H Monika έγραψε και ερμήνευσε τα τραγούδια της βραβευμένης ταινίας «The Lost Daughter»

Το ελληνικό χρώμα πρωταγωνιστεί στην ταινία «The Lost Daughter» της Maggie Gyllenhaal μιας και εκτός από το γεγονός ότι τα γυρίσματα έχουν γίνει στις Σπέτσες, τα τραγούδια που την συνοδεύουν φέρουν την συνθετική αλλά και ερμηνευτική υπογραφή της Monika. Η ταινία, που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ της Βενετίας, θα κάνει πρεμιέρα τους κινηματογράφους στις 17 Δεκεμβρίου ενώ από τις 31 Δεκεμβρίου θα μπορούμε να την παρακολουθησουμε στο Netflix καθώς αποτελεί την πρωτοχρονιάτικη πρόταση της πλατφόρμας.

Η ταινία, στην οποία πρωταγωνιστού μεγάλα ονόματα του Χόλιγουν όπως οι  Olivia Colman, τη Dakota Johnson, τη Jessie Buckley, τον Paul Mescal και τον Εd Harris, βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Elena Ferrante. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στις Σπέτσες το 2020, εν μέσω καραντίνας, δίνοντας ζωή στους κατοίκους του νησιού, πολλοί εκ των οποίων είχαν το δικό τους ρόλο στην ταινία, μετατρέποντας ολόκληρο το νησί σε ένα κινηματογραφικό σετ.

Ολοκληρώθηκαν το Νοέμβριο του 2020 και τον Φεβρουάριο του 2021 η Monika κλήθηκε για πρώτη φορά από τον παραγωγό, ο οποίος της ανέθεσε να γράψει τα τραγούδια για οκτώ σκηνές της ταινίας. Η οδηγία ήταν συγκεκριμένη, η σκηνοθέτις ζητούσε οκτώ ελληνικά τραγούδια το καθένα με διαφορετικό ύφος. Το deadline ήταν πιεστικό, ωστόσο η Monika, μέσα σε ένα μόλις μήνα, παρέδωσε το υλικό που, βάσει του brief, έπρεπε να συνοδεύει σκηνές όπως αυτή όπου η Olivia Colman χορεύει με τον Ed Harris ή βρίσκεται στην παραλία ενώ ακούγεται μουσική από την κοντινή ταβέρνα. Με αφορμή τις σκηνές αυτές, η Monika έγραψε τραγούδια πολύ διαφορετικά από αυτά που γνωρίζουμε από την προσωπική της δισκογραφία.

Τα μόνα τραγούδια που προϋπήρχαν και μπήκαν στο τελικό soundtrack, είναι η «Στάλα» - που αποτέλεσε και το κύριο θέμα της ταινίας - και το «Αίμα μου». Στο σάουντρακ συμπεριλαμβάνονται δύο ορχηστρικά θέματα και δέκα τραγούδια, τα οκτώ από τα οποία ερμηνεύει η ίδια η Monika. Το τραγούδι «Αίμα μου» ερμηνεύει ο Πασχάλης Τερζής και το «Όλα λάθος» ο Γιώργος Παπαδόπουλος.

«Ένιωθα μεγάλη χαρά στις ηχογραφήσεις γιατί εξερευνούσα έναν κόσμο από μουσικά όργανα και ήχους με τα οποία δεν ασχολούμαι συνήθως στη δική μου μουσική. Μου αρέσουν οι προκλήσεις. Σκοπός μου ήταν, όχι να ικανοποιήσω αυτό που νιώθω εγώ, αλλά να φέρω εις πέρας τις οδηγίες της σκηνοθέτιδος και να αποδώσω όσο πιο έγκυρα μπορούσα την ιδέα της μουσικής για κάθε σκηνή, ώστε όλη η ταινία να αποκτήσει ρυθμό και να απογειωθεί συναισθηματικά. Η δουλειά μου ήταν να μεταφράσω τις λέξεις, τις οδηγίες που έλαβα και να τις μετουσιώσω σε μουσική. Δεν έβαλα κανένα προσωπικό φίλτρο σε όλο αυτό, το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να πετύχει το όραμα της Mάγκι. Άλλωστε, αυτό κάνω πάντα και στις συνεργασίες μου για τη μουσική θεατρικών παραστάσεων.» σημειώνει η Monika και προσθέτει: «Με την Μάγκι είχαμε απίστευτη χημεία και δε θα ξεχάσω τις πολλές, δημιουργικές συνομιλίες που είχαμε καθημερινά αλλά και το χιούμορ που προέκυπτε μέσα από την πίεση του χρόνου και το άγχος που είχαμε όλοι στην ομάδα για να προλάβουμε το μοντάζ ώστε να σταλεί η ταινία στα Φεστιβάλ. Θυμάμαι, για παράδειγμα, την Mάγκι να μου στέλνει μήνυμα αργά το βράδυ και να μου λέει "Σε παρακαλώ θα χρειαστώ άλλες δύο Στάλες επειγόντως μέχρι το πρωί". Η συνεργασία μας εξελίχθηκε τόσο καλά, που η Μάγκι έλεγε κατα τη διάρκεια της παραγωγής: "Πριν ξεκινήσετε να γράφετε τη μουσική για την ταινία σας, ρωτήστε τη Monika, μπορεί να την έχει ήδη έτοιμη!»