Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή: Φιλοξενεί την πρεμιέρα της ταινίας «Ένα Γράμμα από την Υένη»
31.03.2023
06:26
Γυρίστηκε με αφορμή το παράδειγμα της οικολογικής καταστροφής που έχει υποστεί η παραθαλάσσια πόλη της Σενεγάλης
Ένα φιλμ που θέτει κρίσιμα ερωτήματα σε σχέση με την αστική ανάπτυξη και τις οικολογικές προεκτάσεις της, με αφορμή το παράδειγμα της οικολογικής καταστροφής που έχει υποστεί η παραθαλάσσια πόλη της Σενεγάλης, είναι το «Ένα Γράμμα από την Υένη» του Manthia Diawara , η πρεμιέρα του οποία θα γίνει την Τρίτη 25 Απριλίου , στο Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή.
Η ταινία προέκυψε μέσα από συνομιλίες του Diawara με την τοπική κοινότητα της παραθαλάσσιας πόλης Υένης της Σενεγάλης, περιοχή όπου ο καλλιτέχνης κατοικεί κάποιες μέρες τον χρόνο. Στον παραδοσιακό αυτό οικισμό ψαράδων και αγροτών τις τελευταίες δεκαετίες κυριαρχούν η παράκτια διάβρωση και η ανεξέλεγκτη αστικοποίηση. Ο περιορισμένος αριθμός ψαριών και η αδυναμία των ψαράδων να πλεύσουν μακριά από την ακτή με τις πιρόγες τους οδηγούν τον πληθυσμό σε αναζήτηση νέων επαγγελμάτων. Το σύγχρονο ψάρεμα απαιτεί μηχανοκίνητες βάρκες με μεγάλα δίχτυα φτιαγμένα από μη-βιοδιασπώμενα νήματα. Τα δίχτυα αυτά μπλέκονται με μοβ κοράλλια και ανθρώπινα απορρίμματα, και ως άλλα μυθικά θαλάσσια πλάσματα ξεβράζονται στις ακτές.
Οι γυναίκες του νησιού, οι οποίες παλαιότερα, στο πλαίσιο παραδοσιακών βιώσιμων πρακτικών, μαγείρευαν και εμπορεύονταν καπνιστό παστό ψάρι, πλέον πωλούν βότσαλα στους ιδιοκτήτες νεόδμητων σπιτιών. Η άμμος, ο γρανίτης και τα βότσαλα που αγοράζουν οι εύποροι ιδιοκτήτες σπιτιών για να χτίσουν, να διακοσμήσουν και να προστατεύσουν τα σπίτια τους από τους ανέμους και το αλάτι της θάλασσας συμβάλλουν, κατά ειρωνικό τρόπο, στην υποβάθμιση της θαλάσσιας διαστρωμάτωσης και εντείνουν την παράκτια καταστροφή.
Η ταινία ξεδιπλώνεται σαν ένα γράμμα προς τον θεατή. Στο φιλμ ο κινηματογραφιστής είναι παράλληλα ο αφηγητής αλλά και ο ιδιοκτήτης ενός παραθαλάσσιου σπιτιού της περιοχής. Μέσα από συναντήσεις με ψαράδες και συλλέκτες βότσαλων, ο Diawara διερευνά πώς οι ζωές τους συμβάλλουν συλλογικά και εν αγνοία τους στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος που μοιράζονται από κοινού.
O Manthia Diawara αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο Édouard Glissant υποστήριζε με θέρμη, “Rien n’est vrai, tout est vivant”, δηλαδή πως η ιερότητα της ζωής δεν βρίσκεται μόνο μεταξύ των ανθρώπων, αλλά παντού, στον αέρα, στη γη και στα ποτάμια. Πρέπει να την προστατεύσουμε για την επιβίωσή μας».
