Ο Δημήτρης Δανίκας για τα Όσκαρ - Τα φαβορί και οι δέκα κορυφαίες ταινίες του 2022
13.01.202316:40
Οι δέκα κινηματογραφικές δημιουργίες που ξεχωρίσαμε, τα φαβορί στην κούρσα των βραβείων και ποιες ταινίες μπαίνουν στη λίστα των «best of» για το 2023
Τρία πράγματα μαζί. Το πρώτο, οι ταινίες του 2022 που χάραξαν την (κινηματογραφική) μνήμη. Οι δέκα πρώτες. Το δεύτερο, οι προβλέψεις για τους ευνοούμενους του θείου Οσκαρ. Οι ανακοινώσεις θα γίνουν Τρίτη μεσημέρι 24 Ιανουαρίου (ώρα Ελλάδας). Και το τρίτο, μια πρώτη λίστα με τις αναμενόμενες ταινίες τους πρώτους μήνες του 2023. Με άλλα λόγια, τρεις λίστες, οι πιο απαραίτητες, ένας οδηγός προορισμών που θα βοηθήσει τις προσωπικές επιλογές μας, και ο κατάλογος των πιθανών Οσκαρικών νικητών που θα ανακοινωθεί Δευτέρα ξημερώματα (ώρα Ελλάδας) 13 Μαρτίου.
Είναι το φινάλε λοιπόν. Είναι η ώρα του απολογισμού. Είναι οι δέκα πιο αγαπημένες μου ταινίες που προβλήθηκαν τους δώδεκα μήνες του 2022.
Από τα κάτω προς τα πάνω:
10 «Drive my Car»:
Από Ιαπωνία το όνομα Ριγιουσούκε Χαμαγκούτσι. Το στόρι πολυδιάστατο όπου σκηνοθέτης και ηθοποιός θεάτρου, καθηλωμένος από την απώλεια της γυναίκας του, καταλήγει στη Χιροσίμα για μια παράσταση που θα ανατρέψει το προσωπικό του σύμπαν.
9 «Το τέλειο αφεντικό»:
Από την Ισπανία του Φερνάντο Λεόν Ντε Αρανόα με ρεσιτάλ ερμηνείας από Χαβιέ Μπαρδέμ, ίσως η καλύτερη στιγμή του. Από τη μια παριστάνει το καλό αφεντικό και από την άλλη ένας απολυμένος απ’ αυτόν τον γκρεμίζει εντελώς.
8 «Ενας ήρωας»:
Από το Ιράν του Ασγκάρ Φαραντί, της αφρόκρεμας των σκηνοθετών, με κάποιον αδέκαρο που βρίσκει, τυχαία, πορτοφόλι με πολλά λεφτά και, αντί να το βουτήξει, εκείνος ψάχνει τον ιδιοκτήτη να το επιστρέψει. Κάπως έτσι ο γολγοθάς του αρχίζει. Είσαι έντιμος; Να πεθάνεις!
7 «Επιθεωρητής Μαιγκρέ και το Μυστήριο της Νεκρής Κοπέλας»:
Από τη Γαλλία του Πατρίς Λεκόντ, ίσως ο πιο «αθόρυβος», σκοτεινός και πιο λιτός επιθεωρητής Μαιγκρέ, χωρίς μία σφαίρα, χωρίς αμερικανικά κλισέ και χωρίς πολλά λόγια. Ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ το ανεξίτηλο σήμα κατατεθέν. Κυκλοφορεί στην Cosmote.
6 «Αισθάνομαι ζωντανός»:
Από την Αγγλία του Ολιβερ Ερμάνους με τον εμβληματικό Μπιλ Νάι στην καλύτερη στιγμή του και με το στοίχημα ότι το όνομά του μέσα στη λίστα των Οσκαρ! Οπου στο Λονδίνο του 1952, αφυδατωμένος δημόσιος υπάλληλος, γρανάζι στη γραφειοκρατία της μεταπολεμικής Αγγλίας και καθώς άπειρα χαρτιά κατακλύζουν το γραφείο του, μαθαίνει ότι έχει μια θανάσιμη ασθένεια.
5 «Belfast»:
Από τη Βόρεια Ιρλανδία του Κένεθ Μπράνα σε ασπρόμαυρο φόντο για τα παιδικά του χρόνια, όπου φανατικοί προτεστάντες σε μια γειτονιά του «βασανισμένου» Μπέλφαστ απειλούν τον πατέρα του και τη μητέρα του. Αλησμόνητες ερμηνείες
όλων και από τον πιτσιρίκο Τζοντ Χιλ, ιστορία αισθημάτων και παιδικής καρδιάς!
4 «Το μυστικό της Μαντλίν Κόλινς»:
Από το Βέλγιο και τη Γαλλία του Αντουάν Μπαρό με αξεπέραστο ατού τη Βιρζινί Εφιρά, μια γυναίκα που ταυτοχρόνως πηγαινοέρχεται ως σύζυγος και μητέρα δύο διαφορετικών οικογενειών έχοντας αισθήματα αυθεντικά, ως πότε όμως;
3 «Κορσές»:
Από την Αυστρία της Μαρί Κρόιτσερ, μια ιστορία τραγική για την Αυτοκράτειρα Σίσσυ του 1878, αιχμάλωτη ενός πρωτοκόλλου τόσο βάναυσου και τόσο στενού που μετά βίας σού επιτρέπει να ανασάνεις σ’ ένα «νεκροταφείο» πολυτέλειας και αυταρχισμού.
2 «Το θαύμα»:
Από τη Ρουμανία του Μπογκντάν Τζόρτζε Απέτρι η μεγάλη έκπληξη της χρονιάς, όπου στο πρώτο μέρος ο σαδιστικός βιασμός μιας πανέμορφης 18χρονης μοναχής και στο δεύτερο η αναζήτηση του εγκληματία από ταγμένο αστυνομικό επιθεωρητή που έχει αποφασίσει, κόντρα στην επιθυμία και τη χριστιανική συγχώρεση της μοναχής, να σκοτώσει τον βιαστή!
1 «Blonde»:
Από την Αμερική του Αντριου Ντόμινικ που αν και από την αρχή, εν Ελλάδι, κυκλοφόρησε μόνο στην πλατφόρμα του Netflix, με τα δικά μου κριτήρια η top ταινία της χρονιάς! Μου είναι παντελώς αδιάφορη η φλυαρία σχετικά με την αυθεντικότητα των περιστατικών σχετικά με τη Μέρλιν Μονρό, αφού εκείνα που προέχουν, και τα έχει, είναι η θηλυκή σάρκα και όχι ο χαρακτήρας, η ασπρόμαυρη υποδειγματική ατμόσφαιρα και η top ερμηνεία της χρονιάς από την Κουβανέζα Ανα ντε Αρμας - καλύτερη απ’ αυτήν δεν γίνεται.
Ανα ντε Αρμας
Η μελαχρινή από την Κούβα που ως «Blonde» μεταμορφώνεται σε κατάξανθη δίδυμη της Μέρλιν Μονρό και βάζει υποψηφιότητα για τον πρώτο γυναικείο ρόλο παρόλο που τα προγνωστικά τη θέλουν αουτσάιντερ
Οι ταινίες των Οσκαρ
Επικές, αντιπολεμικές, δραματικές, και οι περισσότερες τριών ωρών. Ανάμεσά τους δύο παραγωγές της Netflix. Αμφότερες ουδέποτε προβλήθηκαν στις αίθουσες εν Ελλάδι. Μόνο σε ελάχιστες περιοχές, κυρίως στις ΗΠΑ. Ετσι ώστε να μπορέσουν να διεκδικήσουν μία θέση στον ήλιο των Οσκαρ. Και μάλλον θα το καταφέρουν. Τρεις εξ αυτών αναφέρονται ευθέως ή πλαγίως στο κινηματογραφικό παρελθόν. Οπως το αυτοβιογραφικό του Στίβεν Σπίλμπεργκ «The Fabelmans». Οπως η «Βαβυλωνία» του Ντέιμιαν Σαζέλ. Και όπως η «Blonde» για τη Μέρλιν Μονρό. Ανάκατα, λοιπόν, οι υποψήφιες ταινίες είναι:
«The Fabelmans»
Η τρίωρη αυτοβιογραφία του Στίβεν Σπίλμπεργκ που ακόμα προβάλλεται εν Ελλάδι. Ο φακός στραμμένος κυρίως στη μητέρα του (την υποδύεται η Μισέλ Γουίλιαμς) και πλαγίως το βελούδινο διαζύγιο των γονιών του, μια πληγή που ακόμα δεν έχει επουλωθεί. Προορίζεται για πολλά Οσκαρ, όπως Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Α’ Γυναικείου αλλά και Ανδρικού ρόλου.
«Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό μέτωπο»
Το τρίωρο αντιπολεμικό έπος γερμανικής παραγωγής, μόνο από Netflix (στην Ελλάδα φυσικά) με σκηνοθέτη τον εντελώς «άγνωστο» Εντβαρντ Μπέργκερ. Προορίζεται για πολλά Οσκαρ, όπως Καλύτερης ταινίας, Σκηνοθεσίας, Φωτογραφίας και δεύτερων ερμηνειών. «Βαβυλωνία»
Κι αυτό τρίωρο, φιλόδοξο, θεαματικό και σκοτεινό. Σκηνές, περιστατικά και επεισόδια των παλιών -του 1920- εποχών του Χόλιγουντ. Η σκηνοθεσία του Ντέιμιαν Σαζέλ (La La Land) και στο καστ των ερμηνευτών το δίδυμο Μπραντ Πιτ - Μάργκοτ Ρόμπι. Προορίζεται για πολλές υποψηφιότητες, όπως Καλύτερης ταινίας, Φωτογραφίας, ντεκόρ και ερμηνειών. Εν Ελλάδι θα προβάλλεται από 19 Ιανουαρίου.
«Elvis»
Ο,τι καλύτερο σχετικά με την περίπτωση Ελβις Πρίσλεϊ. Μια ιστορία που άρχισε με πολλές υποσχέσεις σε ένα ανθόσπαρτο πεδίο καλλιτεχνικής δράσης, για να καταλήξει σε τραγωδία. Η σκηνοθεσία είναι του Αυστραλού Μπαζ Λούρμαν (Moulin Rouge), αλλά το μεγάλο ατού είναι το ρεσιτάλ ερμηνείας από τον Οστιν Μπάτλερ. Προορίζεται κυρίως για Οσκαρ ανδρικής ερμηνείας, Φωτογραφίας και Μουσικής. «Blonde»
Η τρίτη, ίσως η καλύτερη βιογραφία της χρονιάς. Εννοώ μαζί με εκείνη για τον Στίβεν Σπίλμπεργκ και τον Ελβις Πρίσλεϊ. Φυσικά πρόκειται για την Μέρλιν Μονρό. Φυσικά για τις τόσες ερωτικές ιστορίες που την έστειλαν στον τάφο. Φυσικά πρόκειται για ολιστική και καταιγιστική απομυθοποίηση. Η Ανα ντε Αρμας, από την Κούβα, το πιο «εκθαμβωτικό» πορτρέτο για ένα πλάσμα που επιθυμούσε να παίξει Τσέχοφ αλλά οι άλλοι, μεταξύ αυτών και ο πρόεδρος Τζον Κένεντι, την κατανάλωσαν εντελώς σαρκικά και σεξουαλικά
«The Banshees of Inisherin»
Το μεγάλο αουτσάιντερ των φετινών Οσκαρ. Η περιθωριακή, ανατρεπτική και σκοτεινή ιστορία με σκηνοθέτη τον Μάρτιν ΜακΝτόνα, καταγωγής από Σκωτία και με περγαμηνές όπως «Αποστολή στην Μπριζ» και όπως «Τρεις πινακίδες έξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι». Το ντουέτο Κόλιν Φάρελ - Μπρένταν Γκλίσον οδηγεί και μεγαλουργεί. Εν Ελλάδι θα προβάλλεται από τον Φεβρουάριο. Προορίζεται για Οσκαρ Καλύτερης σκηνοθεσίας, Σεναρίου και Ερμηνειών.
«Avatar: Τhe Way of Water» Και αυτό τρίωρο έπος μελλοντολογίας και οικολογίας. Η δεύτερη συνέχεια του πασίγνωστου «Avatar» με εντυπωσιακές εικόνες, υποθαλάσσιες λήψεις και εναέριες πτήσεις. Η σκηνοθεσία του Καναδού Τζέιμς Κάμερον όπως πάντα στην κορυφή. Ομως κατώτερο των προσδοκιών. Προορίζεται για Οσκαρ κυρίως Φωτογραφίας, Καλλιτεχνικής διεύθυνσης, Ηχου και Οπτικών εφέ.
Μπραντ Πιτ
Εχοντας ήδη δύο βραβεία στο ενεργητικό του, θεωρείται ένα από τα μεγάλα φαβορί για το φετινό Οσκαρ Α’ Ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο «Babylon»
Οι πρώτοι ρόλοι
Το πιθανότερο σενάριο για τις δύο βασικές λίστες Α’ Γυναικείου και Ανδρικού ρόλου περιλαμβάνει φρέσκα ονόματα. Και ανάμεσά τους, κάποιες εκπλήξεις που αν επιβεβαιωθούν θα φέρουν τα κάτω πάνω:
Α’ Γυναικείου ρόλου: Κέιτ Μπλάνσετ Στα πενήντα τρία μετράει δύο αγαλματίδια στην προσωπική της συλλογή. Το πρώτο από «Θλιμμένη Τζάσμιν» του Γούντι Αλλεν. Το άλλο, για δεύτερο ρόλο στον «Ιπτάμενο κροίσο» του Μάρτιν Σκορσέζε.
