Το απόλυτο underground σύμβολο του ελληνικού σινεμά, ο θρυλικός «Τσίου…» του Μάκη Παπαδημητράτου, επιστρέφει φέτος το καλοκαίρι, σε μορφή θεατρικής παράστασης, 18 ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη του προβολή. Θα παρουσιάζεται από τις 15 Ιουνίου και μόνο για 20 βράδια στον «Βοτανικό».
Η πολυβραβευμένη ταινία με το χαμηλότερο μπάτζετ στην ιστορία του εγχώριου κινηματογράφου και τις ατάκες που έγιναν viral, πριν ακόμα γεννηθεί ο όρος, διαδόθηκε και λατρεύτηκε μέσα από την πειρατεία και την παράνομη διακίνηση - ακόμα ψάχνουμε ποιος τη διέρρευσε πρώτος στο διαδίκτυο πριν την επίσημη προβολή της - και έφτασε να ξεπεράσει τα 1.000.000 views το 2005 στο google videos!
Η θεατρική επιστροφή της γίνεται με την ίδια σκηνοθετική υπογραφή και την ίδια ομάδα ηθοποιών που έπαιξαν στην ταινία, τους Αλέξανδρο Παρίση, Μάκη Παπαδημητράτο, Αναστάση Κολοβό, Τραϊάνα Ανανία , Αντώνη Τσοτσιόπουλο, Καλλιόπη Τζερμάνη, Δημήτρη Καπετανάκο, Γιάννη Μητά, Νικήτα Παπαδόπουλο, Στράτο Σωπύλη, Μυρτώ Πετροχείλου, Πέτρο Γιωρκάτζη, Fuerza Αγγελίδη, Αιμιλία Σιαφαρίκα, Ρεγγίνα Μανδηλάρη
«Δεκαπενταύγουστο στη Αθήνα μένουνε μόνο οι μπατίρηδες και όσοι δεν έχουν κόσμο για να πάνε έξω. Εκείνος ο Δεκαπενταύγουστος ήταν πολύ δύσκολος. Φράγκα δεν υπήρχανε, δηλαδή ίσα - ίσα το πιώμα μου... Εκείνη τη μέρα θυμάμαι, όλος ο κόσμος που είχε μείνει στην Αθήνα ήταν πολύ τρελαμένος...».
Κάπως έτσι ξεκινάει η αφήγηση του Τσίου για εκείνο το καλοκαίρι που, μόνος στην Αθήνα, προσπάθησε να βρει τη δόση του και μαζί με αυτήν βρήκε και έναν ολόκληρο κόσμο από γνωστούς και άγνωστους της διπλανής πόρτας, σε μια διαρκή αναζήτηση ταυτότητας που έμελλε να μείνει στην ιστορία.
Ο Τσίου αποτέλεσε το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Μάκη Παπαδημητράτου και προβλήθηκε για πρώτη φορά την Πέμπτη 9 Μαρτίου 2005 στον κινηματογράφο «Μικρόκοσμος». Λίγο αργότερα την ίδια χρονιά θα αποσπάσει στο 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το βραβείο FIPRESCI της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου και τα βραβεία καλύτερου σεναρίου και πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στα κρατικά βραβεία ποιότητας. Έκτοτε ταξίδεψε σε σημαντικά Φεστιβάλ ανά την υφήλιο, όπως στο Σαν Φρανσίσκο, το Παρίσι, το Λουξεμβούργο, το Σικάγο και την Ισπανία, αποσπώντας αξιοζήλευτες κριτικές.
Είναι η πιο διάσημη ανεξάρτητη ταινία που έχει γνωρίσει το ελληνικό σινεμά. Ένα αυθεντικό cult κινηματογραφικό αριστούργημα που σημάδεψε τη δεκαετία του 2000 και μια ολόκληρη γενιά, με ατάκες που χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα, επιχειρώντας με απροσχημάτιστο χιούμορ και κινηματογραφική απλότητα μια πρωτοφανή ανατομία του περιθωρίου. Ενός περιθωρίου που δεν μοιάζει τελικά και τόσο περιθωριακό.
Eίναι το οικονομικό δίχτυ που μας προστατεύει από τις πλημμύρες και τις φωτιές αλλά και ένας σημαντικός σύμμαχος για την προσαρμογή μας στις νέες κλιματικές και περιβαλλοντικές συνθήκες.
