Γιώργος Περρής στο protothema.gr: Με ένα τραγούδι ο άνθρωπος μπορεί να κρατήσει την ψυχή του όρθια

Γεννημένος καλλιτέχνης, λάτρης της μουσικής από κούνια, ταπεινός αλλά και ταυτόχρονα με μεγάλα όνειρα και υψηλούς στόχους. Αυτός είναι ο Γιώργος Περρής, ο Έλληνας ερμηνευτής που έχει καταφέρει μέσα σε λίγα χρόνια να κερδίσει με το ταλέντο και τις επιλογές του όχι μόνον το ελληνικό αλλά και το διεθνές κοινό.

Εκμεταλλευόμενος με τον καλύτερο τρόπο τα εφόδια που συγκέντρωσε από τις μουσικές σπουδές του αλλά και τις συνεργασίες του με πολλούς και σημαντικούς εκπροσώπους του ελληνικού και του διεθνούς τραγουδιού εξελίχθηκε σε έναν ολοκληρωμένο διεθνή καλλιτέχνη, τα τραγούδια του οποίου κατακτούν υψηλές θέσεις στα ξένα τσαρτς, αποτελώντας ταυτόχρονα ιδανικό πρεσβευτή της Ελλάδας στο εξωτερικό.

Παρά τις επιτυχίες του σε διεθνές επίπεδο, ωστόσο, συνεχίζει να δραστηριοποιείται σταθερά στην πατρίδα του τόσο σε δισκογραφικό όσο και σε συναυλιακό επίπεδο. Το φετινό καλοκαίρι το πέρασε κάνοντας μια περιοδεία στην Ελλάδα στο πλαίσιο της οποίας εντάσσεται και η συναυλία που θα δώσει τη Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου, στο Κηποθέατρο Παπάγου. Με αφορμή αυτή τη ζωντανή εμφάνιση μίλησε στο protothema.gr για τα καλλιτεχνικά του σχέδια, τις δυσκολίες που έχει δημιουργήσει η πανδημία στον κλάδο των καλλιτεχνών αλλά και για την έντονη ανάγκη του κόσμου να ξεφύγει από την πρωτοφανή αυτή συνθήκη που βιώνει μέσω της τέχνης και ειδικά της μουσικής.

Πώς ήταν οι συνθήκες αλλά και τα συναισθήματα κατά την διάρκεια της φετινής καλοκαιρινής σου περιοδείας δεδομένου ότι προερχόμαστε όλοι από μια μακρά περίοδο περιορισμών εξαιτίας της πανδημίας;

Δύσκολο καλοκαίρι το φετινό, το ξέρουμε όλοι. Αβεβαιότητα, ακυρώσεις,,αναβολές, δυσκολίες, όλα μαζί συνέθεταν ένα τοπίο θολό και σχεδόν πάντα απαγορευτικό. Ήρθαν και οι πυρκαγιές και έκαναν την ψυχή μας απαρηγόρητη. Ωστόσο, η όρεξη και η ανάγκη όλων μας να δούμε πέρα από αυτό και να κάνουμε αυτό για το οποίο είμαστε φτιαγμένοι, ήταν τεράστια και ανίκητη. Ξεκινώντας από μένα τον ίδιο, κάθε βράδυ αισθάνομαι σαν λιοντάρι σε κλουβί πριν τραγουδήσω. Έχω τόση ορμή και επιθυμία να βρεθώ και να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό στον κόσμο, που δεν κρατιέμαι. Το ίδιο βλέπω και σε όλους μου τους συνεργάτες, από τους μουσικούς, τους τεχνικούς και τους πάντες στην παραγωγή. Όλοι αγωνιζόμαστε με λαχτάρα για να δουλέψουμε και να προσφέρουμε στον κόσμο τη μαγεία της μουσικής. Ξέρετε, κάθε βράδυ παρατηρώ από τα παρασκήνια τον κόσμο όταν μπαίνει μέσα στο θέατρο. Έρχονται μουδιασμένοι, αλλά με μία προσμονή ότι κάτι θα συμβεί. Αυτή η σπίθα της ελπίδας είναι που μας ενώνει όλους και βλέπω στο τέλος τα βλέμματα γεμάτα ζωντάνια κι αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή.


