Νιώθωντας ότι μετά τον Αριστοτέλη Ωνάση την είχε πια εγκαταλείψει και η φωνή της, η Κάλλας δεν είχε πολλά να περιμένει. Και έτσι, στην ίδια πόλη όπου πέθανε η Μαρία Κάλλας, θέλησε να γεννηθεί ως θεατρική ηθοποιός η Μόνικα Μπελούτσι. Μια Ιταλίδα που πολιτογραφήθηκε de facto Παριζιάνα, αποτόλμησε να ενσαρκώσει την πιο διάσημη Ελληνίδα όλων των εποχών: την Κάλλας, η οποία λατρεύτηκε σε όλο τον κόσμο, αλλά καταξιώθηκε και δοξάστηκε στη γενέτειρα της όπερας, την Ιταλία. Βεβαίως, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μέρος στον πλανήτη, η Κάλλας η ίδια αγάπησε το Παρίσι, μια πόλη στην οποία κατέφευγε πάντοτε μετά από τις κάθε είδους περιπέτειες στις οποίες βρισκόταν διαρκώς μπλεγμένη, στον επαγγελματικό και τον προσωπικό της βίο. Η παράσταση «Μαρία Κάλλας: Γράμματα και Αναμνήσεις», αυτή που έχει προγραμματιστεί για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στο Ηρώδειο, αντί για τη χαρμόσυνη είδηση της γέννησης μιας θεατρικής ηθοποιού, θα μπορούσε να είναι ο καλλιτεχνικός τάφος της Μόνικας Μπελούτσι. Η πρόκληση της επί σκηνής αναπαράστασης μιας προσωπικότητας εντελώς μοναδικής όπως η Μαρία Κάλλας, και μάλιστα μέσα από τα απομνημονεύματα και τις επιστολές της, φαντάζει τεράστια και αυτοκτονικά επικίνδυνη. Πολλές καταξιωμένες ηθοποιοί θα τρέπονταν σε φυγή. Η Μπελούτσι, αντιθέτως, ανέλαβε το ρίσκο να αποδειχθεί ανεπαρκής, να εκτεθεί - ή ακόμη και να έρθει σε μετωπική σύγκριση με τη θεοποιημένη Κάλλας. Το ανέβασμα της παράστασης στο Παρίσι απέσπασε επαίνους, άρα η σύγκρουση ανάμεσα σε δύο ντίβες, με αντιδιαμετρικές πορείες στη ζωή και την τέχνη, με κάποιον τρόπο αποφεύγεται. Οχι όμως ότι κρύβεται.

Η ερωτική Κάλλας

«Αρίστο, αγάπη μου» έγραφε η Κάλλας στις 30 Ιανουαρίου του 1968 σε μία από τις πλέον σπαρακτικές επιστολές που περιλαμβάνονται στο βιβλίο του Τομ Βολφ «Μαρία Κάλλας: Γράμματα και Αναμνήσεις». Σε αυτό ο ίδιος ο Βολφ, εμμονικός ερευνητής και βιογράφος της Κάλλας, βάσισε τα κείμενα της ομώνυμης παράστασης σε δική του σκηνοθεσία και μόνη ηθοποιό τη Μόνικα Μπελούτσι. Την οποία ο θεατής θα πρέπει να φανταστεί να λιώνει και να χτυπιέται για έναν άντρα, ακριβώς όπως έκανε η Κάλλας στην πραγματική ζωή. Παρόλο που γνώριζε ότι ο Αριστοτέλης Ωνάσης ήδη την είχε παρατήσει, εφόσον είχε πλέον κορέσει τη ματαιοδοξία του κάνοντας δική του μια γυναίκα-τρόπαιο. Οταν η Κάλλας έστελνε την απελπισμένη ερωτική εξομολόγησή της στον Ωνάση εκείνος ετοιμαζόταν ήδη να παντρευτεί το επόμενο διάσημο θήραμά του, τη χήρα του JFK, Τζάκι Κένεντι. Οπωσδήποτε ισχύει ότι η Μπελούτσι είναι ηθοποιός και ότι ενσαρκώνοντας εν προκειμένω την Ελληνίδα ντίβα δεν είναι απαραίτητο πως έχει ενεργήσει ή θα έφτανε ποτέ να ενεργήσει όπως η Κάλλας. Δεν υπάρχει καμία μαρτυρία, καμία ένδειξη, καμία υπόνοια ότι η Μόνικα Μπελούτσι έπεσε ποτέ στα πόδια κάποιου από τους συντρόφους ή εραστές της. Αρα, θα πρέπει να πείσει το κοινό ότι ξέρει να το κάνει όπως η Μαρία Κάλλας όταν έγραφε τα εξής στον Αριστοτέλη Ωνάση: «Μετά από 8,5 χρόνια και όλα όσα περάσαμε μαζί, θέλω να σου πω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου ότι είμαι περήφανη για σένα. Αγαπώ το σώμα σου και την ψυχή σου. Και το μόνο που εύχομαι είναι να νιώθεις κι εσύ το ίδιο. Νιώθω προνομιούχος που κατάφερα να φτάσω ως το υψηλότερο σημείο μιας τόσο δύσκολης καριέρας και ο Θεός με ευλόγησε να βρω στη ζωή μου εσένα που κι εσύ έφτασες στην κορυφή, περνώντας μέσα από την κόλαση, για να βρεθούμε τελικά οι δυο μας μαζί. Παραείμαι υπερήφανη για να το παραδεχτώ, αλλά να ξέρεις ότι είσαι η ίδια μου η ανάσα, το μυαλό μου, η περηφάνια και η τρυφερότητά μου. Θέλω να ξέρεις ότι, αν μπορούσες να κοιτάξεις μέσα μου, στα συναισθήματά μου για σένα, θα ένιωθες ο πιο δυνατός και ο πιο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου ολόκληρου. Αυτή την επιστολή δεν την έγραψε ένα παιδί. Είναι το γράμμα μιας γυναίκας πληγωμένης, κουρασμένης, βασανισμένης, που προσφέρει σε εσένα τα πιο ζωντανά και νεανικά συναισθήματά της. Μη το ξεχνάς ποτέ αυτό και να είσαι πάντα μαζί μου τρυφερός, όπως τότε που με έκανες να νιώθω βασίλισσα του κόσμου. Αγάπη μου. Χρειάζομαι την αγάπη και την τρυφερότητά σου. Είμαι δική σου. Κάνε με ό,τι θες εσύ. Η ψυχή σου, Μαρία».

