«Anthropause»: Μια ταινία που γεννήθηκε μέσα από την πανδημία

Ένα ταξίδι εξερεύνησης της σχέσης του ανθρώπου με την πίστη και τη γνώση, το τυχαίο και το πεπρωμένο, το φυσικό και το μεταφυσικό, την επικοινωνία των ανθρώπων μεταξύ τους και την επικοινωνία τους με το Θεό αποτελεί η ταινία «Anthropause», σε σενάριο και σκηνοθεσία Χρήστου Γόδα, που παρουσιάζεται στο πλαίσιο του 24ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Τί σημαίνει «Anthropause»; Πρόκειται για μία από τις λέξεις που επέλεξε το λεξικό της Οξφόρδης και συμπεριέλαβε στην φετινή λίστα της με τις λέξεις που γεννήθηκαν από όσα συνέβησαν στον πλανήτη τη χρονιά που πέρασε. Προέρχεται από τη σύνθεση των ελληνικών λέξεων άνθρωπος και παύση και νοηματοδοτεί στη διακοπή της ανθρώπινης δραστηριότητας εξ αιτίας της πανδημίας.

Η ταινία ξεκινά στην πανέμορφη Σύμη, στο μοναστήρι του Αρχάγγελου Μιχαήλ όπου χιλιάδες άνθρωποι συρρέουν πιστεύοντας στα θαύματα που απορρέουν από τον Αρχάγγελο. Ένα δε απ’ αυτά είτε ως θρύλος είτε ως μύθος που εξελίχθηκε σε λαϊκή παράδοση έχει διαμορφώσει εδώ και αιώνες την πεποίθηση πως αν πετάξεις στη θάλασσα ένα μπουκάλι, οπουδήποτε κι αν βρίσκεσαι, κλείνοντας μέσα ένα μήνυμα με μια προσευχή , ένα αίτημα ή μια ευχαριστία, προς τον Αρχάγγελο αυτό το μπουκάλι με κάποιο τρόπο αργά η γρήγορα θα φτάσει στο νησί και το αίτημα σου θα εκπληρωθεί.

Με αφορμή αυτό, ο πολίτης C (μπορεί να είναι το αρχικό του ονόματος του σκηνοθέτη, μπορεί να είναι το αρχικό της λέξης Cosmos, ή απλά ένας πολίτης τρίτης κατηγορίας) ξεκινάει ένα ταξίδι με στάσεις στην Αθήνα, στη Βοστώνη και στη Νέα Υόρκη όπου, σε αντίθεση με τη Σύμη, οι άνθρωποι δεν πιστεύουν στα θαύματα αλλά σε ό,τι διαβάζουν και ακούνε στο κινητό τους τηλέφωνο.

Μέσα από συνεντεύξεις με θρησκευτικούς εκπροσώπους, (Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, Μητροπολίτης Σύμης, Ηγούμενος του μοναστηριού στη Σύμη) διακεκριμένους επιστήμονες (ο κορυφαίος θεωρητικός φυσικός Δημήτρης Νανόπουλος, ο καθηγητής πληροφορικής και τεχνητής νοημοσύνης στο ΜΙΤ Κωνσταντίνος Δασκαλάκης) και απλούς ανθρώπους της πίστης που καταθέτουν τη δική τους θαυματουργική εμπειρία, αναπτύσσεται ένα δίπολο με τα μαγικά τοπία της Σύμης και το Μοναστήρι του Πανορμίτη στη μια πλευρά και το μητροπολιτικό περιβάλλον στη Νέα Υόρκη από την άλλη.

Όταν την άνοιξη του 2020 ξεσπάει στον πλανήτη μια πανδημία, ο πολίτης C που ζει ως μετανάστης στη Νέα Υόρκη, βρίσκεται εγκλωβισμένος εκεί με το lock down. Βγαίνει κάθε μέρα και καταγράφει με την κάμερα του, την έρημη Νέα Υόρκη. Όσα είχαν ειπωθεί, από επιστήμονες, θρησκευτικούς ηγέτες και απλούς ανθρώπους, δυο χρόνια πριν έρχονται και μ’ ένα απροσδόκητο τρόπο σχεδόν μεταφυσικό συμπληρώνουν και συμπληρώνονται από τις εικόνες της έρημης μητρόπολης.

Σ’ αυτό το σμίξιμο και τον τρόπο που αντιμετώπισαν την πανδημία λαοί, κυβερνήσεις, θεσμοί, κοινωνίες και απλοί άνθρωποι, καταγράφεται η πίστη, η θρησκοληψία, η δύναμη και οι δυνατότητες της γνώσης, και αποκαλύπτεται η δυσκολία του ανθρώπου να διαχειριστεί τα επιτεύγματα του, η αυτοσυντήρηση της εξουσίας, η διαφορά της γνώσης απο την πληροφορία και η χειραγώγησή τους από αυτούς που τις χρηματοδοτούν ή τις χρηματίζουν.

Η «απόδραση» του πολίτη C από τη Νέα Υόρκη καταγράφει με χρονική ακρίβεια μια δυστοπική επιστροφή 40 ωρών μέσα από έρημα αεροδρόμια και διαδοχικές πτήσεις που είναι ο επίλογος του ταξιδίου που άρχισε το 2018 μόνο που τώρα δεν αφορά μόνο τη σχέση του ανθρώπου με τη γνώση και τη πίστη αλλά την μοναξιά, το φόβο και το μέλλον του ανθρώπου στον πλανήτη αφήνοντας το ερώτημα αν όταν τελειώσει η πανδημία θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα εκείνη όπου η ανθρωπιά είχε παύσει.


Ειδήσεις σήμερα:

Η μάχη των Βερσαλλιών: Η Ε.Ε. αποφασίζει για το κόστος της κρίσης - Οι δηλώσεις Μητσοτάκη - Το στοίχημα Μακρόν για ευρωομόλογο

Πόλεμος στην Ουκρανία: Η ρωσική πρεσβεία στη Βρετανία λέει ότι η τραυματισμένη έγκυος στη Μαριούπολη είναι… ηθοποιός

Μίλα Κούνις και Άστον Κούτσερ συγκέντρωσαν 20 εκατ. δολάρια για την Ουκρανία και συνεχίζουν - Δείτε βίντεο