Πώς νιώθει ένας καλλιτέχνης όταν αναγκάζεται να μείνει μακριά από τη σκηνή για μεγάλο χρονικό διάστημα;

Νιώθει εγκλωβισμένος, ανίκανος να κάνει αυτό για το οποίο έχει γεννηθεί. Είναι μία ουσιαστική απώλεια. Όσο κι αν ασχολήθηκα με άλλα πράγματα όπως ηχογραφήσεις ή live streaming, τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ενέργεια και τον ηλεκτρισμό της ανθρώπινης επαφής. Τον ήχο της ανάσας χιλίων ανθρώπων που αναπνέουν ταυτόχρονα. Την καρδιά σου που χτυπάει σαν θέλει να βγει από μέσα σου από τη λαχτάρα που έχεις για να προσφέρεις στον κόσμο όλο το μέσα σου. Από την άλλη, στη δική μου περίπτωση, η πρώτη καραντίνα μού προσέφερε μία παύση που την είχα πραγματικά ανάγκη. Συνειδητοποίησα ότι λόγω των υποχρεώσεών μου, την τελευταία δεκαετία δεν είχα μείνει στην ίδια πόλη για πάνω από 2-3 εβδομάδες, βρισκόμουν σε μία μόνιμη μετακίνηση. Έπεσα με τα μούτρα στην ψυχανάλυση, τη γυμναστική και το καθάρισμα τόσο του σπιτιού μου όσο και του μέσα μου κόσμου. Όπως όλοι, ήρθα αντιμέτωπος με πράγματα και σκέψεις που είχα απωθήσει για καιρό. Στην αρχή από το σοκ και την αβεβαιότητα νόμιζα ότι είχα στερέψει. Με τον καιρό όμως κύλησαν οι ιδέες και τα όνειρα και περίμενα πώς και πώς να επιστρέψω στη δουλειά
και τη σκηνή.

Ως άνθρωπος που ζει τις συναυλίες από μέσα πιστεύεις ότι τηρούνται
τα υγειονομικά μέτρα στις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις;

Βεβαίως και τηρούνται. Με ευλάβεια. Αποδεικνύεται άλλωστε από όλες τις μελέτες που έχουν γίνει. Οι εκδηλώσεις πολιτισμού δεν συνδέονται με τη διασπορά του ιού. Πέρα από αυτό όμως, αυτό που για μένα έχει σημασία να ειπωθεί είναι πως εφόσον βρήκαμε έναν τρόπο όλοι οι κλάδοι να επανέλθουν στην κανονικότητα, το ίδιο θα έπρεπε να συμβεί και στις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Εφόσον τα μέσα μαζικής μεταφοράς δικαιούνται πληρότητα, το ίδιο θα έπρεπε να συμβαίνει και στις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.

Ποια είναι τα μέτρα στήριξης που θα πρέπει να έχουν οι καλλιτέχνες από
την Πολιτεία στην δύσκολη αυτή περίοδο;

Ο κλάδος του πολιτισμού διεθνώς έχει πληγεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο τομέα κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Τα θέατρα έκλεισαν απότομα και καλλιτέχνες, τεχνικοί, παραγωγοί και όλοι οι εργαζόμενοι στον χώρο της τέχνης έμειναν σχεδόν αβοήθητοι. Ξέρω μουσικούς τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό που αναγκάστηκαν να αλλάξουν δουλειά προκειμένου να επιβιώσουν. Πιστεύω ότι είναι επιτακτικό η Πολιτεία να στηρίξει περαιτέρω τις πολιτιστικές δραστηριότητες με διάφορες μορφές. Ωστόσο, αυτό είναι ένα γενικότερο και παλαιότερο

