Ρεκόρ όλων των Οσκαρικών εποχών. Εχουμε και λέμε: Οσκαρ καλύτερης ταινίας σε νομάδες χιλιάδων εκτοπισμένων και περιφρονημένων του Αμερικανικού προλεταριάτου. Οσκαρ στην γεροντική άνοια. Οσκαρ στους μετανάστες. Οσκαρ στους μαύρους πάνθηρες. Οσκαρ για τις γυναίκες που έχουν υποστεί «σεξουαλική παρενόχληση» και αποφασίζουν να εκδικηθούν. Οσκαρ σε απελπισμένους. Οσκαρ σε αλκοολικούς. Όπως λένε και τα ευαγγέλια «οι έσχατοι έσονται πρώτοι».
Ολοι έβαλαν το χέρι τους. Η ακροδεξιά πολιτική του Τραμπ. Η ανεργία. Το «Metoo» Και κυρίως η πανδημία. Τέτοια θλίψη και τόση μαυρίλα πρώτη φορά στα χρονικά του αιωνόβιου «θείου» Οσκαρ. Ως εκ τούτου έγινε του κορονΟσκαρ!
Φανταστείτε τι θα προκύψει τα επόμενα χρόνια. Η μία ιστορία με κάποιον η κάποιους που θα εγκαταλείπουν τη μάχη με τον Covid-19 θα διαδέχεται την άλλη
Η φετινή συγκομιδή των αγαλματίδιων συμπληρώνεται και από έναν πρωτοφανή γεωγραφικό πλουραλισμό. Η θριαμβεύτρια για Οσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας η Ζάο Τινγκ -αυτό το πραγματικό όνομα της Κλόε Ζάο- είναι εντελώς Κινέζα, γεννημένη πριν 39 χρόνια στο Πεκίνο.
H Κλόε Ζάο ποζάρει με τα όσκαρ καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας για την ταινία «Νομαντλαντ»
Η 74χρονη Γιού ζουνγκ Γιού που κέρδισε Οσκαρ β γυναικείου ρόλου, προέρχεται από Νότια Κορέα. Ο Φλοριάν Ζελέρ που κέρδισε Οσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου είναι Γάλλος. Και φυσικά Αντονι Χόπκινς και Εμεραλντ Φένελ (Οσκαρ καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου) είναι Αγγλοι. Υπάρχουν αυθεντικοί Αμερικανοί; Α ναι. Οι τεχνικοί του «Tenet» με Οσκαρ καλύτερων εφέ.
Η Φράνσις Μακ Ντόρμαντ, κέρδισε το όσκαρ καλύτερου πρώτου γυναικείου ρόλου, μαζί με την Γιουν Χου Γιουνκ που κέρδισε το όσκαρ β΄ γυναικείου ρόλου.
Τα αποτελέσματα ήταν τα αναμενόμενα. Φυσικά το «Nomadland» είναι ανώτερη όλων. Φυσικά η ερμηνεία του Αντονι Χόπκινς στον «Πατέρα» θεωρείται σεμινάριο Υποκριτικής Τέχνης. Φυσικά η Φράνσις ΜακΝόρμαντ, ψυχή τε και σώματι ταυτισμένη με τους περιφερόμενους στο «Nomadland». Αν και εδώ που τα λέμε η Βαιόλα Ντέιβις ως Μα Ρέινι, εκείνο το κατάμαυρο θηρίο των Μπλουζ της δεκαετίας του είκοσι, είναι άλλο πράγμα. Φυσικά το «Sound of Metal»είχε κερδίσει από τα αποδυτήρια το Οσκαρ καλύτερου ήχου. Φυσικά η ασπρόμαυρη φωτογραφία στο «Mank» είναι η ανάσα της ταινίας. Και φυσικά η σκηνοθεσία αυτής της μικροσκοπικής κινέζικης «κουκίδας» με το όνομα Κλόε Ζάο θα γράψει ιστορία.
Αυτό το ιδιαίτερο θηλυκό πλάσμα από το Πεκίνο καταφέρνει να ισορροπεί πάνω στην κόψη του ξυραφιού. Αραγε τι θέλει να πει; Μπας και πρόκειται για πολιτική καταγγελία; Και ναι και όχι. Μπας και πρόκειται για κοινωνική τραγωδία; Και ναι και όχι. Διαρκώς μέσα και έξω. Διαρκώς να επιδίδεται σε πιρουέτες χορεύοντας σε ένα αόρατο λεπτό σχοινί. Στο τέλος όμως αποκαλύπτεται ο Κομφούκιος. Η καταγωγή της. Αφού, σου λέει, ότι για να βρεις το νόημα της ζωής πρέπει πρώτα να τα χάσεις όλα.
Το «Nomadland» αναφέρεται και καταγράφει το «νεοσύστατο σπορ» των σύγχρονων και αναπτυγμένων κοινωνιών. Ευτυχώς μακριά από εμάς. Προς το παρόν. Οπου δεκάδες χιλιάδες εκτοπισμένων εργαζόμενων, περιφέρονται σε αχανείς αμερικανικές εκτάσεις. Με τα σαραβαλάκια τους και με τα ελάχιστα συμπράγκαλά τους. Περιφέρονται προς αναζήτηση πρόχειρης, εποχικής εργασίας. Και μερικές φορές το καταφέρνουν.
