Τολμηρό φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με LGBT+ και Στίβεν Σπίλμπεργκ

Μια γυναικεία φιγούρα αιωρείται πάνω από την πόλη ως πηγή της ζωής και πυρήνας του κόσμου. Αυτή είναι η πρώτη εικόνα από το φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (Thessaloniki Internationl Film Festival), καθώς η συμβολική υπερηρωίδα της πραγματικής ζωής που πρωταγωνιστεί στο πόστερ της φετινής διοργάνωσης δίνει τον τόνο του φεστιβάλ που έχει κυρίως γυναικεία ταυτότητα.

Το πόστερ, μάλιστα, που υπογράφει ο εικαστικός και visual artist Dimitris Taxis θα εκτεθεί στο MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών (Experimental Center for the Arts), ενώ τα έσοδα από το έργο θα διατεθούν για την υποστήριξη κακοποιημένων γυναικών. Αντίστοιχα και το σποτ-βίντεο του φετινού Φεστιβάλ με πέντε εμβληματικές γυναίκες, τις Θέμιδα Μπαζάκα, Τόνια Σωτηροπούλου, Κατερίνα Nwanze, Βαλέρια Χραμπάνη, Πέγκυ Θεοδωρογιάννη, να τραγουδούν με τον δικό τους τρόπο τα «Λαδάδικα», που ερμήνευσε πρώτος ο Δημήτρης Μητροπάνος σε μουσική Μάριου Τόκα και στίχους Φίλιππου Γράψα, σκηνοθετείται και πάλι από γυναίκα, από τη βραβευμένη στο Φεστιβάλ των Καννών Εύη Καλογηροπούλου.

Ολα αυτά παραπέμπουν στη δυναμική «Αναπαράσταση» -που είναι και η φετινή θεματική- της γυναίκας στο 63ο Φεστιβάλ, το οποίο κρύβει πολλές εκπλήξεις: από διεθνείς επιτυχίες που θα δούμε για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη προτού κυκλοφορήσουν επίσημα στις αίθουσες, όπως την πολυαναμενόμενη νέα ταινία «The Fabelmans» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, με την οποία ανοίγει το Φεστιβάλ και αναμένεται να πρωταγωνιστήσει στα φετινά Οσκαρ, αλλά και δημιουργούς που θα έχουμε την ευκαιρία να χαρούμε από κοντά, όπως ο Φατίχ Ακίν και η Σαρλότ Γκενσμπούρ που επιστρέφουν στο Φεστιβάλ, αλλά και πολλές εξαιρετικές ταινίες, όπως οι ανατρεπτικές, ερωτικές με έμφαση στο LGBT+ περιεχόμενο, αλλά και ειδικά αφιερώματα σε σπουδαίους συναδέλφους τους.

Το Φεστιβάλ τολμάει

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τολμάει πάντα να δείξει μια άλλη ματιά προτείνοντας ταινίες ρηξικέλευθες που ανέτρεψαν τα δεδομένα στα φεστιβάλ που προβλήθηκαν: από πρωτοποριακές μέχρι αυτές που άλλαξαν την πορεία του ελληνικού και του διεθνούς κινηματογράφου, όπως οι ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου, στον οποίο το φετινό φεστιβάλ ετοιμάζει ειδικό αφιέρωμα. Ειδικά αφιερώματα ετοιμάζει το 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και για τον σπουδαιότερο θεατράνθρωπο του 20ού αιώνα, Πίτερ Μπρουκ, μέσα από ένα spotlight που επικεντρώνεται στο κινηματογραφικό του έργο, ενώ επίσης παρουσιάζει τη φιλμογραφία του Βρετανού -με ελληνικές ρίζες- Πίτερ Στρίκλαντ, από τους πιο ρηξικέλευθους σκηνοθέτες της τελευταίας δεκαπενταετίας, ο οποίος θα παρευρεθεί στη Θεσσαλονίκη.

Δείτε το βίντεο: Το τρέιλερ της ταινίας «The Fabelmans»

Ειδικό αφιέρωμα, επίσης, ετοιμάζεται για το έργο των πειραματικών δημιουργών Πέτερ Τσερκάσκι και Ιβ Χέλερ, αλλά και για το έργο του πρωτοπόρου σκηνοθέτη και θρύλου του γιουγκοσλαβικού σινεμά, Αλεξάνταρ Πέτροβιτς. Σε επίπεδο δημιουργών το Φεστιβάλ υποδέχεται την πολυσύνθετη, λαμπερή και πάντα τολμηρή στις επιλογές της Σαρλότ Γκενσμπούρ, η οποία θα παρουσιάσει τη νέα της ταινία, ενώ με χαρά υποδέχεται τον παλιό και αγαπημένο φίλο του Φεστιβάλ, Φατίχ Ακίν - και αυτός με νέα ταινία, «Το χρυσάφι του Ρήνου». «Το σινεμά είναι μαζί μας πάντα στα δύσκολα και τα εύκολα. Μαζί με τους θεατές στους οποίους ανήκει και με τους δημιουργούς τους οποίους στηρίζει», ανέφερε η γενική διευθύντρια του ΦΚΘ, Ελίζ Ζαλαντό, από την Αθήνα. στο πλαίσιο παράλληλης συνέντευξης Τύπου με τη Θεσσαλονίκη.

«Αφουγκραζόμαστε τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα της εποχής και προσπαθούμε να τα σχολιάσουμε», σημείωσε από τη Θεσσαλονίκη ο καλλιτεχνικός διευθυντής Ορέστης Ανδρεαδάκης. Ambassador φέτος της Αγοράς του 63ου Φεστιβάλ που επεκτείνεται δυναμικά στην τηλεόραση ο Γιώργος Καπουτζίδης, με νέα επικεφαλής την Αγγελική Βέργου. Ειδικά στο 63ο Φεστιβάλ η Agora πρωτοπορεί με νέες ενέργειες και δράσεις που τα αποτελέσματά τους δεν αφορούν μόνο τους ανθρώπους του χώρου αλλά και κάθε σινεφίλ, τολμώντας να βάλει στο προσκήνιο ένα θέμα ταμπού για τους ανθρώπους του κινηματογράφου που είναι η σχέση σινεμά - τηλεόρασης.

Ερωτισμός και ταινίες LGBT

Οπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, το LGBT+, τόσο σε επίπεδο διαγωνιστικού όσο και σε αυτό των ειδικών αφιερωμάτων, επικεντρώνεται σε ταινίες για τις ανθρώπινες σχέσεις, τις συγκρούσεις ταυτότητας, με ιδιαίτερη έμφαση στα θέματα LGBT+. Μια τέτοια περίπτωση είναι η ταινία του Ιταλού Τζιάνι Αμέλιο, ο οποίος γύριζε πάντα ιστορίες με ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα και αποφάσισε εν τέλει να κάνει coming out ως γκέι στα εξήντα του!

Δείτε το βίντεο: Το τρέιλερ της ταινίας «Lord of the Ants»

Η δημόσια αυτή δήλωσή του συνοδεύτηκε μάλιστα -και διόλου τυχαία- από τη νέα του ταινία «Lord of the Ants», όπου ο Ιταλός σκηνοθέτης και δημιουργός αποκαλύπτει την πολύπαθη ζωή του Ιταλού συγγραφέα Αλντο Μπραϊμπάντι και τις διώξεις που υπέστη ως γκέι τη δεκαετία του ’60 με μια σειρά από δίκες που σημάδεψαν τη δημόσια ζωή της γείτονος χώρας. Η γκέι κοινότητα, αλλά και οι ομορφιές της περιοχής Emilia-Romagna πρωταγωνιστούν στην ταινία, με το βλέμμα να περιφέρεται από στιγμές μοναδικού ερωτισμού και σεξουαλικών αναζητήσεων στην πανέμορφη αισθητική της Ιταλίας, αλλά και των δύσκολων αυτών στιγμών που ενέχει η σύγκρουση προσωπικού και κοινωνικού σε ιδιαίτερα φλέγουσες για την Ιταλία εποχές.

Δείτε το βίντεο: Το τρέιλερ της ταινίας «Pornomelanholia»

Αντίστοιχο ενδιαφέρον έχει και το «Pornomelanholia», που πραγματεύεται τη ζωή ενός σεξ-ινφλουένσερ (!), του Λάλο, στο σύγχρονο Μεξικό, ο οποίος το πρωί δουλεύει σε εργοστάσιο ως μάτσο στρέιτ εργάτης και τα βράδια πρωταγωνιστεί σε sex shows φτάνοντας να παίξει σε ταινίες πορνό. Ολη αυτή την περιπλάνηση στους χώρους της σεξουαλικής βιομηχανίας και τις συνευρέσεις της μιας βραδιάς κινηματογραφεί μοναδικά ο Αργεντινός σκηνοθέτης Μάνιουελ Αμπράμοβιτς, που είχε αποσπάσει το 2019 την αργυρή Αρκτο για την ταινία του «Blue Boy». Μέσα από τις περιπέτειες του Λάλο ουσιαστικά αποκαλύπτει την ψεύτικη βιτρίνα των social media, τις εσωτερικές συγκρούσεις, αλλά και τη μοναξιά της ζωής ενός άνδρα που ζει μόνο μέσα από το πορνό.

Ξεκινώντας την «καριέρα» του με το να ανεβάζει πορνό βίντεο που γύριζε στο σπίτι του για τους χιλιάδες ακολούθους του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κατόπιν αποφάσισε να γίνει ο πρωταγωνιστής ταινιών βιώνοντας τη φαινομενική λάμψη του πρωταγωνιστή ως αντιστάθμισμα της σκληρής ζωής στο εργοστάσιο της Οάξακα όπου εργάζεται τα πρωινά λέγοντας ψέματα πως είναι παντρεμένος.