πρόβλημα στη χώρα μας. Δεν έχουμε αντιληφθεί την αξία του Πολιτισμού. Σε μία χώρα με πνευματική παρακαταθήκη όπως η Ελλάδα, ο πολιτισμός είναι ταυτότητα. Πέρα όμως από αυτό, εκπροσωπεί και ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της οικονομίας της χώρας το οποίο θα μπορούσε να γίνει ακόμα μεγαλύτερο με όραμα και μεθοδικότητα. Εκτιμώ τα μέτρα βοήθειας που έχουν δοθεί έως τώρα, αλλά σίγουρα χρειάζονται κι άλλα. Επειδή όμως είμαι άνθρωπος που έχει μάθει να μην περιμένει μόνο από το κράτος, θα ήθελα να παρακινήσω και τους ανθρώπους να στηρίξουν τις τέχνες με όποιο τρόπο μπορούν.

Γιατί οι τέχνες και ειδικότερα η μουσική είναι απαραίτητα ειδικά σε περιόδους
κρίσης όπως αυτή που διανύουμε;

Η Τέχνη δημιουργεί γέφυρες ελπίδας, κάθαρσης και ενότητας. Όλες οι μορφές τέχνης σου επιτρέπουν να έρθεις σε επαφή με το τραύμα σου, με την πληγή σου με ασφάλεια. Έρχεσαι σε επαφή με αυτό που φοβάσαι ή κλαις κι αυτό σε λυτρώνει. Ενώνεσαι με τους συνανθρώπους σου και παίρνεις δύναμη. Αυτό που επίσης με σιγουριά μπορώ να σας πω, είναι ότι με ένα τραγούδι ο άνθρωπος μπορεί να κρατήσει την ψυχή του όρθια. Είναι μεγάλη υπόθεση αυτό. Το ότι η μουσική είναι στήριγμα πραγματικό στα δύσκολα.

Τί θα παρουσιάσεις στη συναυλία σου στο Κηποθέατρο Παπάγου και ποια
είναι τα σχέδιά σου για τη συνέχεια;

Τις συναυλίες μου πάντα τις βλέπω σαν συναισθηματικό καρδιογράφημα: θέλω να ταξιδεύω το κοινό μου από τη χαρά στη νοσταλγία, από τον έρωτα στην ζωή και γενικώς σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης καρδιάς. Όσοι έχουν έρθει στις συναυλίες μου, ξέρουν ότι με τον κόσμο μου μοιράζομαι ιστορίες, τις εμπειρίες μου και αυτά που με απασχολούν, οπότε φαντάζεστε μετά από έναν χρόνο εγκλεισμού πόσα έχω να σας πω!

Η φετινή καλοκαιρινή μας περιοδεία έχει τίτλο «Καρδιά Κοίτα», από το ομώνυμο τραγούδι της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και την Λίνας Νικολακοπούλου που αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τον κόσμο τους προηγούμενους μήνες χάρη στην τηλεοπτική σειρά «Αγγελική». Κομμάτια από αυτόν το δίσκο θα τραγουδήσω στη συναυλία από την οποία δεν θα λείπει φυσικά το ολοκαίνουργιο διεθνές κομμάτι μου «Disobey», που κυκλοφόρησε πριν από 2 μήνες και έχει ήδη ανέβει στο τοπ 10 των charts σε πέντε – έξι χώρες του εξωτερικού.

