«Άνθρωποι στον χρόνο»: Η γλυπτική εγκατάσταση της Ασπασίας Σταυροπούλου στην Ελευσίνα
23.09.202008:12
Από τις 30 Σεπτεμβρίου, στο Παλαιό Ελαιουργείο
Η γλυπτική εγκατάσταση της Ασπασίας Σταυροπούλου «Άνθρωποι στον χρόνο» φιλοξενείται από τις 30 Σεπτεμβρίου στον προαύλιο χώρο του εμβληματικού Σαπωνοποιείου των Χαριλάου και Κανελλόπουλου, γνωστό και ωςΠαλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας με ιστορία εκατόν πενήντα ετών. Η έκθεση είναι σε επιμέλεια της εικαστικού Νάντιας Βλαχοπούλου και θα διαρκέσει έως τις 18 Οκτωβρίου 2020.
Γεννημένη στη βιομηχανική ζώνη της περιοχής, η Ασπασία Σταυροπούλου τα τελευταία χρόνια έχει επικεντρώσει την εικαστική της ενασχόληση στο Παλαιό Ελαιουργείο και τους αφανείς ήρωες του.
Οι «Άνθρωποι στον χρόνο» αποτελούν τη συνέχεια μιας δουλειάς εν εξελίξει, το πρώτο μέρος της οποίας παρουσιάστηκε στην ατομική της έκθεση «Ζωντανό Μνημείο» τον Απρίλιο του 2019 στο Πολιτιστικό Κέντρο «Λεωνίδας Κανελλόπουλος».
Μελετώντας, μεταξύ άλλων σημαντικών ιστορικών κειμηλίων, το «Μητρώο Εργαζομένων του Σαπωνοποιείου Ελευσίνας» ξεδιπλώθηκε μια ολόκληρη εποχή:Πρόσωπα και ιστορίες ανθρώπων με διαφορετική καταγωγή, καταβολές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, που κλήθηκαν να συνεργαστούν και να αφομοιωθούν σε έναν νέο κοινό τόπο. Το εγχείρημα πραγματεύεται την έννοια της οικονομικής μετανάστευσης, με εύλογο τον παραλληλισμό στο σήμερα, καθώς το μεταναστευτικό κύμα δεν έχει σιγάσει, εξακολουθώντας να αναζητεί ευημερία και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
Δίνοντας έμφαση στη διαφορετικότητα των ανθρώπων, η γλυπτική σύνθεση αναπτύσσεται ως μία ανομοιογενής ενότητα από αφαιρετικές φιγούρες σε φυσική διάσταση. Σαν σε μια στιγμή που πάγωσε στο χρόνο, χειρώνακτες εργάτες του Σαπωνοποιείου φιλοτεχνημένοι από πέτρα, ξύλο, τσιμέντο και οξειδωμένο σίδερο ταυτίζονται με τις ταπεινές πρώτες ύλες τις οποίες κατεργάζονταν, γέννημα και απόρροια της φθοράς, σε μια αέναη αποδόμηση και αναδόμηση του περιβάλλοντος χώρου.
Μοιάζει η θέση τους να ήταν πάντα εκεί, καθώς συγχέονται με την ζωντανή παρουσία των επιγόνων τους, σημερινών κατοίκων και επισκεπτών, στο τώρα. Στο έργο υπογραμμίζεται ιδιαίτερα η παρουσία των εργατριών, δεδομένου ότι το ένα τρίτο του δυναμικού του εργοστασίου ήταν γυναίκες. Ανάμεσά τους, η υπερφυσική φιγούρα της «Μνήμης», φέρει στο σώμα της τα ξεθωριασμένα και δυσανάγνωστα πρόσωπα τους, όσα σώζονται από το μητρώο εργαζομένων. Σιωπηλή και επιβλητική, ως άλλη «φεύγουσα κόρη», υποβάλλει την ταυτόχρονη αίσθηση υλικού και άυλου, παρουσίας και απουσίας, κρατώντας ζωντανή τη σχέση της με τις τρεις βαθμίδες του χρόνου: παρελθόν, παρόν, μέλλον.
Η Ασπασία Σταυροπούλου μαθήτευσε δίπλα στον γλύπτη Γ. Ζογγολόπουλο, ο οποίος ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε την δουλειά της και την παρότρυνε να συνεχίσει. Έχει επίσης παρακολουθήσει μαθήματα γλυπτικής και καλλιτεχνικής φωτογραφίας με δασκάλους τους Ν. Τρανό, Π. Κοκκινιά και Α. Βούτσα στην Α.Σ.Κ.Τ και έχει συμμετάσχει σε πλήθος σεμιναρίων. Έχει στο ενεργητικό της έξι ατομικές εκθέσεις, αρκετές συμμετοχές σε ομαδικές, καθώς και τέσσερις επιμέλειες εικαστικών εκθέσεων. Γλυπτά της φιλοξενούνται σε γκαλερί της Αθήνας και κοσμούν το κτήριο του Ν.Π.Δ.Δ. Π.Α.Κ.Π.Π.Α. Ελευσίνας.