Τον «
Ναμπούκκο», τη σπουδαία
όπερα του Τζουζέππε Βέρντι παρουσιάζει η
Εθνική Λυρική Σκηνή, στις 26, 27, 29 και 30 Ιουλίου, στο
Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Η παράσταση ανεβαίνει σε μουσική διεύθυνση Πάολο Καρινιάνι και σκηνοθεσία Λέο Μουσκάτο ενώ στον πρωταγωνιστικό ρόλο εναλλάσσονται οι δύο κορυφαίοι Έλληνες βαρύτονοι
Δημήτρης Πλατανιάς και
Τάσης Χριστογιαννόπουλος,
Η όπερα «Ναμπούκκο» ανέδειξε τον Βέρντι ως τον σημαντικότερο Ιταλό συνθέτη του 19ου αιώνα, ενώ σε συλλογικό επίπεδο μετατράπηκε σε σύμβολο του αγώνα για την ενοποίηση της Ιταλίας. Η όπερα είναι διάσημη, μεταξύ άλλων, για το περίφημο χορωδιακό των Εβραίων σκλάβων, το οποίο επέχει θέση εθνικού ύμνου για τους Ιταλούς, καθώς εξέφρασε το συλλογικό αίσθημα ενάντια στον Αυστριακό κατακτητή. Εκτός όμως από το πασίγνωστο χορωδιακό, η όπερα περιλαμβάνει μουσικά και ερμηνευτικά απαιτητικούς ρόλους για τον βαρύτονο, την υψίφωνο και τον βαθύφωνο.
Η υπόθεση αφορά την αιχμαλωσία των Εβραίων από τον βασιλιά της Βαβυλώνας Ναβουχοδονόσορα (Ναμπούκκο). Όταν, στην αλαζονεία του, εκείνος ζητά απ’ όλους να τον προσκυνήσουν ως θεό, τον πλήττει κεραυνός. Όταν αναγνωρίζει ως μόνο αληθινό θεό τον Ιεχωβά, βρίσκει πάλι τα λογικά του, απελευθερώνει τους Εβραίους και συναινεί στη σχέση της πραγματικής κόρης του, της Φενένας, με τον Ισμαέλε, ανιψιό του βασιλιά της Ιερουσαλήμ. Στον Ιεχωβά στρέφεται στο τέλος και η Αμπιγκαΐλλε, που σφετερίστηκε την εξουσία του Ναμπούκκο.
Παρά το γεγονός ότι ο Βέρντι δεν ήταν ο πρώτος που μελοποίησε κείμενα με έντονα πολιτικό χαρακτήρα –φλογεροί, γεμάτοι πατριωτικά αισθήματα στίχοι υπάρχουν σε αρκετές όπερες πριν από τις δικές του–, στην περίπτωσή του όμως τη διαφορά την κάνει η μουσική· είναι αυτή που δίνει στις όπερές του σαφώς πολιτική διάσταση και έχει τη δύναμη να εξεγείρει τα πλήθη.
