«Μάθε Αγάπησε Ζήσε»: Το νέο βιβλίο της ψυχολόγου Αγνής Μαριακάκη που ξορκίζει τα παιδικά τραύματα

Την καθοριστική επίδραση των παιδικών τραυμάτων στην μετέπειτα ζωή κάθε ανθρώπου, τον μηχανισμό μέσα από τον οποίο αυτά οδηγούν στην διαχρονική μείωση της αυτοπεποίθησης και στην αδυναμία απόλαυσης των κατακτήσεων του αλλά και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να απαλλαγεί από τα συναισθηματικά βαρίδια του παρελθόντος και να οδεύσει προς έναν φωτεινό δρόμο απελευθέρωσης καταδεικνύει η ψυχολόγος και κοινωνική ερευνήτρια Αγνή Μαριακάκη μέσα από το νέο της βιβλίο με τίτλο «Μάθε Αγάπησε Ζήσε» που θα κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Key Books, αποσπάσματα από το οποίο προδημοσιεύει σήμερα το protothema.gr.

Μία από τις βασικές αποκαλύψεις του βιβλίου είναι πως παιδικά τραύματα δεν αποτελούν μόνο τα μεγάλης έντασης γεγονότα που διατηρεί κανείς στη μνήμη του μεγαλώνοντας αλλά και πολλά μικρά περιστατικά και συμπεριφορές που έχει δεχτεί ένα παιδί, που παρότι δεν τα θυμάται, λειτουργούν ιδιαίτερα επιβαρυντικά στην προσωπική του εξέλιξη. Όπως άλλωστε υπογραμμίζει η συγγραφέας « το τραύμα είναι αναπόφευκτο στα παιδικά μας χρόνια» ακόμη κι όταν μεγαλώνουμε σε υγιείς οικογένειες και « καθορίζει τη ζωή μας, την προσωπικότητα, τις επιλογές, τις αποφάσεις και τις σχέσεις μας».

Βασισμένο σε εντατικές έρευνες και αληθινές ιστορίες το βιβλίο αυτό επιχειρεί να προτείνει στον αναγνώστη τρόπους για να ξεριζώσει, οριστικά και αποτελεσματικά, τις συνέπειες των παιδικών τραυμάτων από τη ζωή του, να ανακαλύψει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού του και να την αγαπήσει οδηγούμενος έτσι στην προσωπική απελευθέρωση.

Προδημοσίευση

Και να τα 4 αδιαπραγμάτευτα είδη εμπιστοσύνης που χρειάζεσαι για να κάνεις τη δική σου έξοδο:

Εμπιστοσύνη στις διαδικασίες της ζωής
Λοιπόν, η ζωή είναι σαν μάθημα μαγειρικής χωρίς τσελεμεντέ, γεμάτη άκαρπες προσπάθειες, άγευστα αποτελέσματα και παταγωδώς αποτυχημένα σουφλέ. Έλα όμως που κάθε αποτυχημένο πείραμα αποτελεί ένδοξο βήμα εξέλιξης! Έρχεσαι σε αυτό τον κόσμο σαν ένας μαθητευόμενος μάγος με το μαγικό σου ραβδί αδούλευτο, άγνωστο κι ανεπεξέργαστο, για να ανακαλύψεις όλη την παλέτα του εαυτού σου, να αναδείξεις τις θυελλώδεις δυνάμεις της δημιουργίας, της υπέρβασης, της έξαρσης που ήδη έχεις μέσα σου. Υποχρεωτικά θα λουστείς ένα σωρό απρόβλεπτες ζημιές, συμφορές, ανατροπές. Η ζωή έτσι κάνει τη δουλειά της. Ειδικά για σένα, θα ξεφουρνίσει ό,τι πιο ξεγυρισμένα δύσκολο κι αφόρητο. 

Τότε λοιπόν δεν έχεις παρά να πιστεύεις ότι όσο πιο πολύ σε δυσκολεύει αυτό που σου έχει φέρει η ζωή, τόσο πιο πολύ ταρακουνά τον ταριχευμένο, αδύναμο εαυτό και ζωντανεύει τη μαγική σου ικανότητα να βρίσκεις λύσεις. 
 
Εμπιστοσύνη στα συναισθήματά σου
Όλα σου τα συναισθήματα είναι οδόσημα, που σε κατευθύνουν εκεί όπου χρειάζεται να ψάξεις και να προβληματιστείς για να βρεις τις λύσεις σου. Είμαι βέβαιη πως υπάρχουν μέρες που ξυπνάς αβέβαιος, ταραγμένος, ανήσυχος, απογοητευμένος. Θα έχεις μέρες που νιώθεις μέσα σου μια ματαιότητα για τα πράγματα και έχεις την αίσθηση ότι η ζωή σου είναι φλατ. Ενώ άλλες φορές νιώθεις να βράζει μέσα σου ο θυμός, η οργή ή, πάλι, ο φόβος και η αγωνία. 
Δεν μας αρέσουν τα ανήσυχα συναισθήματα.
Έχουμε μυηθεί στην ηδονιστική μας κουλτούρα να τα αποφεύγουμε ή να τα ταπώνουμε.

