Η Evripides Art Gallery υποδέχεται την άνοιξη με δύο νέες εκθέσεις
Από τις 17 Μαρτίου θα φιλοξενεί έργα του Σπύρου Κωτσαλά και του Γιάννη Ευθυμίου
Hζωγραφική που κινείται ενάντια σε καθετί επιτηδευμένο και διερευνά το βαθύτερο νόημα της ύπαρξης, μετατρέποντας ένα έργο τέχνης σε ερέθισμα για φιλοσοφική σκέψη είναι ο εννοιολογικός άξονας που συνδέει τις δύο νέες εκθέσεις που θα φιλοξενεί η Evripides Art Gallery από τις 17 Μαρτίου. Πρόκειται για την έκθεση του Σπύρου Κωτσαλά με τίτλο «Ζωτικός χώρος» που θα διαρκέσει έως τις 30 Απριλίου και την αυτή του Γιάννη Ευθυμίου με τίτλο «Άγνώς Καβαλάρης» που λειτουργεί έως τις 9 Απριλίου 2022.
Έργο του Γιάννη Ευθυμίου
Ο ζωτικός χώρος του Σπύρου Κωτσαλά
Το ζήτημα που απασχολεί τον Σπύρο Κωτσαλά στη νέα του δουλειά είναι η ακατέργαστη δύναμη του αστικού τοπίου και η πολύγλωτη ομορφιά της ανθρώπινης παρουσίας μέσα σε αυτό. Άνθρωπος και χώρος σε μία άρρηκτη σύνδεση αφηγούνται τις εσωτερικές διαδρομές των πρωταγωνιστών των έργων σε μια ζωή βιωμένη με κάθε νεύρο του ανθρώπινου σώματος.
Κλείσιμο
Ο ζωτικός χώρος του Σπύρου Κωτσαλά είναι ζωντανός χώρος. Αφηγείται το παρελθόν , ζει με ένταση το παρόν και ατενίζει με διερευνητική και κριτική ματιά το αύριο. Πρόσωπα που βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία με το χώρο και νεκρές φύσεις, αντικείμενα που έχουν τη δική τους ζωή και ιστορία . Μπροστά στα έργα του Σπύρου Κωτσαλά ο θεατής νιώθει τις δονήσεις μιας όπερας που στην εξέλιξη της προκαλεί ποίκιλες συγκινήσεις στον ακροατή.
Ο ζωγράφος επιχειρεί σε έργα λιτά, απαλλαγμένα από κάθε τι περιττό τη σχηματοποίηση του κόσμου, που τον περιβάλλει, με στόχο να αποδώσει αυτά που τον συγκινούν, στοχεύοντας στην αμεσότητα και την πηγαία εκφραστικότητα.
«Ο Σπύρος Κωτσαλάς είναι ένας αφηγητής αστικής εμπειρίας και μέσα από την πυκνότητα του εσώτερου βίου επιχειρεί τη μεγάλη οικονομία, την απόσπαση μιας ευαίσθητης αρχιτεκτονικής σωμάτων και ύλης.Ανάμεσα στους ανθρώπους παρατηρητές, στους ανθρώπους στοχαστές, στους ανθρώπους που μέσα στα τείχη των σωμάτων τους εμπεριέχουν, βιώνουν και συναισθάνονται το βάρος μιας ανθρωπότητας, παρεισφρέει η ανάγκη για ένα αποτύπωμα. Ίσως η εμμονή ενός ίχνους να είναι η σύνοψη της ανθρώπινης εμπειρίας. Η αφηγηματική δεινότητα του Σπύρου Κωτσαλά ξετυλίγεται υπόκωφα και αντηχεί μέσα σε αστικά διαμερίσματα, εσωτερικά σπιτιών, αντικριστά παράθυρα, σε κόγχες διασταυρωμένων βλεμμάτων. Ορίζεται από τη γεωμετρία των σωμάτων, εκβάλλει με αισθητική οικονομία και κυκλώνει το βίωμα στον χώρο», αναφέρει ο δημοσιογράφος Νίκος Βατόπουλος στον κατάλογο της έκθεσης.
Ωδή στον άγνωστο ιππέα από τον Γιάννη Ευθυμίου
Η διεισδυτική ματιά και η ανατρεπτική γραφή του έκαναν τον Γιάννη Ευθυμίου ένα από τους ζωγράφους της γενιάς του που κέρδισε την προσοχή μας. Στη νέα του δουλειά, που την χαρακτηρίζουν τα ποίκιλα εκφραστικά μέσα και οι πολύ προσωπικές τεχνικές, εστιάζει στην έφιππη αντρική φιγούρα.
Ο «Άγνώς Καβαλάρης» είναι αυτός που αγνοεί, αλλά και ο άγνωστος, ο σκοτεινός, ο αινιγματικός. Καβαλάρης άγνως και γι’ αυτό αγνός. Βαδίζει ολομόναχος που χαράχθηκε για εκείνον χωρίς αυτός να γνωρίζει το πώς και το γιατί. Πάνω στο άλογο του ακολουθεί με μέσα το άλογο και το κοντάρι του τις επιταγές της μοίρας. «Ήρωες ιππείς, θεοποιημένοι ακρίτες, ανδρειωμένοι βυζαντινοί, μεσαιωνικοί μυθιστορηματικοί ήρωες, ιππότες, ήρωες του πολέμου, έφιππες μυθικές και ιστορικές φιγούρες καλπάζουν στον φαντασιακό κόσμο του θεατή μέσα από την παλέτα του Γιάννη Ευθυμίου.
Ο θεματικός άξονας του εικαστικού, αυτή τη φορά, επικεντρώνεται στην έφιππη ανδρική φιγούρα, στην πλαστικότητα της μορφής αλόγου/ανθρώπου, στην επιβλητική θωριά τους και στην εν δυνάμει κίνηση του καλπασμού. Η μορφή του ιππέα πρωταγωνιστεί στο έργο του, πέρα από κάθε συμβολισμό, και η εικαστική απόδοση της φιγούρας του γίνεται ο κυρίαρχος προβληματισμός του ζωγράφου.
Όπως σημειώνει στον κατάλογο της έκθεσης η ιστορικός τέχνης Λουίζα Καραπιδάκη «ο Γιάννης Ευθυμίου επαναφέρει την εκφραστική δύναμη της μυθώδους εικόνας του ηρωισμού των έφιππων ανδρών σε μια σύγχρονη και εντελώς προσωπική εικαστική προσέγγιση με απροσδιόριστες σημασιολογικές παραπομπές και ιδεολογικά πρότυπα».