Ταυτόχρονα, αυτό τον καιρό ολοκληρώνω την ηχογράφηση του ξένου μου δίσκου που θα κυκλοφορήσει σε μερικούς μήνες και θα είναι πολύγλωσσος ενώ από τον Δεκέμβριο ξεκινάει το ταξίδι της στο αμερικανικό κανάλι PBS η τηλεοπτική συναυλία που μαγνητοσκοπήσαμε στον αρχαίο Ναό της Αφαίας. Στο σύνολο θα προβληθεί σε περίπου 20 χώρες μέσα στον επόμενο ενάμιση
χρόνο και είμαι πολύ περήφανος που θα χρησιμοποιηθεί από τον ΕΟΤ για την προώθηση της χώρας μας παγκοσμίως. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μας που δόθηκε η άδεια για ένα τέτοιο πρότζεκτ και τόσο μεγάλη παραγωγή και αισθάνομαι πολύ ευλογημένος που καταφέραμε να το πραγματοποιήσουμε. Ποτέ όσο ζω δεν θα ξεχάσω εκείνη τη στιγμή, την αίσθηση του να τραγουδάς μπροστά σε αυτό το μαγικό σημείο. Η ομορφιά αυτή είναι ανυπέρβλητη, είναι πέρα από σένα. Όλοι όσοι ήμασταν εκεί εκείνο το βράδυ ζήσαμε μία ανεπανάληπτη εμπειρία και χρωστάω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον Γενικό Γραμματέα του ΕΟΤ κο Δημήτρη Φραγκάκη
που πίστεψε στο όραμά μου από την πρώτη στιγμή.

Τέλος, στο κάλεσμα της Υφυπουργού Εργασίας κας Δόμνας Μιχαηλίδου, ανέλαβα τον ρόλο του πρέσβη για την Αναδοχή των Παιδιών. Ενθουσιάστηκα ακούγοντας έναν άνθρωπο και πολιτικό της γενιάς μου να μου εξηγεί με πάθος, πείσμα και μεθοδικότητα αυτό το σπουδαίο σκοπό και γι’ αυτό αμέσως είπα το ναι. Με το νέο σύστημα Υιοθεσιών και Αναδοχών, πλέον κάθε πολίτης μπορεί να γίνει ανάδοχος. Αυτό ανοίγει τις πόρτες στα ομόφυλα ζευγάρια και τις μονογονεϊκές οικογένειες να προσφέρουν σπίτι στα παιδιά. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν γύρω στα 1800 παιδιά στις δομές και ο στόχος μας είναι μέσα στα επόμενα 5 χρόνια να μην υπάρχει ούτε ένα σε ίδρυμα. Να έχουν όλα βρει την ζεστασιά και την οικογενειακή θαλπωρή που χρειάζονται και αξίζουν. Στο paidi.gov.gr μπορείτε να βρείτε όλες τις λεπτομέρειες για αυτή την τόσο σημαντική πρωτοβουλία. Παράλληλα,
ξεκίνησα και μία συνεργασία με την UNICEF για ένα σύνολο πρωτοβουλιών και δράσεων που θα στηρίζουν τα δικαιώματα των παιδιών στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν Έλληνα ερμηνευτή να δραστηριοποιείται στο
εξωτερικό;

Υπάρχουν αρκετές δυσκολίες. Τα τελευταία χρόνια οι υποχρεώσεις μου δεν μού επέτρεπαν να έχω την Ελλάδα ως βάση. Βρισκόμουν συνεχώς σε ένα αεροπλάνο, ταξιδεύοντας από το ένα μέρος στο άλλο, πέρασα πολύ καιρό στο εξωτερικό. Το Φθινόπωρο θα ξαναρχίσω τα ταξίδια με αφορμή την κυκλοφορία του νέου μου ξενόγλωσσου δίσκου και του τηλεοπτικού αφιερώματος. Η αλήθεια είναι πάντως ότι όσο κοντά κι αν έχει έρθει ο κόσμος μέσω της τεχνολογίας, η φυσική παρουσία εξακολουθεί να είναι απαραίτητη. Πρέπει ο καλλιτέχνης να πάει να συναντήσει το κοινό για να συνδεθεί μαζί του.