Ντέιβιντ Μπόουι - Τζον Λένον: Ποιο ήταν το μυστικό που τους έδενε για μια ζωή
10.01.2021
08:18
Σήμερα συμπληρώνονται πέντε χρόνια από τον θάνατο του Λευκού Δούκα της ροκ
Οι σχέσεις, καλές ή κακές, που είχαν μεταξύ τους οι μεγάλοι σταρς αποτελεί διαχρονικά ένα δημοφιλές θέμα στο οποίο λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να αντισταθούν. Μια από τις πλέον χαρακτηριστικές ανάλογες περιπτώσεις είναι αυτή που αφορά σε δύο εμβληματικούς μουσικούς της παγκόσμιας μουσικής σκηνής, του θρυλικού Τζον Λένον και του ανεπανάληπτου Ντέιβιντ Μπόουι ο οποίος έφυγε από τη ζωή, σαν σήμερα 10 Γενάρη, πριν πέντε χρόνια.
Αν και εκ πρώτης όψεως ήταν πολλά αυτά που χώριζαν τους δυο καλλιτέχνες, τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική τους ζωή, αποδείχτηκε πως κάποιοι κοινοί εσωτερικοί κώδικες που μοιράζονταν στάθηκαν ικανοί να τους φέρουν πολύ κοντά χτίζοντας μια ουσιαστική και στέρεη φιλία. Όταν γνωρίστηκαν ο Λένον είχε γράψει τεράστια μουσική ιστορία με τους Μπιτλς και είχε αποσπάσει διεθνή αναγνώριση. Ο Μπόουι πάλι, παρά το γεγονός ότι είχε εισβάλει στα μουσικά πράγματα ως το glam κακό παιδί του ροκ με τις εκκεντρικές εμφανίσεις, είχε καταθέσει ένα προσωπικό μουσικό στίγμα το οποίο ουδείς μπορούσε να αμφισβητήσει πως ήταν ευφυές και ξεχωριστό.
Οι δυο τους συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1974, στη Νέα Υόρκη, σε ένα πάρτι με οικοδέσποινα την λαμπερή Ελίζαμπεθ Τέιλορ που προσπαθούσε να πείσει τον Μπόουι να συμμετάσχει σε μια νέα ταινία της για τις ανάγκες της οποίας θα έπρεπε να ταξιδέψουν στη Ρωσία. Η συνεργασία αυτή μπορεί να μην πραγματοποιήθηκε ποτέ η βραδιά εκείνη, ωστόσο, σήμανε την απαρχή μιας άλλης, πολυσυζητημένης καλλιτεχνικής σχέσης, αυτή του....«Ζίγκι Στάρνταστ» με το πλέον διάσημο «Σκαθάρι».
«Νομίζω πως ήμασταν ευγενικοί ο ένας προς τον άλλο, με τον τρόπο που φέρεται ένας νεώτερος σε έναν μεγαλύτερο. Παρότι μάς χώριζαν μόνον μερικά χρόνια στο ροκ εν' ρολ αυτό είναι σαν μια ολόκληρη γενιά. Ο Τζον έμοιαζε σαν σαν να λέει, με αγγλική προφορά, «όου, έρχεται άλλος ένας καινούργιος» κι εγώ είχα το ένα ύφος του τύπου «Είναι ο Τζον Λένον! Δεν ξέρω τί να πω. Δεν πρέπει να αναφέρω τους Μπιτλς γιατί θα φανώ ηλίθιος» είχε εξομολογηθεί ο Μπόουι το 1999. Τελικά τα πράγματα κύλησαν τελείως διαφορετικά απ΄ότι είχε προγραμματίσει: «Γεια σου Ντέιβ» τού είπε φιλικά ο Τζον Λένον για να τού απαντήσει εκείνος, ασυνήθιστα αμήχανος για τον γεμάτο αυτοπεποίθηση χαρακτήρα του, λίγα δευτερόλεπτα μετά: «Έχω όλες τις δουλειές που έχεις κάνει, εκτός από αυτές των Μπιτλς...!»
Στην ίδια εκείνη εξομολόγηση εξάλλου, ο Μπόουι είχε αποκαλύψει το μεγάλο μυστικό που τούς έδενε για χρόνια ολόκληρα το οποίο ήταν ένα...αστείο! Κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού τους στο Χονγκ Κονγκ, για διακοπές, ο Λένον συνάντησε κάποια στιγμή ένα μικρό αγόρι που έτρεξε κατά πάνω του φωνάζοντας: «Είσαι ο Τζον Λένον;». Κι εκείνος απάντησε το καταπληκτικό: «Όχι, αλλά μακάρι να είχα τα λεφτά του...!». Ε, λοιπόν από εκείνη τη μέρα ο Ντέιβιντ Μπόουι αποφάσισε να κλέψει αυτή την ατάκα και να την χρησιμοποιεί κάθε φορά που τον πλησίαζαν διάφοροι.
Μόνον που σε μία περίπτωση τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως ακριβώς τα περίμενε. Λίγους μήνες μετά από εκείνο το ταξίδι περπατούσε αμέριμνα στους δρόμους της Νέας Υόρκης όταν ακούστκηκε μια φωνή να τον ρωτάει: «Είσαι ο Ντέιβιντ Μπόουι;». «Όχι, αλλά μακάρι να είχα τα λεφτά του» απαντάει εκείνος με μια κρυφή ικανοποίηση. Η αόρατη φωνή τότε έγινε επιθετική κι άρχισε να ουρλιάζει: «Λες ψέματα, καθίκι...Μακάρι να είχες τα δικά μου λεφτά...». Ήταν ο Τζον Λένον που τού έκανε πλάκα!Ήταν αυτή η πλάκα που θυμούνταν κάθε φορά που συναντιούνταν είτε για να να ηχοργραφήσουν μαζί ένα τραγούδι, όπως το υπέροχο «Fame» ή για να συζητήσουν σχετικά με διάφορα θέματα όπως τα σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού τους που, κατά περιόδους, τούς οδηγούσαν στην απομόνωση η οποία, ευτυχώς, μετουσιωνόταν, σχεδόν πάντα, σε δημιουργία.