Μετά την ελληνική πρεμιέρα της ταινίας, που αποτελεί ένα έργο-ανάθεση των PCAI, Serpentine και MUBI στο πλαίσιο το προγράμματος Back to Earth της Serpentine, θα ακολουθήσει συζήτηση με τον Hans Ulrich Obrist, καλλιτεχνικό διευθυντή της Serpentine, και τον σκηνοθέτη Manthia Diawara.
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη μόνο με προσκλήσεις. Πληροφορίες: με mail στο info@pcai.gr και τηλεφωνικά στο +302104060080
Η ταινία προέκυψε μέσα από συνομιλίες του Diawara με την τοπική κοινότητα της παραθαλάσσιας πόλης Υένης της Σενεγάλης, περιοχή όπου ο καλλιτέχνης κατοικεί κάποιες μέρες τον χρόνο. Στον παραδοσιακό αυτό οικισμό ψαράδων και αγροτών τις τελευταίες δεκαετίες κυριαρχούν η παράκτια διάβρωση και η ανεξέλεγκτη αστικοποίηση. Ο περιορισμένος αριθμός ψαριών και η αδυναμία των ψαράδων να πλεύσουν μακριά από την ακτή με τις πιρόγες τους οδηγούν τον πληθυσμό σε αναζήτηση νέων επαγγελμάτων. Το σύγχρονο ψάρεμα απαιτεί μηχανοκίνητες βάρκες με μεγάλα δίχτυα φτιαγμένα από μη-βιοδιασπώμενα νήματα. Τα δίχτυα αυτά μπλέκονται με μοβ κοράλλια και ανθρώπινα απορρίμματα, και ως άλλα μυθικά θαλάσσια πλάσματα ξεβράζονται στις ακτές.
Οι γυναίκες του νησιού, οι οποίες παλαιότερα, στο πλαίσιο παραδοσιακών βιώσιμων πρακτικών, μαγείρευαν και εμπορεύονταν καπνιστό παστό ψάρι, πλέον πωλούν βότσαλα στους ιδιοκτήτες νεόδμητων σπιτιών. Η άμμος, ο γρανίτης και τα βότσαλα που αγοράζουν οι εύποροι ιδιοκτήτες σπιτιών για να χτίσουν, να διακοσμήσουν και να προστατεύσουν τα σπίτια τους από τους ανέμους και το αλάτι της θάλασσας συμβάλλουν, κατά ειρωνικό τρόπο, στην υποβάθμιση της θαλάσσιας διαστρωμάτωσης και εντείνουν την παράκτια καταστροφή.
Η ταινία ξεδιπλώνεται σαν ένα γράμμα προς τον θεατή. Στο φιλμ ο κινηματογραφιστής είναι παράλληλα ο αφηγητής αλλά και ο ιδιοκτήτης ενός παραθαλάσσιου σπιτιού της περιοχής. Μέσα από συναντήσεις με ψαράδες και συλλέκτες βότσαλων, ο Diawara διερευνά πώς οι ζωές τους συμβάλλουν συλλογικά και εν αγνοία τους στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος που μοιράζονται από κοινού.
O Manthia Diawara αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο Édouard Glissant υποστήριζε με θέρμη, “Rien n’est vrai, tout est vivant”, δηλαδή πως η ιερότητα της ζωής δεν βρίσκεται μόνο μεταξύ των ανθρώπων, αλλά παντού, στον αέρα, στη γη και στα ποτάμια. Πρέπει να την προστατεύσουμε για την επιβίωσή μας».
Μετά την ελληνική πρεμιέρα της ταινίας, που αποτελεί ένα έργο-ανάθεση των PCAI, Serpentine και MUBI στο πλαίσιο το προγράμματος Back to Earth της Serpentine, θα ακολουθήσει συζήτηση με τον Hans Ulrich Obrist, καλλιτεχνικό διευθυντή της Serpentine, και τον σκηνοθέτη Manthia Diawara.
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη μόνο με προσκλήσεις. Πληροφορίες: με mail στο info@pcai.gr και τηλεφωνικά στο +302104060080
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr