«Μικρή Μαμά»: Ένας κινηματογραφικός ύμνος στην φαντασία και στην παιδική φιλία που γεφυρώνει τις γενιές

Δυο χρόνια μετά «Το Πορτρέτο Μιας Γυναίκας που Φλέγεται», που απέσπασε Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ Καννών, η σπουδαία Γαλλίδα δημιουργός Σελίν Σιαμά επιστρέφει με μία υπέροχη ταινία  για όλη την οικογένεια και μας ταξιδεύει στην δική της παιδική ηλικία, με ένα ύμνο στην φαντασία και στην παιδική φιλία, με θέμα την αγάπη και τις πληγές που επουλώνονται.Κεντρική ηρωίδα της νέας της ταινίας με τίτλο «Μικρή Μαμά», που βγαίνει στις αίθουσες στις 30 Δεκεμβρίου, είναι ένα 8χρονο κορίτσι.

Εξάλλου, από το «Αγοροκόριτσο» μέχρι τα «Κορίτσια» ανέκαθεν έδειχνε μια ευαισθησία απέναντι στην παιδική ηλικία, εστιάζοντας μάλιστα σε ιστορίες όπου μικρά παιδιά ετοιμάζονται για το «μεγάλο» βήμα προς την ενηλικίωση.

Η 8χρονη Νέλι μόλις έχασε την αγαπημένη της γιαγιά και βοηθά τους γονείς της να τακτοποιήσουν τα πράγματά της. Εξερευνά το σπίτι όπου μεγάλωσε η μαμά της, Μαριόν, και το δάσος όπου έπαιζε και είχε χτίσει ένα δεντρόσπιτο, για το οποίο έχει ακούσει τόσα πολλά. Ξαφνικά η μητέρα της φεύγει και η Νέλι αναζητά παρηγοριά στο δάσος. Εκεί, θα συναντήσει ένα κορίτσι της ηλικίας της που χτίζει ένα δεντρόσπιτο. Το όνομά της είναι Μαριόν.

Όπως εξηγεί η σκηνοθέτρια, η ταινία βασίζεται σε μία απλή ιδέα: την συνάντηση και τη φιλία που αναπτύσσεται μεταξύ ενός μικρού κοριτσιού και της ίδιας του της μητέρας ως παιδί:«Καθώς έγραφα την ταινία, αναρωτιόμουν: εάν συναντούσα τη μαμά μου ως παιδί, θα ήταν η μαμά μου; Δεν θα ήταν κάτι σαν αδερφή μου; Ή φίλη μου; Κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα για το κάστινγκ: τη μητέρα και την κόρη θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν δύο αδερφές. Κι έτσι οδηγηθήκαμε στις δίδυμες Ζοζεφίν και Γκαμπριέλ Σανζ. Η επικοινωνία μεταξύ μας ήταν άμεση, και οι γονείς τους ήταν πρόθυμοι να τις ακολουθήσουν σε αυτήν την ιστορία που τους άγγιξε» εξηγεί.

Όπως πάντα όταν δουλεύει με παιδιά, η Σελίν Σιαμά δεν έκανε πρόβες -όλα έγιναν επιτόπου, στο σετ: «Θέλησα να κάνω μια ταινία για ένα ταξίδι στο χρόνο, αλλά χωρίς μηχανές του χρόνου. Η ίδια η ταινία είναι η μηχανή του χρόνου. Το κόψιμο στο μοντάζ τηλεμεταφέρει τους χαρακτήρες και τους φέρνει κοντά. Η «Μικρή Μαμά» είναι μια νέα προσέγγιση του είδους αυτού γιατί το ζητούμενο δεν είναι ούτε το μέλλον, ούτε το παρελθόν, αλλά ο χρόνος που μοιραζόμαστε.» υπογραμμίζει η ίδια.

Ο σπουδαίος Ιάπωνας σκηνοθέτης animation Μιγιαζάκι, και οι ταινίες του, που αποτελούν την αποθέωση της φαντασίας, υπήρξε άλλωστε έμπνευση για εκείνην και σε αυτήν την ταινία: «Μ’ αρέσει που ο Μιγιαζάκι παίρνει στα σοβαρά τα παιδιά -όπως και τους γυναικείους χαρακτήρες και τη φύση. Μερικές φορές όταν δεν ήμουν σίγουρη για κάποια επιλογή μου, ρωτούσα τον εαυτό μου "Τι θα έκανε εδώ ο Μιγιαζάκι;". Πάντα, μέχρι και τη φάση του μοντάζ, προτεραιότητα μας ήταν η εμπειρία που θα αποκόμιζε το παιδί-θεατής. Κι αυτή δεν είναι απαραίτητα η ευκολότερη εκδοχή… Στην ουσία, την ταινία αυτή την ονειρεύτηκα σαν μια μοιρασμένη εμπειρία μεταξύ παιδιών και μεγάλων, ως μια νέα μορφή επικοινωνίας μεταξύ των γενεών –ελπίζοντας πως κάποιοι ενήλικοι θεατές ίσως έρθουν να την δουν μαζί με τους γονείς τους, εκτός από τα παιδιά τους» σημειώνει και προσθέτει: «Η Μικρή Μαμά δεν τοποθετείται σε συγκεκριμένο χρόνο. Ήθελα, τόσο ένα παιδί από το 2021, όσο κι ένας θεατής που υπήρξε παιδί το 50’ ή του 70’, να μπορούν να ταυτιστούν με τους χώρους του φιλμ».

Η ταινία άλλωστε έχει σαφείς αυτοβιογραφικές αναφορές: τα εξωτερικά της γυρίστηκαν στην πόλη που γεννήθηκε η Σελίν Σιαμά, ενώ το εσωτερικό του σπιτιού δημιουργήθηκε σε στούντιο, με εμμονή και στην παραμικρή λεπτομέρεια, παραπέμποντας στα σπίτια των γιαγιάδων της. «Πέρασα μια υπέροχη εβδομάδα παρακολουθώντας ενήλικες να χτίζουν μια καλύβα στα δάση των παιδικών μου χρόνων», εξομολογείται...

Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Ζοσεφίν Σανζ, Γκαμπριέλ Σανζ και Νίνα Μερίς