Κήπος του Μεγάρου: Φιλοξενεί το έργο του πρώτου Έλληνα καραγκιοζοπαίχτη
15.06.2022
06:48
Από τον συνεχιστή του είδους Ηλία Καρελλά και με συνοδεία ζωντανής μουσικής
H ιστορική παράσταση του πρώτου Έλληνα καραγκιοζοπαίκτη, Μίμαρου, έρχεται το φετινό καλοκαίρι στον Κήπο του Μεγάρου. Σχεδόν 150 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα Ηλίας Καρελλάς αναβιώνει το θρυλικό έργο θεάτρου σκιών «Ο Μεγαλέξανδρος και ο δράκος!» στις 4, 5, 11 και 12 Ιουλίου, στον Κήπο του Μεγάρου, με την συνοδεία παραδοσιακής μουσικής που θα παίζει ζωντανά το Μπαμ Τρίο.
Το έργο, με ρίζες στη μυθολογία και τη λαογραφία, αποτέλεσε στη σύγχρονη Ελλάδα πηγή έμπνευσης για πολλές μορφές τέχνης. Το 1950 διασκευάζεται σε μορφή μπαλέτου από τη Ραλλού Μάνου, σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι, το 1956 παίζεται ως επιθεώρηση από τον Θίασο της Σοφίας Βέμπο σε χορογραφία Γιάννη Φλερύ, το 1961 δημοσιεύεται εικονογραφημένο στην εφημερίδα «Μεσημβρινή», ενώ το 1963 κυκλοφορεί σε δίσκο από την ΕΜΙ με τη φωνή του Ευγένιου Σπαθάρη.
«Ο Μεγαλέξανδρος και ο δράκος» είναι ίσως το πιο γνωστό έργο, με έντονο και ιδιαίτερο εικαστικό χαρακτήρα, του κλασικού ρεπερτορίου στο ελληνικό θέατρο σκιών συνταιριάζοντας τον θρύλο του Αγίου Γεωργίου και την παράδοση του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η παρουσία πάνω στον μπερντέ όλων των γνωστών τύπων προσφέρει ποικιλία ηχοχρωμάτων, ντοπιολαλιές και γίνεται αφορμή για ένα οδοιπορικό σε αντιπροσωπευτικούς σκοπούς και τραγούδια του τόπου μας.
Ο Κήπος του Μεγάρου μεταμορφώνεται σε ένα υπαίθριο θέατρο σκιών. Περιμένοντας το φως του ήλιου να πέσει, οι μουσικοί κουρδίζουν τα όργανα, μικροί και μεγάλοι παίρνουν την θέση τους στο γρασίδι, ενώ κάποιος φωνάζει από μακριά «λεμονάδες, πορτοκαλάδες, σάμαλι, κοκ, ποπ κορν, μαλλί της γριάς», το κουδουνάκι ηχεί, η μουσική αρχίζει, και στον φωτισμένο μπερντέ ζωντανεύει ο ασπρόμαυρος, χάρτινος θίασος σκιών μεταφέροντας τους θεατές όλων των ηλικιών σε μια άλλη εποχή.
Το έργο, με ρίζες στη μυθολογία και τη λαογραφία, αποτέλεσε στη σύγχρονη Ελλάδα πηγή έμπνευσης για πολλές μορφές τέχνης. Το 1950 διασκευάζεται σε μορφή μπαλέτου από τη Ραλλού Μάνου, σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι, το 1956 παίζεται ως επιθεώρηση από τον Θίασο της Σοφίας Βέμπο σε χορογραφία Γιάννη Φλερύ, το 1961 δημοσιεύεται εικονογραφημένο στην εφημερίδα «Μεσημβρινή», ενώ το 1963 κυκλοφορεί σε δίσκο από την ΕΜΙ με τη φωνή του Ευγένιου Σπαθάρη.
«Ο Μεγαλέξανδρος και ο δράκος» είναι ίσως το πιο γνωστό έργο, με έντονο και ιδιαίτερο εικαστικό χαρακτήρα, του κλασικού ρεπερτορίου στο ελληνικό θέατρο σκιών συνταιριάζοντας τον θρύλο του Αγίου Γεωργίου και την παράδοση του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η παρουσία πάνω στον μπερντέ όλων των γνωστών τύπων προσφέρει ποικιλία ηχοχρωμάτων, ντοπιολαλιές και γίνεται αφορμή για ένα οδοιπορικό σε αντιπροσωπευτικούς σκοπούς και τραγούδια του τόπου μας.
Ο Κήπος του Μεγάρου μεταμορφώνεται σε ένα υπαίθριο θέατρο σκιών. Περιμένοντας το φως του ήλιου να πέσει, οι μουσικοί κουρδίζουν τα όργανα, μικροί και μεγάλοι παίρνουν την θέση τους στο γρασίδι, ενώ κάποιος φωνάζει από μακριά «λεμονάδες, πορτοκαλάδες, σάμαλι, κοκ, ποπ κορν, μαλλί της γριάς», το κουδουνάκι ηχεί, η μουσική αρχίζει, και στον φωτισμένο μπερντέ ζωντανεύει ο ασπρόμαυρος, χάρτινος θίασος σκιών μεταφέροντας τους θεατές όλων των ηλικιών σε μια άλλη εποχή.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr