Αρχοντικό Αναργύρου: Το κτίριο - κόσμημα των Σπετσών αποκτά και πάλι ζωή - Φωτογραφίες

Ζωή θα ξαναπάρει σύντομα ένα κτίριο – κόσμημα των Σπετσών, το αρχοντικό Αναργύρου. Μετά από μακροχρόνιες προσπάθειες δόθηκε τελικά το πράσινο φως από την περιφέρεια Αττικής για την αποκατάστασή του και την μετατροπή του σε πολιτιστικό κέντρο, έργο συνολικού προϋπολογισμού ύψους 2.500.000 ευρώ.

Η αποκατάσταση του αρχοντικού Σ. Αναργύρου αποτέλεσε επί σειρά ετών πάγιο αίτημα της κοινω­νίας των Σπετσών. Το εμβληματικό αυτό κτίριο, το οποίο δεσπόζει της Ντάπιας, βρίσκεται εδώ και χρόνια σε αχρησία, παρουσιάζοντας σημαντικές ζημίες, κυρίως όσον αφορά στη στατικότητα των δαπέδων, η οποία προήλθε το 1997 από ανεξέλεγκτη εισροή βροχίνων υδάτων, και στην καταστροφή των πολλών τοιχογραφιών κι οροφογραφιών.

Το αρχοντικό του Αναργύρου διαθέτει μια ιστορία ενός σχεδόν αιώνα η οποία συνδέθηκε στενά με την πολυκύμαντη ζωή και του ιδιοκτήτη του αλλά και ολόκληρου του νησιού. Άνοιξε τις πόρτες του για να υποδεχθεί εστεμμένους και προσωπικότητες της εποχής. Αφουγκράστηκε ατελείωτες συζητήσεις για έργα μεγάλα. Είδε με τρόμο στα δίσεκτα χρόνια της κατοχής ανθρώπους στερημένους και τους βοήθησε. Στα κατοχικά και τα πρώτα μετακατοχικά χρόνια, στέγασε τις δημοτικές αρχές και το δημοτικό νοσοκομείο.

Μετά την επιστροφή και τη μόνιμη εγκατάσταση στη γενέτειρά του, το 1899, ένα από τα κύρια μελήματα του επιφανή Σπετσιώτη Σωτήριου Ανάργυρου, ήταν η κατασκευή οικίας αντάξιας της οικονομικής του επιφάνειας. Το 1902 βρέθηκε το οικόπεδο, στο κέντρο ακριβώς της πόλης, ανάμεσα στα παλιά αρχοντικά της Μπουμπουλίνας και του Μπόταση, με θέα καταπληκτική προς τη θάλασσα. Ανέθεσε την εκπόνηση των σχεδίων του αρχοντικού στον Αρχιτέκτονα Παν. Ζήζηλα ζητώντας του να χτίσει ένα αρχοντικό που να μοιάζει με αρχαίο αιγυπτιακό ανάκτορο ή ναό. Στην επιθυμία του να καινοτομήσει, απέφυγε να προσαρμόσει δομικά και αισθητικά το ύφος του σπιτιού του στις αυστηρές γραμμές των οικοδομών του νησιού. Την άνοιξη του 1903 όλα ήταν έτοιμα για την ανέγερση. Επιστράτευσε τους καλύτερους τεχνίτες του νησιού και με αυτεπιστασία μέσα σ’ ένα χρόνο όρθωσε το λαμπρότερο οικοδόμημα των Σπετσών των αρχών του αιώνα. Η ανέγερση του αρχοντικού με πρωτοφανή για την εποχή εκείνη κινητοποίηση τεχνιτών και αφειδώλευτη χρησιμοποίηση μοντέρνου οικοδομικού υλικού, στοίχισε γύρω στις 100.000 χρυσές δραχμές, ποσό ιδιαίτερα σημαντικό για το 1903.

Ο Σωτήριος Ανάργυρος γεννήθηκε στις Σπέτσες το 1849 με καταγωγή από την ένδοξη  σπετσιώτικη γενιά των Αναργυραίων. Υπήρξε η σπουδαιότερη προσωπικότητα των Σπετσών του τελευταίου αιώνα. Η δίψα του για επιτυχία τον οδηγεί από νεαρή ηλικία σε περιπλανήσεις με σταθμούς την Κωνσταντινούπολη, τη Ρουμανία, την Αίγυπτο, τη Γαλλία  και τέλος την Αγγλία. Εκεί ασχολείται για πρώτη φορά με τα καπνά. Το 1883 ο Ανάργυρος, οδηγημένος από το εμπορικό του ένστικτο, μεταναστεύει στη Νέα Υόρκη της Αμερικής. Εκεί προσλαμβάνεται στη μεγάλη καπνοβιομηχανία του Αμερικανοεβραίου Τόμσον, την οποία και στο τέλος κληρονομεί μετά την υιοθεσία του από τον μεγαλοβιομήχανο. Με βάση την επιχείρηση αυτή, ο Ανάργυρος κτίζει έναν πραγματικό εμπορικό κολοσσό στο χώρο των καπνών και επεκτείνεται σχεδόν σ’ όλη την αμερικανική αγορά. Το 1894 επιστρέφει για πρώτη φορά στις Σπέτσες. Ξανάρχεται τον επόμενο χρόνο οπότε γνωρίζει ­και λίγο αργότερα παντρεύεται­ την δεύτερη εξαδέλφη του Ευγενία Θ. Αναργύρου. Το 1904 τελειώνει η ανέγερση πολυτελούς αρχοντικού, νεοκλασικού ρυθμού, στο κέντρο της πόλης. Το 1907 κατασκευάζει, με δικά του έξοδα, το πρώτο υδραγωγείο του νησιού. Το 1913­14 η προσφορά του μεγάλου ευεργέτη προς το νησί είναι μεγάλη. Πρώτον αγοράζει μεγάλη έκταση την οποία αναδασώνει, δημιουργώντας έτσι και πάλι το πευκοδάσος των Σπετσών που κινδύνευε τότε με αφανισμό εξαιτίας της ανεξέλεγκτης ξύλευσης και καλλιέργειας, δεύτερον ανοίγει περιφερειακούς δρόμους στο νησί και τρίτον κατασκευάζει το ξενοδοχείο «Ποσειδώνιο». Το τελευταίο αυτό έργο του έδωσε μεγάλη τουριστική ώθηση στις Σπέτσες και ανέδειξε το νησί σε παραθεριστικό κέντρο των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Βασιλιάδες, πρίγκιπες, πρωθυπουργοί και εξέχουσες προσωπικότητες απ’ όλο τον κόσμο βρίσκονταν κάθε καλοκαίρι στις Σπέτσες, φιλοξενούμενοι του εξαίσιου αυτού ξενοδοχείου.

Το 1927 γίνεται η έναρξη της Αναργυρείου και Κοργιαλενείου Σχολής Σπετσών, η οποία ήταν η μεγαλύτερη προσφορά του εθνικού ευεργέτη και πραγματικά ανέβασε το πολιτιστικό επίπεδο του νησιού. Η “Σχολή” όπως είναι γνωστή στις Σπέτσες, υπήρξε ένα από τα καλύτερα πρότυπα κολλέγια της χώρας αν όχι των Βαλκανίων. Έμπνευση του Ελ. Βενιζέλου, προσωπικού του φίλου και δημιούργημα του Ανάργυρου, η “Σχολή” διαπαιδαγώγησε πλήθος λογίων, καλλιτεχνών, επιστημόνων και πολιτικών. Λειτούργησε μέχρι το 1983, με μαθητές από όλο τον κόσμο.