Μισέλ Ουίλιαμς Νεότερη κατά 13 χρόνια. Νεότερη και κάπως αδικημένη. Εξαιρετική περίπτωση με τέσσερις υποψηφιότητες. Η μεγάλη αντίπαλος της Κέιτ Μπλάνσετ, η «μητέρα» του Στίβεν Σπίλμπεργκ στο «The Fabelmans», η μεγάλη πρωταγωνίστρια αυτής της ιστορίας.
Ανα ντε ΑρμαςΑυτή κι αν είναι περίπτωση εξαιρετική. Το απόλυτο αουτσάιντερ, η μελαχρινή από την Κούβα που ως «Blonde» μεταμορφώνεται ως κατάξανθη δίδυμη της Μέρλιν Μονρό.
Βίκι Κριπς Το δεύτερο αουτσάιντερ από το Λουξεμβούργο που προσφάτως διάγει καριέρα σκαρφαλώνοντας μέχρι το ρετιρέ του παγκόσμιου κινηματογραφικού πλανήτη. Και η Βίκι Κριπς λοιπόν σε μια ανατρεπτική βιογραφία της πριγκίπισσας και αυτοκράτειρας Σίσσυς της Αυστροουγγαρίας του 1871. Φυσικά πρόκειται για μια ιστορία με τον συμβολικό τίτλο «Κορσές»!
Μισέλ Γεό Τελευταία, πλην όμως ικανή για έκπληξη πρώτου μεγέθους, η Μισέλ Γεό από Μαλαισία, η γηραιότερη όλων των άλλων, δηλαδή εξήντα. Η πρωταγωνίστρια πολεμικών τεχνών όπως «Τίγρης και Δράκος» που τώρα διεκδικεί το πρώτο της αγαλματίδιο για την ερμηνεία της στη χαοτική ιστορία «Τα πάντα όλα».
xxx
Α’ Ανδρικού ρόλου
Δύο εκπλήξεις, και οι δύο αουτσάιντερ. Ο Μπρένταν Φρέιζερ και ο Οστιν Μπάτλερ:
Μπρένταν Φρέιζερ Εντελώς αγνώριστος με άφθονα κιλά, τσαλακωμένος και τσακισμένος. Το αγόρι της «Μούμιας» το φαβορί για Οσκαρ Α’ Ανδρικού ρόλου για τη «Φάλαινα» (The Whale) του Ντάρεν Αρονόφσκι που εν Ελλάδι θα προβάλλεται από την Πέμπτη 12 Ιανουαρίου.
Οστιν Μπάτλερ Ο βασικός αντίπαλος του Μπρένταν Φρέιζερ, ο πιο συναρπαστικός «Elvis» όλων των εποχών. Φυσικά η πρώτη του υποψηφιότητα και φυσικά η μεγάλη έκπληξη.
Μπραντ Πιτ Του χρόνου εξηντάρης και ίσως νικητής ως πρωταγωνιστής στο «Babylon» του Ντέιμιαν Σαζέλ. Μέχρι στιγμής με δύο Οσκαρ, ένα για δεύτερο ρόλο και το άλλο ως ένας εκ των παραγωγών του αντιρατσιστικού «Δώδεκα χρόνια σκλάβος». Τουτέστιν Α’ Ρόλου δεν έχει πάρει. Ο μεγάλος καημός.
Κόλιν Φάρελ Λες; Μπορεί. Θα είναι η πρώτη φορά και αν προκύψει όλα θα τα οφείλει στην σκηνοθεσία του Μάρτιν ΜακΝτόνα της ιδιαίτερης και σκοτεινής ιστορίας «The Banshees of Inisherin».
Τομ Χανκς Ο βετεράνος, με δύο αγαλματίδια στην ιδιωτική του συλλογή, τώρα που θα δρασκελίζει το κατώφλι των εξήντα και έξι, ίσως κατακτήσει το τρίτο ως «Ο άνθρωπος που τον έλεγαν Οτο».
Αυτά ως πρώτη γεύση, να μπούμε με το δεξί σε κάποιον κινηματογράφο κανονικό!