Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 84 ετών
ο διάσημος Αμερικανός καλλιτέχνης Brice Marden, που συνέχιζε να ζωγραφίζει ακατάπαυστα έως την περασμένη Κυριακή στο ατελιέ του. Στην μνήμη του η κόρη του αναφέρει πως: «ήταν τυχερός που έζησε μία μεγάλη σε διάρκεια ζωή, κάνοντας αυτό που τόσο αγαπούσε».
Ο Brice Marden ήταν υπέρμαχος υποστηρικτής της αφηρημένης ζωγραφικής και έδωσε μία νέα διάσταση σε αυτήν, σε μία εποχή που κάποιοι έλεγαν πως «η ζωγραφική πέθανε γιατί εξάντλησε όλες τις πλαστικές της δυνατότητές».
Ο θάνατός του ανακοινώθηκε από την κόρη του Mirabella Marden με ανάρτηση στο instagram. Σύμφωνα με την ανάρτηση της, ο Marden «έφυγε» από την ζωή την Τετάρτη στο σπίτι του στο Tίβολι της Νέας Υόρκης.
Το έργο του
Οι πλαστικές αναζητήσεις του διάσημου καλλιτέχνη βρήκαν διέξοδο και προσωπική δέσμευση από τον ίδιο. Υποστήριζε για πολλά χρόνια την Αφαίρεση στη τέχνη του.
Όταν στην γενιά του
οι ζωγράφοι αναζητούσαν να ξεφύγουν από τα περιορισμένα όρια του καμβά και του κάδρου, ο Marden επινόησε από την αρχή την σχέση κάδρου και τέχνης λέγοντας: «είναι απλά ο δικός μου τρόπος να εκφράσω αυτό που μένει να ειπωθεί».
Ο ίδιος σε αναφορές του στα «τετράγωνα» της τέχνης του, έλεγε πως πρόκειται για μία «μεγάλη ανθρώπινη επινόηση».
Το 1966, στην πρώτη του ατομική έκθεση, στην γκαλερί Bykert της Νέας Υόρκης, παρουσίασε μια σειρά από «επίπεδα μονόχρωμα», σε «σβησμένα χρώματα».
Το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, έκανε λόγο για «ένα ακαθόριστο χαρακτηριστικό χρώμα» και συνέχιζε «από αδρές και λεπτές πινελιές που μαρτυρούν ως γεγονός την βαρύτητα και την δουλειά του καλλιτέχνη».
Τότε, ο Marden ζούσε μία μποέμικη ζωή. Στις συναναστροφές του ήταν άλλοι καλλιτέχνες όπως τροβαδούροι και ποιητές του Greenwich Village. Στην
έκθεσή του στην γκαλερί Bykert, αποτίει φόρο τιμής στον Bob Dylan και Nico.
Όσο προζωρούσαν οι εικαστικές του αναζητήσεις κατέληγε σε μινιμαλιστικές φόρμες έως ότου, το 1984, ζωγράφισε το «Μονόχρωμα». Το εμπνεύστηκε από την ανατολίτικη καλλιγραφία.
Η σειρά του με τίτλο «Ψυχρό βουνό», από το 1989 έως το 1991, αναφερόταν επίσης στην Δυναστεία Tang και συγκεκριμένα στον ποιητή Hanshan. To κάθε έργο ξεκινούσε με ένα τοπίο, που «έσβηνε» σταδιακά για να αποδώσει μία εντύπωση αφαίρεσης.
«Ο Marden», γράφει η κριτικός τέχνης Roberta Smith, «δημιούργησε ένα είδος status σαν από φωτιά, κάτι που θυμίζει έναν Georgio Morandi, μιας ριζοσπαστικής αφαίρεσης, έναν δημιουργό του αναπάντεχα ωραίου, εξαιρετικά καλοδουλεμένων (και ακριβών) έργων.
Παίρνοντας ως πρόκληση το κίνημα της Αφαίρεσης από τους Jasper Johns και Robert Rauschenberg, o Brice Marden, τίμησε τους καλλιτέχνες που προηγήθηκαν από εκείνον. Μιλώντας για τον Johns συγκεκριμένα έλεγε πως προσέθεσε μία άλλη διάσταση στην έννοια “πραγματικότητα”. «Άλλωστε, είναι η σημαία πραγματικότητα;», διερωτόταν.
Η σχέση του με την Ελλάδα
O
Brice Marden κάθε χρόνο ερχόταν στην Υδρα.
Είχε ιδιαίτερη αγάπη για το νησί του Σαρωνικού και έτσι έγινε δεύτερη πατρίδα του. Εκεί είχε δικό του σπίτι και εργαζόταν ασταμάτητα.
Στην περιοχή Καμίνι υπάρχει και οδός αφιερωμένη στον ίδιο.
Επισκεπτόταν συχνά, κάθε πρωί, στην ίδια θέση ένα καφενείο, είτε μόνος του είτε με παρέα άλλων καλλιτεχνών.
Οι κάτοικοι τον χαρακτήριζαν ως άνθρωπο χαμηλών τόνων, διατηρούσε ακόμη τη νίοτη του, ήταν ωραίος και εντυπωσιακά σεμνός.
Ο διάσημος καλλιτέχνης ξεχώρισε όχι μόνον σαν ζωγράφος της Αφαίρεσης αλλά και σαν μία ξεχωριστή παρουσία, κι έτσι θα μείνει για πάντα στην μνήμη μας.
Ειδήσεις σήμερα:
Στους 89 οι νεκροί από τις φωτιές στη Χαβάη - Έρευνα για λάθη στη διαχείριση της πύρινης λαίλαπας
Δεν σταματά να προκαλεί η αδερφή της Κέιτ Μος με τις γυμνές φωτογραφίες της στα social media
Προ των πυλών η υλοποίηση των μέτρων στήριξης - Τι αλλάζει σε Market Pass και Youth Pass