Η Εμεραλντ Φάνελ που κέρδισε το βραβείο καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου για το «Promising young woman» στο πρες ρουμ.
O παραγωγός Πίτερ Σπίαρς, η ηθοποιός Φράνσις Μακ Ντόρματ, η σκηνοθέτηςΚλόε Ζάο και η παραγωγός Μόλι Άσερ ποζάρουν με τα όσκαρ τους για το «Νόμαντλάντ»
Ετσι συμφιλιώνονται με την κατάστασή τους. Δεν συμβιβάζονται, συμφιλιώνονται. Και έτσι επειδή δεν έχουν ούτε να κάτι υλικό να χάσουν ούτε να κερδίσουν, αναπτύσσουν μεταξύ τους αληθινές, αυθεντικές και ανιδιοτελείς σχέσεις. Τα «παιδιά» ενός κατώτερου θεού. Χωρίς να γκρινιάζουν. Χωρίς να διαμαρτύρονται. Χωρίς να εξοργίζονται. Χωρίς τίποτα. Απλώς με την καρδιά τους. Αισιόδοξο το μήνυμα. Κερδισμένος ο χαμένος. Αντε τώρα εσύ να το υιοθετήσεις. Τέλος πάντων.
Κακώς που αυτό το ερμηνευτικό θηρίο με το όνομαΑντονι Χόπκινς των 84 ετών, έχει κερδίσει μόλις δύο Οσκαρ. Για τον «πατέρα» το δεύτερό του μετά από τριάντα χρόνια ως δόκτωρ Χάνιμπαλ Λέκτερ στη «σιωπή των αμνών». Όμως ένα πρέπει να σας πω. Μετά από την πρώτη μισή ώρα το μοναδικό πράγμα που επιθυμείς να κάνεις είναι… όπου φύγει φύγει. Δεν αντέχεται με τίποτα. Αν μάλιστα στην οικογένειά σου έχεις βιώσει κάποιο περιστατικό άνοιας, ε τότε δεν το συνιστώ. Με τίποτα. Αν το αντέξεις είσαι μαζόχα.
Η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ λοιπόν είναι κάτοχος τεσσάρων αγαλματίδιων. Τρία εξ αυτών για τις ερμηνευτικές επιδόσεις της. Και το τέταρτο ως συμπαραγωγός του «Nomadland». Κατά σειρά έχει κερδίσει Οσκαρ για «Φάργκο» με σκηνοθέτη τον μόνιμο σύντροφό της Τζόελ Κόεν (από το 1984 μαζί του). Πριν τρία χρόνια για την ερμηνεία της στις «τρεις πινακίδες έξω από το Εμπινγκ» Και φυσικά το τρίτο για το «Nomadland». Αντε και εις ανώτερα.
Η Εμεραλαντ Φένελ που κέρδισε Οσκαρ καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου για το «Promising Young Woman» είναι Αγγλίδα ηθοποιός που στα 36 της χρόνια αποφάσισε-και καλώς έπραξε-να γράψει μόνη της το σενάριο και να σκηνοθετήσει την ταινία της.
Ο Τόμας Βίντερμπεργκ του «Ασπρου πάτου», με Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας είναι από τους κορυφαίους της Δανίας. Και το στόρι αναφέρεται στο αλκοολικό ξεσάλωμα τεσσάρων καθηγητών. Φανταστείτε την αντίθεση. Από τη μια οι περιφερόμενοι στο «Nomadland» που δεν έχουν τίποτα και από την άλλη οι καλοταισμένοι και χορτασμένοι και μάλιστα αριστεροί διανοούμενοι.
Και το ερώτημα απλό: θα δούμε στις αίθουσες, όταν με το καλό ανοίξουν, κάποιες απ αυτές τις Οσκαρικές ταινίες; Και ναι και όχι. Επειδή αρκετές κυκλοφορούν σε διάφορες πλατφμόρμες. Όπως Netflixλόγου χάριν. Επειδή αρκετοί θεατές τις έχουν δει από τους καναπέδες τους. Αλλά και επειδή κάποιες απ αυτές θα ξεμυτίσουν μπας και κόψουν κάποια εισιτήρια.
Ένα φθινοπωρινό γεύμα διαφορετικό από τα άλλα, μιας και η συνάντηση των εθελοντών της bwin με τους διαμένοντες της Στέγης Υποστηριζόμενης Διαβίωσης «Φωτεινή» έδιωξε κάθε… μελαγχολικό συναίσθημα.
Το όραμα της DEMO για έναν κόσμο με πρόσβαση σε όλα τα φάρμακα, ανεξαρτήτως περιοχής και οικονομικών δυνατοτήτων είναι βαθιά ριζωμένο στη Τρίπολη. Η πρωτεύουσα της Αρκαδίας αποτελεί πια τον «ομφαλό» της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας καθώς πραγματοποιούνται εκεί επενδύσεις εκατομμυρίων ευρώ.
Η Dyson Gen5 Detect είναι μια προηγμένη σκούπα που «σκέφτεται», η οποία σχεδιάστηκε όχι μόνο για να βελτιώσει τις συνθήκες υγιεινής και καθαριότητας στον χώρο μας, αλλά παράλληλα για να μας προσφέρει μια γεύση από τα θαυμαστά επιτεύγματα που επιφυλάσσει η πρωτοπόρος Dyson για το μέλλον.
