Έργα του διάσημου Αμερικανού καλλιτέχνη Jeff Koons στην Ύδρα

Εγκαινιάστηκε την Κυριακή 20 Ιουνίου η πολυαναμενόμενη έκθεση – πρότζεκτ του έλληνα συλλέκτη Δάκη Ιωάννου. Πλήθος κόσμου από όλα τα μέρη της γης τίμησαν με την παρουσία τους και τη συμμετοχή τους την έκθεση – γιορτή, ύμνο στον ζωοδόχο ήλιο.

Την ώρα που πλησιάζαμε στον εικαστικό χώρο του ΔΕΣΤΕ, χρυσά και μενεξεδιά τα χρώματα της δύσης, στο ιστορικό νησί, στην δύση του ήλιου.

Αυτό το τόσο ιδιαίτερο νησί γίνεται το κέντρο της τέχνης του κόσμου. Ο Δάκης Ιωάννου ο μέγας έλληνας συλλέκτης όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος φέρνει στην `Υδρα τους πιο διάσημους ανθρώπους της τέχνης.

Μετά τη Μπιενάλε της Βασιλείας, δημοσιογράφοι, διευθυντές μουσείων, συλλέκτες και διάσημοι καλλιτέχνες δίνουν το παρόν στον υποβλητικό χώρο των σφαγείων, σε μια έκθεση – έκπληξη για όλους. Μια γιορτή της τέχνης, μια κατάφαση στη ζωή και τον ήλιο και τη συμβολική σημασία του για τον άνθρωπο.

Γέμισε το λιμάνι πλωτά παλάτια, φωτίστηκε ο ουρανός και το νησί ζει και πάλι στιγμές μεγαλείου μοναδικές. Συμμετέχουν όλοι, κάθε ηλικίας και κάθε χώρας, και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς αποκλεισμούς.

Ο πρωτοπόρος καλλιτέχνης Jeff Κoons δημιούργησε ένα έργο τέχνης, θα μπορούσαμε να πούμε κατασκευή με έναν λαμπρό ήλιο στην άκρη της θάλασσας, έναν Απόλλωνα που κοιτάζει και γυρίζει παντού. Που τα βλέπει όλα μπροστά και πίσω, χωρίς να τα κρίνει ενώ χαρίζει ασταμάτητα την ζεστασιά του προσφέροντας ενέργεια, δύναμη και ζωή σε όλους ανεξαιρέτως.

Συμβολικό το έργο με πολλαπλές ερμηνείες, ανοιχτό στην θέα και την κρίση του κόσμου, διαχέει τις ακτίνες του, φωτίζει με την λαμπρότητά του, γιορτάζει, προβληματίζει, με πολλές ερμηνείες και κριτικές που θα ακολουθήσουν.

Το μικρό αυτό κτίριο γίνεται κάθε χρόνο όλο και πιο σημαντικό στον παγκόσμιο χάρτη της τέχνης με όλο και πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις που εμπνέουν, συγκινούν αλλά και προβληματίζουν. Και αυτό διότι τα επίπεδα ανάγνωσης του πως κανείς βλέπει το ίδιο έργο και πως το ερμηνεύει διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. `Όμως το έργο είναι ανοιχτό στην κρίση του κόσμου.

Με άλλα λόγια, σημασία έχει και το ίδιο το γεγονός. Και αυτό από μόνο του έχει μεγάλη βαρύτητα.

Η ανάμνηση του σφαγείου, του πόνου την ώρα της δύσης, γίνεται χώρος μαγικός με χρώματα χρυσά και μπλε και ρόδινα και μας καλεί να είμαστε όλοι μαζί σε ένα σπάνιο τόπο συγκέντρωσης, να σκεφτούμε, να διαλογιστούμε να συναντηθούμε, να γιορτάσουμε πέρα από συμβάσεις και στερεότυπα και να υμνήσουμε και πάλι το δώρο της ζωής όλοι μαζί, αφού πια όλοι καταλάβαμε την πολυτιμότητα της κάθε ημέρας.

Αύριο είναι μια καινούρια ημέρα. Ο ήλιος θα ανατείλει και θα απλώσει τις ζεστές του ακτίνες κοιτάζοντας τον ήλιο του Jeff Κoons σε περιστροφή, θα χαμογελάσει και πάλι σε μία νέα, καθημερινή κατάφαση της ζωής, που θα κάνει και πάλι τον κύκλο της για να ανατείλει ξανά. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 31 Οκτωβρίου. Έως τότε πόσες Ανατολές και πόσες Δύσεις. Η τέχνης της αναπαράστασης ζωντανή θα βρίσκεται εκεί σαν σημείο και τόπο συνάντησης της τέχνης, θα περιμένει και θα υμνεί την ζωή χωρίς σταματημό.