Αν και εκ πρώτης όψεως ήταν πολλά αυτά που χώριζαν τους δυο καλλιτέχνες, τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική τους ζωή, αποδείχτηκε πως κάποιοι κοινοί εσωτερικοί κώδικες που μοιράζονταν στάθηκαν ικανοί να τους φέρουν πολύ κοντά χτίζοντας μια ουσιαστική και στέρεη φιλία. Όταν γνωρίστηκαν ο Λένον είχε γράψει τεράστια μουσική ιστορία με τους Μπιτλς και είχε αποσπάσει διεθνή αναγνώριση. Ο Μπόουι πάλι, παρά το γεγονός ότι είχε εισβάλει στα μουσικά πράγματα ως το glam κακό παιδί του ροκ με τις εκκεντρικές εμφανίσεις, είχε καταθέσει ένα προσωπικό μουσικό στίγμα το οποίο ουδείς μπορούσε να αμφισβητήσει πως ήταν ευφυές και ξεχωριστό.
Οι δυο τους συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1974, στη Νέα Υόρκη, σε ένα πάρτι με οικοδέσποινα την λαμπερή Ελίζαμπεθ Τέιλορ που προσπαθούσε να πείσει τον Μπόουι να συμμετάσχει σε μια νέα ταινία της για τις ανάγκες της οποίας θα έπρεπε να ταξιδέψουν στη Ρωσία. Η συνεργασία αυτή μπορεί να μην πραγματοποιήθηκε ποτέ η βραδιά εκείνη, ωστόσο, σήμανε την απαρχή μιας άλλης, πολυσυζητημένης καλλιτεχνικής σχέσης, αυτή του....«Ζίγκι Στάρνταστ» με το πλέον διάσημο «Σκαθάρι».
«Νομίζω πως ήμασταν ευγενικοί ο ένας προς τον άλλο, με τον τρόπο που φέρεται ένας νεώτερος σε έναν μεγαλύτερο. Παρότι μάς χώριζαν μόνον μερικά χρόνια στο ροκ εν' ρολ αυτό είναι σαν μια ολόκληρη γενιά. Ο Τζον έμοιαζε σαν σαν να λέει, με αγγλική προφορά, «όου, έρχεται άλλος ένας καινούργιος» κι εγώ είχα το ένα ύφος του τύπου «Είναι ο Τζον Λένον! Δεν ξέρω τί να πω. Δεν πρέπει να αναφέρω τους Μπιτλς γιατί θα φανώ ηλίθιος» είχε εξομολογηθεί ο Μπόουι το 1999. Τελικά τα πράγματα κύλησαν τελείως διαφορετικά απ΄ότι είχε προγραμματίσει: «Γεια σου Ντέιβ» τού είπε φιλικά ο Τζον Λένον για να τού απαντήσει εκείνος, ασυνήθιστα αμήχανος για τον γεμάτο αυτοπεποίθηση χαρακτήρα του, λίγα δευτερόλεπτα μετά: «Έχω όλες τις δουλειές που έχεις κάνει, εκτός από αυτές των Μπιτλς...!»
Στην ίδια εκείνη εξομολόγηση εξάλλου, ο Μπόουι είχε αποκαλύψει το μεγάλο μυστικό που τούς έδενε για χρόνια ολόκληρα το οποίο ήταν ένα...αστείο! Κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού τους στο Χονγκ Κονγκ, για διακοπές, ο Λένον συνάντησε κάποια στιγμή ένα μικρό αγόρι που έτρεξε κατά πάνω του φωνάζοντας: «Είσαι ο Τζον Λένον;». Κι εκείνος απάντησε το καταπληκτικό: «Όχι, αλλά μακάρι να είχα τα λεφτά του...!». Ε, λοιπόν από εκείνη τη μέρα ο Ντέιβιντ Μπόουι αποφάσισε να κλέψει αυτή την ατάκα και να την χρησιμοποιεί κάθε φορά που τον πλησίαζαν διάφοροι.
Μόνον που σε μία περίπτωση τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως ακριβώς τα περίμενε. Λίγους μήνες μετά από εκείνο το ταξίδι περπατούσε αμέριμνα στους δρόμους της Νέας Υόρκης όταν ακούστκηκε μια φωνή να τον ρωτάει: «Είσαι ο Ντέιβιντ Μπόουι;». «Όχι, αλλά μακάρι να είχα τα λεφτά του» απαντάει εκείνος με μια κρυφή ικανοποίηση. Η αόρατη φωνή τότε έγινε επιθετική κι άρχισε να ουρλιάζει: «Λες ψέματα, καθίκι...Μακάρι να είχες τα δικά μου λεφτά...». Ήταν ο Τζον Λένον που τού έκανε πλάκα!Ήταν αυτή η πλάκα που θυμούνταν κάθε φορά που συναντιούνταν είτε για να να ηχοργραφήσουν μαζί ένα τραγούδι, όπως το υπέροχο «Fame» ή για να συζητήσουν σχετικά με διάφορα θέματα όπως τα σκοτεινά μονοπάτια του μυαλού τους που, κατά περιόδους, τούς οδηγούσαν στην απομόνωση η οποία, ευτυχώς, μετουσιωνόταν, σχεδόν πάντα, σε δημιουργία.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr