Μίκης Θεοδωράκης: Ο δίσκος του «Ασίκικο Πουλάκη» κυκλοφορεί σε νέα εκτέλεση
Με την υπογραφή του συνθέτη Ανδρέα Κατσιγιάννη
Υπήρξε διαχρονική επιθυμία του Μίκη Θεοδωράκητα έργα του να παίζονται, να τραγουδιούνται, να προσεγγίζονται από τους νέους και να προσαρμόζονται στις συνθήκες κάθε εποχής. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η κυκλοφορία της νέας εκτέλεσης ενός σημαντικού έργου του, του δίσκου «Ασίκικο Πουλάκη», από τον συνθέτη Ανδρέα Κατσιγιάννη, την ορχήστρα Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Μαγνησίας και τον ερμηνευτή Γιάννη Διονυσίου.
Το «Ασίκικο Πουλάκη» κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1996 και είναι ένας κύκλος τραγουδιών σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, στίχους του Μιχάλη Γκανά, ερμηνευτή τον Βασίλη Λέκκα και επιμέλεια ενορχηστρώσεων από τον Γιάννη Σπάθα. Με αυτά τα τραγούδια κορυφώνεται ο πολυετής και υπόγειος πειραματισμός του εβδομηντάχρονου, τότε, Θεοδωράκη με τους μελωδικούς δρόμους και τους ασύμμετρους ρυθμούς της μικρασιατικής παράδοσης.
Κλείσιμο
Ο όρος «ασίκικο» σημαίνει «λεβέντικο» (από την τουρκική λέξη που σηματοδοτεί ταυτόχρονα τον ερωτοχτυπημένο και τον παραδοσιακό βάρδο) και παράλληλα αναφέρεται στο ομώνυμο, θεοδωρακικής επινόησης, ασύμμετρο χορευτικό μέτρο που εναλλάσσει τρίσημες και δίσημες ομάδες από μακρούς και βραχείς παλμούς. Ταυτόχρονα, το έργο αποτελεί φόρο τιμής στη μητέρα του συνθέτη, Ασπασία Πουλάκη, καθώς και στην καταγωγή της, από τον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας.
«Ήταν Οκτώβριος του 2005 όταν ο Μίκης Θεοδωράκης με κάλεσε στο σπίτι του να μου προτείνει μια ιδέα που είχε, αφού πρώτα είχε ακούσει προσεκτικά ό,τι υλικό είχε κυκλοφορήσει μέχρι τότε στη δισκογραφία από την Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την παρακάτω φράση που μου είπε: «Θέλω να αποκαλύψεις τη ρίζα του έργου μου Ασίκικο Πουλάκη, χρησιμοποιώντας τον ήχο της Εστουδιαντίνας με τον ήχο του Γιάννη». Ο Γιάννης Σπάθας, αυτός ο μοναδικός μουσικός, είχε ενορχηστρώσει την πρώτη εκτέλεση του συγκεκριμένου έργου, με ερμηνευτή τον Βασίλη Λέκκα, σε στίχους του Μιχάλη Γκανά» αποκαλύπτει ο Ανδρέας Κατσιγιάννης και προσθέτει:«Σήμερα, υλοποιώντας μετά από 16 χρόνια την επιθυμία του Μίκη Θεοδωράκη, δυστυχώς με την απουσία του να μας βαραίνει, όπως και αυτή του Γιάννη Σπάθα, νιώθω την ανάγκη, στην μνήμη τους, να ακολουθήσουμε πιστά αυτούς τους υπέροχους δρόμους του Αρχάγγελου, που ο Μίκης τους χάραξε, ο Γιάννης με τον Βασίλη τους πρωτοπερπάτησαν και εμείς, τώρα, τους ξαναφωτίζουμε».
