Η Αιόλου είχε τη δική της ιστορία...

«Ο Δρόμος είχε τη δική του ιστορία »...: Ο παραπάνω στίχος του αγαπημένου τραγουδιού του Μάνου Λοίζου ταιριάζει γάντι στην στην οδό Αιόλου, τον κεντρικό αθηναϊκό δρόμο όπου, πριν από λίγες ημέρες, βρέθηκε μία κεφαλή του Ερμή. Η σημαντική αυτή ανακάλυψη, η οποία προσέλκυσε παγκόσμιο ενδιαφέρον, αποτελεί ιδανική αφορμή για μια αναδρομή στο παρελθόν της Αιόλου αλλά και στους θησαυρούς και στις σημαντικές πληροφορίες που μάς έχει κατά καιρούς αποκαλύψει.

Μια ματιά στις ιστορικές πηγές αρκεί για να αντιληφθεί κανείς πως αυτός ο δρόμος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το παρελθόν της Αθήνας από τα αρχαϊκά κιόλας χρόνια οπότε και χαράκτηκε και η υπήρξε η βασικότερη αρτηρία οπτικής φυγής προς το σπουδαιότερο μνημειακό συγκρότημα της πόλης, την Ακρόπολη. Τα στοιχεία εκείνα που οδήγησαν στην χρονονολόγησή της αλλά και την αδικάκοπη χρήση της, όπως προκύπτει από την έρευνα την Εφόρου Αρχαιοτήτων Αθηνών, κ. Ελένης Μπάνου, είναι δύο: Οι σωστικές ανασκαφές της δεκαετίας του 1970, που διενεργήθηκαν σε οικόπεδο επί της οδού Αιόλου 65 από την Εφορεία Αρχαιοτήτων και έφεραν στο φως μεγάλο τμήμα αρχαίας οδού με επτά επάλληλα οδοστρώματα και η σημαντικότατη ανακάλυψη της Αχαρνικής Πύλης του θεμιστόκλειου τείχους κατά την διάρκεια των εργασιών ανάπλασης της Πλατείας Κοτζιά και επέκτασης του κτηρίου της Εθνικής Τραπέζης. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα που προέκυψαν από υπάρχοντα στοιχεία, λοιπόν, η αρχαϊκή αυτή οδός οδηγούσε μέχρι την πύλη στα βόρεια της πόλης και από εκεί, εκτός των τειχών, κατευθυνόταν προς τον πολυπληθέστερο αρχαίο δήμο των Αχαρνών.

Αξίζει να σημειωθεί πως πολύ κοντά στο σημείο απ' όπου «αναδύθηκε» η κεφαλή του Ερμή, είχε ανακαλυφθεί, το 1885, ένα επίσης πολύ σημαντικό εύρημα, το εντυπωσιακό άγαλμα του γυμνού νεαρού Ηρακλή που χρονονολογείται στο τέλος του 4ου αι. π.Χ.. Το μικρό, μόλις 0,54 μέτρων, αλλά εκπληκτικό αυτό έργο τέχνης, που μπορεί κανείς να θαυμάσει στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο όπου εκτίθεται, αποτελεί, σύμφωνα με τους ειδικούς, το νέο πρότυπο ειρηνικού αλλά προβληματισμένου και ανήσυχου ανθρώπου στο «διεθνές» περιβάλλον της ελληνιστικής- μεταλεξάνδρειας εποχής. Ένα περιβάλλον που υπήρξε ιδανικό φυτώριο για την ανάπτυξη νέων φιλοσοφικών, κοινωνικών, πολιτικών και θρησκευτικών κινημάτων όπως αυτό του χριστιανισμού.
Από την ανασκαφή του 1970, εξάλλου, προέρχεται και το απότμημα επιτύμβιας στήλης κλασικών χρόνων καθώς και επιτύμβια στήλη των πρώιμων ρωμαϊκών χρόνων. «Προφανώς στο κράσπεδο της αρχαίας οδού είχε αναπτυχθεί ήδη από το τέλος του 5ου αι π.Χ., παρόδιο νεκροταφείο, συνήθης πρακτική των αρχαίων» εξηγεί η κ. Μπάνου, «το οποίο χρησιμοποιήθηκε μέχρι την πρώιμη ρωμαιοκρατία».

Μία άλλη επιτύμβια στήλη που βρέθηκε λίγο δυτικότερα επί της σημερινής οδού Αθηνάς καταδεικνύει το εύρος του κλασικού νεκροταφείου. Σήμερα εκτίθεται κι αυτή στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Πρόκειται για έργο που χρονολογείται το 350-325 π.Χ. και συγκινεί με την αμεσότητα του θέματος. Η νεκρή κάθεται σε σκαμνί απλώνοντας το χέρι προς μια συγγενή της που το κρατά τρυφερά από τον καρπό και της απευθύνει το λόγο υψώνοντας το άλλο της χέρι. Αριστερά στέκεται συλλογισμένο ένα κορίτσι. Κάτω από το κάθισμα της νεκρής ραμφίζει μια πέρδικα. Το μνημείο, γνωστό ως στήλη του αποχαιρετισμού είχε άλλοτε μορφή ναϊσκου με αέτωμα, παραστάδες και βάθρο.

Να αναφέρουμε επίσης πως, η οδός Αιόλου «βαπτίστηκε» όταν η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Τής έδωσαν το όνομα του θεού των Ανέμων επειδή η αρχή της βρισκόταν , σε ένα κτήριο του 2ου αι π.Χ. αφιερωμένου στους ανέμους ως ηλιακό και υδραυλικό ρολόι, το Ωρολόγιο του Ανδρονίκου Κυρρήστου, που σήμερα αντιστοιχεί σε τμήμα της Ρωμαϊκής Αγοράς.

Ειδήσεις σήμερα:

Πέτσας: Κρατική στήριξη 120 εκατ. ευρώ στην Aegean - Δικαίωμα προαίρεσης για αγορά μετοχών από Δημόσιο

Σύμβουλος Ερντογάν: «Θα αποκτήσουμε 'σκύλους' που θα μας φτιάξουν πυρηνικούς πυραύλους»

Pfizer: Σε δυο με τρεις εβδομάδες η ετυμηγορία του FDA για το εμβόλιο