Στέγη Ιδρύματος Ωνάση: Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Girlhood» κάνει πρεμιέρα στο ψηφιακό κανάλι του

Πώς είναι να είσαι κορίτσι σήμερα; Πώς γίνεσαι αποδεκτή από τους αμείλικτους συνομήλικους σου; Πώς αντιμετωπίζεις τον σεξισμό; Υπάρχει κάτι πιο σπουδαίο από τη φιλία; Πώς βιώνουν οι έφηβες την καραντίνα; Μαθήματα μέσω webex, zoom calls, τηλεοπτικές σειρές, χορευτικά στο TikTok, αϋπνία, δίαιτες, άγχη, προβληματισμοί, όνειρα και συνειδητοποιήσεις. Όλα τα παραπάνω συνυπάρχουν στο ντοκιμαντέρ «Girlhood» των Βάνιας Τέρνερ και Μαρίας Σιδηροπούλου που κάνει ψηφιακή πρεμιέρα στο διαδικτυακό κανάλι της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου στις 9 το βράδυ.

Μετά την επιτυχημένη πορεία του σε εγχώρια και διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου και έχοντας αποσπάσει βραβεία και υποψηφιότητες το σπαρακτικά τρυφερό αυτό ντοκιμαντέρ, που ακολουθεί την ιστορία τριών 17χρονων κοριτσιών σε μια γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας, καθώς διανύουν τη δύσκολη περίοδο της μετάβασης στην ενηλικίωση και την απομόνωση της καραντίνας, γίνεται προσβάσιμο σε όλους.

Η Χριστίνα μοιράζεται το δωμάτιο με τον αδερφό της, βοηθάει τη μητέρα της στις δουλειές του σπιτιού και ονειρεύεται την ανεξαρτησία της. Η Βέρα νιώθει άβολα μέσα στο σώμα της και ζητά αποδοχή, παλεύει με τα στερεότυπα που της επιβάλλουν οι άλλοι για την εξωτερική της εμφάνιση, ενώ παράλληλα φαντασιώνεται έναν κόσμο πιο συμπεριληπτικό. Η Νεφέλη δεν κάνει παρέα με αγόρια, ανακαλύπτει τον φεμινισμό και βρίσκει διέξοδο στο διάβασμα και στα social media.

Μέσα από αυτή την ιστορία ενηλικίωσης, βλέπουμε οικείες εικόνες εφήβων που ονειρεύονται την ανεξαρτησία τους, βιώνουν διατροφικές διαταραχές και σεξισμό, ενώ προσπαθούν να μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους. Έχοντας κολλημένα τα πρόσωπά τους σε μια οθόνη, η Χριστίνα, η Βέρα και η Νεφέλη βρίσκουν καταφύγιο η μία στην άλλη και περιμένουν να τελειώσουν το σχολείο.

Οι δημιουργοί της ταινίας Βάνια Τέρνερ και Μαρία Σιδηροπούλου, σημειώνουν: «Θέλαμε να καταγράψουμε το πώς η απομόνωση της πανδημίας επηρεάζει τρία κορίτσια, τα οποία μεγαλώνουν σε μια κοινωνία που παραμένει βαθιά πατριαρχική. Με την κάμερα να είναι ένας απλός παρατηρητής, στόχος μας ήταν να κινηματογραφήσουμε την καθημερινότητά τους χωρίς να παρεμβαίνουμε, να τις ακούμε χωρίς να τις κρίνουμε, με την πρόθεση να δείξουμε το πώς ο σεξισμός διεισδύει σε κάθε πτυχή της ζωής τους και να πυροδοτήσουμε ειλικρινείς συζητήσεις για το πώς μεγαλώνουν τα κορίτσια και τα αγόρια σήμερα. Τα ζητήματα που θίγει η ταινία, όπως η ενηλικίωση, η σχέση με τα social media, οι διατροφικές διαταραχές, ο ρόλος και το performativity των φύλων κ.ο.κ., φανερώθηκαν οργανικά μέσα από τον χρόνο και τις συζητήσεις που κάναμε μαζί τους μπροστά στην κάμερα, τις περισσότερες φορές σαν έκπληξη. Αυτή είναι η μαγεία του ντοκιμαντέρ εξάλλου, αυτό είναι που σε κάνει να κολλάς.»

Δείτε την πρεμιέρα ΕΔΩ