Ανάσταση με γλέντι σε επαρχιακό κέντρο διασκέδασης προτείνει η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Ένα διονυσιακό πανηγύρι, σε ένα επαρχιακό κέντρο διασκέδασης από τα παλιά, με πλαστικές καρέκλες, πίνοντας ρετσίνα και μπίρα και ακούγοντας κλαρίνα αλλά και ηλεκτρονική μουσική προτείνει για τη φετινή Ανάσταση η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Όλα αυτά συμβαίνουν στο «Ένα Ένα» την παράσταση του διεθνή Έλληνα μουσικού Θανάση Δεληγιάννη και της ολλανδικής ομάδας I/O που θα προβάλλεται, από τις από 23 έως τις 26 Απριλίου, στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση.

Το «ENA ENA» παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 2021 στον Εκθεσιακό Χώρο της Στέγης. Πρόκειται για το όνομα ενός φανταστικού επαρχιακού κέντρου διασκέδασης . Κυριολεκτικά σημαίνει «ένα προς ένα» και μας θυμίζει τις φράσεις «βήμα βήμα», «σιγά σιγά», «κομμάτι κομμάτι».

Η παράσταση αφορά στις επιφάνειες των αναμνήσεων. Μια μπάντα, μια τραγουδίστρια, ένας σερβιτόρος και μια κάμερα ασφαλείας δίνουν ζωή στον κόσμο της παράστασης, αλληλεπιδρώντας μεταξύ τους και με το κοινό. Η μουσική που παίζουν είναι ένα μικροτονικό αμάλγαμα των ελληνικών κλαρίνων των δεκαετιών 1970-90, αναμειγμένο με αυτοσχέδια μέρη, ηλεκτρονική μουσική και ηχογραφήσεις πεδίου, κάνοντας χρήση της έντονα «ενισχυμένης» αισθητικής αυτής της εποχής – ένα αλλόκοτο πανηγύρι, με τον πλούσιο κόσμο των κλαρίνων όπως δεν τον έχετε ξαναδεί.

Ο Θανάσης Δεληγιάννης, γνωστός από τις συνεργασίες του με μουσικά σύνολα όπως τα AskoSchönberg, Nieuw Ensemble και Atlas Ensemble, αλλά και με σκηνοθέτες όπως ο Δημήτρης Παπαϊωάννου (Since She), αναφέρει: «Με αφορμή μια παιδική ανάμνηση και καταλύτη το βίωμα μιας γιορτής που διακόπτεται απρόοπτα, ο χώρος και το γεγονός του πανηγυριού γίνονται το κέντρο γύρω από το οποίο πολλά ερωτήματά μου περιμένουν μια απάντηση. Ξεκινώντας από την προσωπική εμπειρία και το ηχητικό της αποτύπωμα, με προσέλκυσε το πανηγύρι της δεκαετίας του ‘80. Στην πορεία της έρευνάς μου μελέτησα μια μεγάλη σειρά ηχογραφήσεων, φωτογραφιών και βιντεοσκοπημένων εκδηλώσεων, ανακαλύπτοντας έναν πλούσιο κόσμο παραλλαγών. Το υπαίθριο πανηγύρι και η μεταφορά του στους κλειστούς χώρους των κλαριτζίδικων στις πόλεις δημιούργησαν σε μεγάλο βαθμό ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο η παραδοσιακή μουσική πήρε έναν καινούριο δρόμο. Αφομοιώνοντας σταδιακά τις δυνατότητες της ενίσχυσης που έφερε το ηλεκτρικό ρεύμα, συγκροτήθηκε μια νέα αισθητική, τόσο στην εκτέλεση όσο και στην πρόσληψη αυτής της μουσικής. Υβριδική στην αρχή της, πιστεύω ότι αποτελεί μέχρι σήμερα ένα παραγνωρισμένο και παρεξηγημένο τμήμα της ζωντανής παράδοσης της λαϊκής τέχνης.»

Παρακολουθήστε την παράσταση ΕΔΩ