Η ταινία, παρότι δίνει έμφαση στη σκληρότητα και τη μελαγχολία του πορνό, έχει διασκεδαστικές στιγμές, ειδικά όταν ο πρωταγωνιστής αναγκάζεται να υποδυθεί μια πορνό εκδοχή του Μεξικανού επαναστάτη Ζαπάτα με το χαρακτηριστικό μουστάκι και την επιβλητική φιγούρα! Ουσιαστικά ο σκηνοθέτης παρωδεί την αλλοτρίωση της ταυτότητας που βιώνει το Μεξικό, αλλά και την αλλαγή στα σύγχρονα ήθη στη λατινοαμερικανική κοινωνία, ειδικά ως προς τους γκέι.

Σημαντική για την LGBT+ κοινότητα και η ταινία μικρού μήκους ενός δικού μας, του βραβευμένου στο 45ο Φεστιβάλ Μικρού Μήκους της Δράμας με τον τίτλο «Κάκτος», του Δημήτρη Ζούρα, με θέμα έναν νέο άνθρωπο σε μια αφιλόξενη Αθήνα, μια τολμηρή ματιά στην αναζήτηση του εαυτού του και της ταυτότητάς του. Στην ταινία ο Σταύρος προσπαθεί να συνδεθεί με το περιβάλλον και τον εαυτό του, να ξεπεράσει τα αδιέξοδα μιας ιδιωτικής Ιθάκης, με έναν μοναδικό τρόπο από έναν νέο, ιδιαίτερα ανερχόμενο, σκηνοθέτη.

Στον άλλο πόλο, σε αυτόν μιας πόλης όπου αυτή τη φορά περιπλανιέται μια γυναίκα με τη μηχανή της σαν ένας άλλος θηλυκός, δυναμικός Δον Κιχώτης που πειραματίζεται σεξουαλικά και προσωπικά στα περίχωρα του Παρισιού όπου ανθεί ως γνωστόν το «Urban rodeo», με ομάδες με μότοκρος και την ίδια την πρωταγωνίστρια να επιδίδονται σε επικίνδυνες κόντρες.

Το φαινόμενο, που ίσως να κινηματογραφείται πρώτη φορά με τέτοια παραστατικότητα, ανθεί στα περίχωρα του Παρισιού, με νεαρούς και νεαρές να επιδίδονται όχι μόνο σε αγώνες αλλά και σε θεαματικές επιδείξεις ισορροπίας με τις αγαπημένες τους μηχανές - και αυτό ακριβώς είναι που πραγματεύεται με την ταινία «Rodeo» η Λολά Κιβορόν, η οποία είχε παραδεχτεί στη συνέντευξη Τύπου που είχε δώσει φέτος στις Κάννες όπου προβλήθηκε ότι ήταν από τις πρώτες που συμμετείχε!

Τα τεκταινόμενα στην οθόνη δεν είναι, επομένως, αποτέλεσμα μόνο μιας φαντασίας για όλα αυτά που θα μπορούσαν να συμβαίνουν σε αυτές τις ομάδες, αλλά αποτέλεσμα μιας βιωματικής εμπειρίας και μια ενδελεχής ματιά στην επικίνδυνη αυτή ζωή των νέων κοριτσιών που ακροβατούν στα όρια της αδρεναλίνης, της περιπέτειας και του έρωτα. Και αυτό που θέλει η σκηνοθέτις να δείξει είναι αυτή την «υπερβατική εμπειρία της καθημερινής επιβίωσης αλλά και του φλερτ με τον θάνατο», όπως έχει χαρακτηριστικά δηλώσει.

Δείτε το βίντεο: Το τρέιλερ της ταινίας «Rodeo»

Η πρωταγωνίστρια της ταινίας, Τζούλια, είναι αυτή που αναζητά, με τις λερωμένες από τις λάσπες μπότες της και το ξεχωριστό ταμπεραμέντο, την κρυφή όψη των πραγμάτων ως μια μοναδική καουμπόισσα της πόλης και των παρισινών περιχώρων. Από την ταινία δεν λείπει ο ερωτισμός, αλλά και ο πόνος, η χαρά και το σασπένς, καθώς οι σεξουαλικές αναζητήσεις είναι πέρα από τα δύο φύλα με τα οποία πειραματίζεται η πρωταγωνίστρια και τις συνήθεις κατηγοριοποιήσεις. Η οποία εξομολογείται σε κάποια σκηνή της ταινίας σε έναν από τους εραστές της «γεννήθηκα με μια μηχανή ανάμεσα στα πόδια», το πραγματικό φετιχιστικό αντικείμενο που πρωταγωνιστεί στo «Rodeo». Πρόκειται για μία από τις αμέτρητες κινηματογραφικές εμπειρίες του Φεστιβάλ, που ειδικά φέτος υπόσχεται να μας χαρίσει ξεχωριστές στιγμές, με την ευαίσθητη ματιά και το ιδιαίτερο βλέμμα στις διαφορετικές και πάντα πάσχουσες κοινότητες.