Ο σκηνοθέτης
Λέο Μουσκάτο, ο οποίος έχει υπογράψει ιδιαιτέρως επιτυχημένες παραγωγές στη Σκάλα του Μιλάνου, καθώς και σε άλλα κορυφαία ιταλικά λυρικά θέατρα, όπως μεταξύ άλλων σε Ρώμη, Βενετία, Φλωρεντία, Τορίνο κ.α. σημειώνει σχετικά με την παράστασση: «Η παραγωγή για την Εθνική Λυρική Σκηνή έχει δραματική γεύση και η ιστορία γίνεται πιο ωμή. Με την επιλογή ενός περιβάλλοντος πιο κοντά στις μέρες μας η τραγωδία των Εβραίων που απελάθηκαν και εξαναγκάστηκαν σε καταναγκαστική εργασία από τους Βαβυλώνιους θυμίζει κάπως το Ολοκαύτωμα που σημάδεψε το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Δεν υπάρχει επιθυμία για συμμόρφωση με την ιστορική ακρίβεια: η αισθητική ταυτότητα των σκηνικών και των κοστουμιών έχει στόχο την απόδοση ενός αφηρημένου τόπου και χρόνου, ώστε να εστιάσει την προσοχή στην ουσία. Για να αναπλάσουμε περιβάλλοντα διαφορετικά και απομακρυσμένα, χρησιμοποιούμε ένα σταθερό σύστημα σκηνικών: ένα πάτωμα, πέντε εισόδους, μερικά σκηνικά αντικείμενα και προβολές βίντεο στους τρεις τοίχους του θεάτρου. Στην παράστασή μας οι Βαβυλώνιοι κυβερνώνται από ένα στρατιωτικό καθεστώς: άντρες και γυναίκες φορούν στολές, μερικές φορές εκστρατείας, άλλες φορές παρέλασης. Ο Ναμπούκκο είναι ο ανώτατος διοικητής τους και οι Βαβυλώνιοι τον λατρεύουν σαν να ήταν θεός στη γη. Όταν, όμως, υφίσταται εγκεφαλικό επεισόδιο, ο Ναμπούκκο πέφτει σε δυσμένεια. Οι Βαβυλώνιοι του γυρίζουν την πλάτη και, τώρα, την ίδια αφοσίωση που είχαν δείξει παλαιότερα σε εκείνον δείχνουν στην Αμπιγκαΐλλε, τη νέα βασίλισσα η οποία έχει σφετεριστεί την εξουσία. Μόνο μια μικρή ομάδα στρατιωτών, υπό την ηγεσία του Αμπντάλλο, παραμένει πιστή στον παλιό διοικητή της. Ο Ναμπούκκο, κλεισμένος σε ένα είδος σανατόριου, αντιμετωπίζεται ως παράφρονας. Σε μια στιγμή απόγνωσης βρίσκει τη δύναμη να μετανοήσει για όλο τον πόνο που προκάλεσε και να ζητήσει συγχώρεση από τον Θεό για τους Ιουδαίους που τόσο περιφρονούσε. Σε αυτή την παραγωγή, η τραγωδία των Εβραίων που απελάθηκαν και υποδουλώθηκαν αφενός θυμίζει την τραγωδία των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, αφετέρου μοιάζει πολύ με τα βασανιστήρια που υιοθετήθηκαν στα σύγχρονα στρατόπεδα κράτησης, όπως στο Γκουαντάναμο».
Στην υψηλής αισθητικής εικόνα της παράστασης συμβάλλουν τα λιτά σκηνικά του Τιτσιάνο Σάντι, τα σύγχρονα κοστούμια της Σίλβιας Αϋμονίνο, οι υποβλητικοί φωτισμοί του Αλεσσάντρο Βεράτσι και οι εντυπωσιακές βιντεοπροβολές του Λούκα Αττίλιι.
Στο καστ της παραγωγής συμμετέχουν επίσης η σπουδαία υψίφωνος της εποχής μας, η γεννημένη στο Μινσκ Εκατερίνα Σεμεντσούκ, η σολίστ της Όπερας Μαριίνσκι Όλγκα Μάσλοβα, οι εξαιρετικοί βαθύφωνοι Βιτάλι Κοβαλιόφ και Πέτρος Μαγουλάς και οι διακεκριμένοι μονωδοί Γιάννης Χριστόπουλος, Κωνσταντίνος Κληρονόμος, Ελένα Μαξίμοβα, Μαρισία Παπαλεξίου, Βαγγέλης Μανιάτης, Γιάννης Καλύβας και Εβίτα Χιώτη. Τη Χορωδία της ΕΛΣ διευθύνει ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος.
Ειδήσεις σήμερα:
Νεκρός 50χρονος που πυροβολήθηκε μετά από διένεξη στη μέση του δρόμου στη Θεσσαλονίκη
Οι ακτοπλόοι άρχισαν τις... εκπτώσεις - Η Seajets 12,5-15% και οι άλλες 20% μια ημέρα την εβδομάδα!