«Φορώντας» την ντίβα

Σε συνέντευξή της στη «Le Figaro» εξ αφορμής της παράστασης «Μαρία Κάλλας: Γράμματα και Αναμνήσεις», η Μόνικα Μπελούτσι επιβεβαίωσε ότι δύο από τα κουστούμια είναι αυθεντικά φορέματα της ντίβας. Και παραδόξως, ενάντια στην εντύπωση ότι μαζί με τα χρόνια ήρθαν και αρκετά παραπανίσια κιλά, η Μόνικα είπε ότι «αυτά τα φορέματα μού κάνουν ακριβώς, σαν να έχουν ραφτεί πάνω μου. Μόλις τα πρόβαρα, συγκινήθηκα πολύ, το ίδιο και όλοι όσοι ήταν γύρω μου. Μας διαπέρασε ρίγος. Αυτά τα φορέματα είναι σαν πολύτιμα κρύσταλλα, φοβάμαι μήπως τους κάνω ζημιά. Ωστόσο, θέλω να πω ότι εγώ δεν μεταμορφώνομαι σε Κάλλας. Εγώ είμαι η Μόνικα και απλώς, με κάθε ταπεινότητα, θέτω τη φωνή μου στην υπηρεσία αυτού του υπέροχου πλάσματος. Φυσιογνωμικά δεν μοιάζουμε, όμως η μορφή της με έχει στοιχειώσει. Οταν διαβάζω τα γράμματά της, τα λόγια της με συγκλονίζουν, όπως και η ζωή της, όλα όσα έκανε. Είμαι μια ώριμη γυναίκα και αυτό μου επιτρέπει να την καταλαβαίνω πολύ καλά. Το πόσο πληγώθηκε, το πώς ήταν ως καλλιτέχνης, αλλά και σαν ένα παιδί που ποτέ δεν μεγάλωσε».

Μοιραία, οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από το πώς η Μόνικα Μπελούτσι έφτασε να υποδύεται τη Μαρία Κάλλας στο θέατρο αγγίζει το ζήτημα της ομορφιάς. Η Κάλλας ξεκίνησε σαν μια παχύσαρκη λυρική τραγουδίστρια, μια εξαιρετικά ταλαντούχος μουσικός, με σπάνια φωνητικά χαρίσματα, αλλά καθόλου ελκυστικό παρουσιαστικό. Η ίδια ήταν που πήρε την απόφαση να μεταμορφωθεί σε κύκνο. Με εξαντλητικές δίαιτες και φαρμακευτική αγωγή, φτάνοντας -σύμφωνα με τον αστικό μύθο- να καταπιεί επίτηδες ακόμη και το παράσιτο «ταινία» ώστε να τρώει χωρίς να παχαίνει, η Μαρία Κάλλας κατάφερε να χάσει σχεδόν 50 κιλά και να γίνει συλφίδα.

Ως το τέλος της ζωής της -κάτι που μαρτυράται από τις επιστολές της- έδινε μάχη με την όρεξή της για φαγητό, παλεύοντας αδιάκοπα με τον ίδιο της τον εαυτό για να διατηρήσει τη λεπτεπίλεπτη σιλουέτα της. Θα έλεγε κανείς ότι η Κάλλας έγινε διά της βίας όμορφη, με τη θέληση και την αποφασιστικότητά της να κατακτήσει τη σκηνική τελειότητα.

Επ’ αυτού, η άποψη της Μόνικας Μπελούτσι, μιας γυναίκας που κέρδισε παγκόσμια διασημότητα σαν φυσικό και ανόθευτο υπόδειγμα χυμώδους, εκρηκτικής μεσογειακής ομορφιάς, έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον: «Η Μαρία Κάλλας έπλασε η ίδια τον εαυτό της, όπως η Μέριλιν Μονρό όταν άλλαξε χρώμα στα μαλλιά της και από μελαχρινή έγινε ξανθιά. Η Κάλλας είχε δύο εργαλεία, τη φωνή και το σώμα της. Εκτός από μια απίστευτη σοπράνο ήταν και μια εκπληκτική ηθοποιός. Ηταν τόσο τελειομανής ώστε μεταμόρφωσε το σώμα της και έγινε πετσί και κόκαλο όχι μόνο για να εκπληρώσει το όραμά της, αλλά και για να υπηρετήσει καλύτερα τους ρόλους της. Εψαχνε τον εαυτό της μέσα από τις αλλαγές στο σώμα της. Για μια ηθοποιό, όπως και για μια χορεύτρια, το σώμα είναι ένα μέσον δουλειάς. Στους δικούς μου ρόλους, όπως π.χ. στο “Μη Αναστρέψιμο” ή τη “Μαλένα”, δούλευα με το σώμα επιδιώκοντας κατά κάποιον τρόπο να βγω από αυτό έτσι ώστε να το αφιερώσω στην αναπαράσταση της εκάστοτε ηρωίδας».

Ποια έπλασε ο Θεός;

Σχεδόν από τότε που είναι σε θέση να θυμάται τον εαυτό της, η Μόνικα Μπελούτσι ήταν αντικείμενο θαυμασμού και πόθου. Γεννήθηκε, μεγάλωσε και έζησε ανέκαθεν με την ομορφιά της. Η Κάλλας μόχθησε για να την κατακτήσει και έμεινε για πάντα με το άγχος μην τη χάσει. Η Μπελούτσι, από την άλλη, κατάφερνε πάντα να δείχνει συμφιλιωμένη και άνετη με την καθηλωτική γοητεία που ασκούσε με τη φυσική της παρουσία, με την απλόχερη σεξουαλικότητα που εξέπεμπε, ακόμη και στις λιγότερο κολακευτικές της πόζες. Για ένα κορίτσι το οποίο ξεκίνησε ως λολίτα, φοιτήτρια Νομικής στην Ιταλία, σερβιτόρα για το χαρτζιλίκι κ.λπ. και ως διά μαγείας βρέθηκε στην πασαρέλα για οίκους μόδας όπως ο Dolce & Gabbana, το άγχος μήπως παγιδευτεί στο στερεότυπο της «ωραίας πλην ατάλαντης», της «σεξοβόμβας» χωρίς περαιτέρω δυνατότητες σε οποιονδήποτε τομέα πλην του μόντελινγκ μοιάζει να ήταν πάντα αμελητέο. Το ίδιο και για τη νιότη, η οποία φεύγει ανεπιστρεπτί. «Οταν έχεις το χάρισμα της ομορφιάς», λέει η Μόνικα Μπελούτσι με φιλοσοφική διάθεση για τις παγκοσμίου φήμης καμπύλες της, «θέλεις να το καταστρέψεις. Την ομορφιά μπορείς είτε να την αφομοιώσεις είτε να την κάνεις κομμάτια. Προκαλεί περιέργεια και βία. Σε μια τέτοιου είδους βία έγινε θύμα η Κάλλας όταν έγινε όμορφη».

Ωστόσο, τη μεγαλύτερη βαρβαρότητα που ενδεχομένως υπέστη η Μαρία Κάλλας ήταν η διάψευση του ονείρου της να γίνει μητέρα - και δη ενός παιδιού με τον Ωνάση. Ισως γι' αυτό η περσόνα της συνδέθηκε με το άδοξο τέλος, με τον ματαιωμένο πόθο της ολοκλήρωσης. Οσο για τη Μόνικα Μπελούτσι, οι δύο κόρες της από τον γάμο με τον Βενσάν Κασέλ αποτελούν πιθανότατα το δικό της ατού απέναντι στην ανεπανάληπτη Μαρία Κάλλας.

Ειδήσεις σήμερα: 

Στην Βηρυτό ο Μακρόν μετά τις καταστροφικές εκρήξεις - Δείτε βίντεο

Συγκλονιστικό βίντεο - Έγκυος ετοιμάζεται να γεννήσει τη στιγμή της έκρηξης στη Βηρυτό

Οι αρχές του Λιβάνου δίνουν τέσσερις ημέρες στους ερευνητές για να αποδώσουν ευθύνες