Πώς τα αποφεύγουμε και τα καταχωνιάζουμε; 
Τα σκεπάζουμε με ανακουφιστικούς εθισμούς. Εκεί που σκάει μύτη η ανησυχία, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα, να ένα προφιτερόλ που κάνει τη διαφορά, συν σουβλάκια, παϊδάκια και παστίτσια. Αλλά και λιώσιμο στο gaming, ώρες ατέλειωτες με βίντεο στο ΤikΤok, ψώνια, βιτρίνες, αποκτήματα, 40 κραγιόν στο συρτάρι.
 
Πρόκειται για μικρές και φαινομενικά αθώες συνήθειες που μπορούν να σπρώξουν τα ανήσυχα συναισθήματα κάτω από το χαλάκι και να ανακουφίσουν… για λίγο.
 
Όμως, αυτά τα συναισθήματα είναι σπουδαίοι πρόσκοποι στο κυνήγι του θησαυρού της ζωής σου. Σε ειδοποιούν για ανάγκες σου που παραβιάζονται, για θέλω σου που μένουν πίσω, για απώλειες που αφήνουν κενά, για καταστάσεις που σε στεγνώνουν… Και με τη χωρίς λόγια γλώσσα τους σου λένε: Είναι καιρός για αλλαγές, όχι πάντα εύκολες και όχι πάντα αβίαστες.
 
Εμπιστοσύνη στην ικανότητά σου να εξελίσσεσαι
Και αν υπάρχει κάτι υπέρτατο που με εμπιστοσύνη οφείλεις να το ψηλαφείς, ακόμα κι όταν είσαι στο σκοτάδι, αυτό είναι η αλλαγή, η δική σου αλλαγή, η εξέλιξή σου, με το φως σου ελεύθερο και άπλετο… Κάθε βαρύ συναίσθημα ωριμάζει μέσα σου τη δύναμη της δικής σου αλλαγής έξω από τη συμβιβασμένη ζώνη της άνεσης. 
Μην καταδεχτείς ούτε μια στιγμή να ριζώσουν μέσα σου σκέψεις όπως «δεν μπορώ», «δεν θα τα καταφέρω», «θα απογοητευτώ άλλη μια φορά».
Αντίθετα, όπως οργανώνεις τη δουλειά σου, το πρόγραμμά σου, την καθημερινότητά σου, μάθε να οργανώνεις και τις όμορφες στιγμές σου με τον εαυτό σου, χωρίς να καταφεύγεις στους… χαριτωμένους και τρυφερούς εθισμούς σου. Δεσμεύσου να προσφέρεις μικρά, ασήμαντα, όμορφα πράγματα στον εαυτό σου, όπως η αγκαλιά και το χάδι αυτών που θεωρείς δεδομένους, το ηλιοβασίλεμα, η βόλτα με τα ακουστικά στα αυτιά ακούγοντας στη διαπασών τις μουσικές που σε ανεβάζουν. Φτιάξε τα μαλλιά σου αλλιώς, κοίτα τον εαυτό σου στον καθρέφτη και πες του: Το πρώτο βήμα έγινε. 

Εμπιστοσύνη στο δικό σου, ιδιόρρυθμο, αυτογενές φως
Όσο είσαι μικρός, συγκρίνεσαι με τις απαιτήσεις των γονιών σου, αργότερα συγκρίνεσαι με τις ζωές των άλλων. Άσε που περιδιαβάζεις σε διαδικτυακά πάρκα διάσπαρτα από βόμβες τελειότητας που σκάνε πάνω σου, και καταλήγεις να αισθάνεσαι μόνιμα ασήμαντος, ανεπαρκής, λίγος και τσουρούτικος. Για μένα η βαθιά ωριμότητα ενός ανθρώπου και η γαλήνια σχέση με τον εαυτό ξεκινά όταν πια κοπάσει η κοινωνική πείνα τού να σε αποδέχονται και να σε εγκρίνουν οι άλλοι για να εγκρίνεις κι εσύ τον εαυτό σου. Αυτή η κοινωνική πείνα είναι πηγή θυμού και ταραχής, που δεν γεννήθηκες με σώμα Μπάρμπι, με μυαλό Αϊνστάιν, με τη φωνή της Mαρίας Κάλλας, με την οικονομική ευφυΐα του Γουόρεν Μπάφετ. 
Όσο πιο μικρό και λίγο νιώθεις τον εαυτό σου, τόσο πιο δράκουλας των Καρπαθίων είναι ο λογοκριτής που κουβαλάς μέσα σου. Θα σου ζητήσω κάτι πολύ γενναίο: Κάνε έξωση στον λογοκριτή αυτό.
Αλλιώς, τα λάθη σου θα πάνε χαράμι.

Από τα λάθη σου σταματάς να μαθαίνεις όταν τα απορρίπτεις. 
Δες τα λάθη σου χωρίς λογοκριτή και θα συνδεθείς με την αλήθεια σου και με όλο το αληθινό φως σου.

Και κατόπιν χρειάζεται μια πολύ γενναία απόφαση. Η απόφαση πως αυτός ο κόσμος θα ήταν λιγότερο όμορφος και συναρπαστικός χωρίς εσένα. Το φως σου είναι απαραίτητο, η παρουσία σου, οι αξίες σου, η διαδρομή σου στη ζωή, οι μάχες και οι νίκες σου, όλα αυτά αξίζουν να είναι στο φως.