André Rieu: Ο μαέστρος - σούπερ σταρ που στήνει ξέφρενα πάρτι με κλασική μουσική έρχεται στην Αθήνα
05.02.202407:15
Ο διάσημος Ολλανδός αρχιμουσικός και βιολονίστας ξεσηκώνει τα πλήθη με το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του, αλλάζοντας ριζικά την ατμόσφαιρα των κλασικών συναυλιών
Θα μπορούσατε να φανταστείτε το κοινό μια κλασικής συναυλίας να χορεύει ξέφρενα χτυπώντας ρυθμικά παλαμάκια και να γελά με την καρδιά του ανταποκρινόμενο στα αστεία του αρχιμουσικού ο οποίος σαρώνει τη σκηνή με τον αέρα ενός διάσημου ποπ σταρ; Κι όμως, αυτά και πολλά ακόμη απροσδόκητα και ανατρεπτικά συμβαίνουν στις μουσικές παραστάσεις του διεθνούς φήμης και περιζήτητου Ολλανδού βιολονίστα και μαέστρου André Rieu ο οποίος θα έρθει για πρώτη φορά στην Αθήνα, μαζί με την ορχήστρα του, στις 12 και 13 Μαρτίου, στο Κλειστό Γήπεδο του ΟΑΚΑ, προκειμένου να συνεπάρει το ελληνικό κοινό με ρυθμικές μελωδίες του και το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια ο André Rieu γυρίζει ολόκληρο τον κόσμο, μαζί με τα μέλη της Ορχήστρας Γιόχαν Στράους, που ο ίδιος δημιούργησε. Όλοι μαζί, σαν μια δεμένη μουσική οικογένεια, υπηρετούν ένα κοινό όραμα: να κάνουν τον κόσμο να περνά καλά με τη μουσική που αγαπούν. Και το καταφέρνουν, κάθε φορά, με τις δεξιοτεχνικές τους ικανότητες, το ευρύ ρεπερτόριό τους που έχει ως κεντρικό άξονα τα κλασικά βαλς αλλά επεκτείνεται στην κινηματογραφική μουσική, το μιούζικαλ ενίοτε και στην ποπ, τα περίτεχνα κοστούμια εποχής που φορούν επί σκηνής, τις παραμυθένιες εικόνες που τούς πλαισιώνουν αλλά κυρίως χάρη στην ικανότητά τους να επικοινωνούν με το κοινό τους.
Στις παραστάσεις τους, τις οποίες παρακολουθούν κάθε χρόνο περί τους 600.000 θεατές, από κάθε γωνιά της γης, επικρατεί ο ρομαντισμός και το αίσθημα της χαράς. Οι μουσικοί εισέρχονται στους συναυλιακούς χώρους περνώντας μέσα από το κοινό, χορεύοντας βαλς, δίνοντας έτσι το σύνθημα για την έναρξη ενός αλλιώτικου, ασυνήθιστου πάρτι που διαθέτει νοσταλγικά στοιχεία από το παρελθόν παράλληλα, όμως, είναι τόσο φρέσκο και σύγχρονο.
Ο αρχηγός τους, ο André Rieu, παίζει με το συλλεκτικό βιολί του, ένα Stradivarius του 1732, διευθύνει, κινείται ρυθμικά, μιλάει στο κόσμο, αστειεύεται, με μια ενέργεια αστείρευτη, που μοιάζει να είναι, με έναν μαγικό τρόπο μεταδοτική, είτε ακολουθεί τις νότες ενός ρυθμικού βαλς του αγαπημένου του Γιόχαν Στράους είτε την χορευτική ποπ επιτυχία «Ι Will Survive» ή ακόμα και τον ξεσηκωτικό ελληνικό «Ζορμπά» παρασύροντας τα πλήθη αλλά και τους μουσικούς σε ένα ξέφρενο συρτάκι.
Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι ο «βασιλιάς του βαλς και του ρομαντισμού», όπως χαρακτηριστικά τον αποκαλούν, έχει πουλήσει περισσότερα από 40 εκατομμύρια άλμπουμ διεθνώς, τα βίντεο με τις παραστάσεις του στο YouTube, έχουν ξεπεράσει το 1 δις προβολές ενώ η προσωπική του σελίδα στο Facebook έχει πάνω από 10 εκατομμύρια ακολούθους. Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε τις αμέτρητες, πολυπληθείς παραστάσεις που έχει δώσει σε Ευρώπη, Αμερική, Καναδά, Αυστραλία, Αφρική και Ιαπωνία και τα πολυάριθμα διεθνή βραβεία που έχει αποσπάσει, είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για ένα μεγάλο μουσικό φαινόμενο.
Ήθελε από μικρός να κάνει τον κόσμο χαρούμενο
Το παράδοξο σχετικά με τον André Rieu δεν είναι πως ακολούθησε τον δρόμο της μουσικής. Αυτό ήταν αναμενόμενο καθώς ο πατέρας του ήταν μαέστρος. Κανείς ωστόσο δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα κατάφερνε, με το πάθος και την καλλιτεχνική εφευρετικότητά του να δημιουργήσει ένα νέο μοντέλο μαζικής ψυγαχωγίας που να βασίζεται, κατά κύριο λόγο, στο κλασικό ρεπερτόριο καταφέρνοντας να προσελκύσει στο «δύσκολο» αυτό μουσικό είδος ανθρώπους κάθε ηλικίας που ξεφαντώνουν ακούγοντας…βιολί!
Αυτός εξάλλου ήταν πάντα πρωταρχικός στόχος του, να κάνει τον κόσμο χαρούμενο με τη μουσική του: «Η μουσική με γοήτευε από τότε που ήμουν παιδί. Αλλά ακόμη και τότε θυμάμαι να με εκπλήσσει η ζοφερή ατμόσφαιρα των κονσέρτων. Όλοι φαίνονταν τόσο σοβαροί, δεν επιτρεπόταν να βήξεις ή γελάσεις, παρότι η μουσική μού φαινόταν πως εξέπεμπε τόση χαρά» θυμάται ο ίδιος. Και στα πρώτα επαγγελματικά μουσικά του βήματα όμως, ως μέλος κλασικής ορχήστρας, ένιωθε σαν ψάρι έξω από το νερό: «Οι συνάδελφοί μου μιλούσαν μόνο για οικονομικά ή συνδικαλιστικά θέματα. Κάθε μέρα ήμουν όλο και πιο δυστυχισμένος καθώς κανείς δεν μιλούσε για μουσική»
Ακολουθώντας λοιπόν την καρδιά του και το ένστικτό του έθεσε ως στόχο ζωής να ξορκίσει την επίσημη, αποστειρωμένη ατμόσφαιρα που επικρατεί στις συναυλιακές αίθουσες και τρομάζει τους περισσότερους κρατώντας τους μακριά, και να κάνει την κλασική μουσική προσβάσιμη σε όλους.
Μπορεί το εγχείρημά του αυτό να έμοιαζε εξαιρετικά τολμηρό έως και ανέφικτο, εκείνος όμως φρόντισε να δημιουργήσει τις συνθήκες που ήταν απαραίτητες ώστε όχι μόνον να υλοποιηθεί αλλά και να πετύχει. Το 1987 θα δημιουργήσει την Ορχήστρα Γιόχαν Στράους, η οποία αποτελούνταν, σε πρώτη φάση από 12 νέους, ταλαντούχους και ενθουσιώδεις μουσικούς. Θα βιώσουν την πρώτη μεγάλη στιγμή τους, στην ζωντανή εμφάνισή τους στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 1995 στον οποίον ο Άγιαξ αγωνιζόταν ενάντια στη Μπάγιερν Μονάχου: «Ένα λεπτό πριν το ημίχρονο ο Άγιαξ σκόραρε γεγονός που έκανε τον κόσμο εξαιρετικά χαρούμενο. Εγώ τότε ερμήνευσα το Βαλς Νο 2 του Σοστακόβιτς κι όλοι χόρευαν και τραγουδούσαν. Εκείνη τη χρονιά πούλησα στην Ολλανδία περισσότερους δίσκους από τον Μάικλ Τζάκσον, εξαιτίας ενός βαλς!».
Η διαδρομή προς την κορυφή είχε ήδη ξεκινήσει κι ένας νέος, κλασικός αυτή τη φορά σούπερ σταρ είχε γεννηθεί. Η φήμη του άρχισε να απλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς και η ορχήστρα του όλο και μεγάλωνε φθάνοντας τους 60 μουσικούς. Οι συναυλίες του γίνονταν ανάρπαστες, οι περιοδείες του απλώνονταν σε όλο και περισσότερες χώρες του κόσμου και το ίδιο και οι πιστοί θαυμαστές, μεταξύ των οποίων και διάσημοι καλλιτέχνες όπως ο Μπρους Σπρίνγκστιν, οι Coldplay και οι AC/DC αλλά και ο Άντονι Χόπκινς ο οποίος τού εμπιστεύθηκε ένα βαλς που είχε συνθέσει ο ίδιος πριν από δεκαετίες αλλά δεν είχε παιχτεί ποτέ.
Από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του ήταν το σόου που παρουσίασε το 2007, κατά την διάρκεια της περιοδείας του, για τις ανάγκες του οποίου κατασκευάστηκε η μεγαλύτερη σκηνή όλων των εποχών, μια πιστή σε μέγεθος και εικόνα αναπαραγωγή του αυτοκρατορικού παλατιού Schönbrunn της Βιέννης. Η εντυπωσιακή αυτή παραγωγή περιελάμβανε επίσης δύο παγοδρόμια, δύο σιντριβάνια και μία πίστα χορού.
Προσωπική ζωή και καριέρα πάνε μαζί
Η ρομαντική φιλοσοφία που διέπει τις συναυλίες του André Rieu αποτελεί διαχρονικό οδηγό και στην προσωπική του ζωή. Είναι παντρεμένος, για σχεδόν 50 χρόνια, με την Μάρτζορι η οποία συμμετέχει ενεργά στην υλοποίηση όλων των παραστάσεών του. Ήταν εκείνη εξάλλου, που στα πρώτα του βήματα τον ενθάρρυνε να τολμήσει να κάνει αυτό που του λέει η καρδιά του: «Εγώ θα εξασφαλίζω τα χρήματα ώστε εσύ να μπορείς να ακολουθήσεις το όνειρό σου και να ταξιδεύεις με την δική του ορχήστρα» του είχε πει.
«Πάντα ήθελα να παντρευτώ μια γυναίκα με την οποία δεν θα ήμουν απλώς ευτυχισμένος αλλά θα μπορούσα και να δουλεύω μαζί της. Χωρίς τη Μάρτζορι δεν θα τα κατάφερνα» έχει εξομολογηθεί εκείνος.
Το ζευγάρι, που έχει αποκτήσει δύο παιδιά και πέντε εγγόνια, ζει σε ένα μικρό κάστρο του 1452 όπου λέγεται πως ο αληθινός Ντ΄Αρντανιάν πήρε το τελευταίο του πρωινό πριν πεθάνει στη μάχη υπηρετώντας τον Λουδοβίκο XIV. Είναι ένα κάστρο το οποίο ο André Rieu επισκεπτόταν ως παιδί για να κάνει μαθήματα πιάνου και ονειρευόταν, κάποια στιγμή, να το αγοράσει και να το ανακαινίσει. Το πραγματοποίησε και αυτό το όνειρό του.
Για τον ίδιο εξάλλου ένα είναι το μυστικό της επιτυχίας στην επαγγελματική αλλά και την προσωπική του ζωή: «Τα συναισθήματα είναι το κλειδί της επιτυχίας μου. Ο τρόπος που παίζουμε μουσική με την ορχήστρα μου, κάνει το κοινό μας και εμάς χαρούμενους. Είμαστε στη σκηνή για να κάνουμε τον κόσμο να περάσει υπέροχα. Θα συνεχίσουμε να κάνουμε μουσική μέχρι τα 140 μου χρόνια, οπότε είμαι μόλις στα μισά του δρόμου τώρα!».