Βικτόρια Χίσλοπ: Με τρομάζει το τι μπορεί να φέρει το καθεστώς του Τραμπ
07.11.202416:45
Η συγγραφέας μίλησε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τη στενή σχέση της με την Ελλάδα και για το πόσο έχει επηρεαστεί από το Brexit
Για την έντονη ανησυχία που τής γεννά η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, τη σημερινή σχέση της με τις δύο υπηκοότητές της, την βρετανική και την ελληνική, που απέκτησε το 2020, τις πρακτικές αλλά και ψυχολογικές αλλαγές που επέφερε τo Brexit και φυσικά για την τέχνη και τις πηγές έμπνευσής της μίλησε η συγγραφέας Βικτόρια Χίσλοπ, χθες βράδυ, στο Πράσινο Δωμάτιο του Ολύμπιον, ως ambassador της Αγοράς του65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Η Βικτόρια Χίσλοπ (στη μέση) στη συζήτηση που είχε χθες στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
«Με τρομάζει το τι μπορεί να φέρει το καθεστώς του Τραμπ. Δεν μπορώ να βρω άλλη λέξη εκτός από το «καθεστώς», μιας και ό,τι συμβαίνει στην Αμερική συνήθως μεταφέρεται αρχικά στο Ηνωμένο Βασίλειο και μετέπειτα επηρεάζει την υπόλοιπη Ευρώπη. Φοβάμαι τόσο για τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων όσο και σε πολιτισμικό επίπεδο» δήλωσε χαρακτηριστικά απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τους σημερινούς φόβους τους για να προσθέσει αμέσως μετά με νόημα: «Για παράδειγμα, φοβάμαι σήμερα για τις γυναίκες στην Αμερική επειδή έχει εκλεγεί ένας άντρας καταδικασμένος για σεξουαλικά εγκλήματα.»
Η συγγραφέας που έγινε ευρέως γνωστή με το βιβλίο της «Το νησί», το οποίο γνώρισε και μια ιδιαίτερα επιτυχημένη τηλεοπτική μεταφορά στη χώρα μας, προχώρησε και σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση που αφορούσε τους σημερινούς δεσμούς της με την Ελλάδα και την Βρετανία: «Νιώθω πολύ κοντά στην Ελλάδα. Έχω ελληνική υπηκοότητα και περνάω πολύ χρόνο εδώ, οπότε έχω εμβαθύνει αρκετά στην ελληνική ταυτότητα. Κατά τη γνώμη μου, η αίσθηση του να είσαι Έλληνας είναι πιο ισχυρή τώρα από την αίσθηση του να είσαι Βρετανός, την οποία συναισθάνομαι πλέον ολοένα και λιγότερο» παραδέχτηκε για να εξηγήσει στη συνέχεια: «Προσωπικά μιλώντας, δεν ταυτίζομαι πια με το να είμαι Βρετανίδα, κι αυτό συνέβη κατά κύριο λόγο εξαιτίας του Brexit. Εμείς που θέλαμε να παραμείνουμε Ευρωπαίοι, βρεθήκαμε ξαφνικά στη μειοψηφία. Εκείνη την ημέρα, ένιωσα ότι η Βρετανία συρρικνώθηκε. Από τότε που πήγαινα σχολείο ένιωθα ότι ήμουν Ευρωπαία. Ανέκαθεν ήθελα να μάθω γλώσσες όπου και όποτε είχα τη δυνατότητα. Στο σχολείο μαθαίναμε Γερμανικά, Γαλλικά και Ισπανικά, και φανταστείτε πως μιλάμε για ένα απλό δημόσιο σχολείο. Μαθαίναμε, επίσης, Λατινικά και Αρχαία Ελληνικά. Με αυτόν τον τρόπο, η Ευρώπη έγινε ο τόπος στον οποίο ζούσα. Η ταυτότητα για μένα, και ελπίζω για πολλούς νεότερους ανθρώπους, συνδέεται με το ότι νιώθουν την Ευρώπη ως τη χώρα τους.»
Στην Θεσσαλονίκη διαδραματίζεται η πλοκή του τελευταίου μυθιστορήματος της Βικτόριας Χίσλοπ με τίτλο «Το νήμα»
Η αλήθεια είναι πως για την Χίσλοπ η Ελλάδα, η ιστορία της, οι άνθρωποί της, τα τοπία της έχουν λειτουργήσει ως βαθιές πηγές έμπνευσης. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο πως και το τελευταίο της μυθιστόρημα με τίτλο «Το Νήμα» διαδραματίζεται στην Θεσσαλονίκη του χθες και του σήμερα: «Του έδωσα αυτόν τον τίτλο γιατί διέκρινα ένα νήμα που είχε κάποτε διατρέξει όλες αυτές τις διαφορετικές κουλτούρες, και αυτή ακριβώς η συνθήκη σχετίζεται άμεσα με το Φεστιβάλ. Υπάρχει ένα καταπληκτικό νήμα, το οποίο κατά κυριολεξία συνδέει όλους αυτούς τους ανθρώπους που βρίσκονται εδώ με έναν κοινό σκοπό» εξήγησε ενώ στη συνέχεια επισήμανε: «Στη Μεγάλη Βρετανία οι άνθρωποι δεν συνηθίζουν να μιλούν αμέσως για τους γονείς και τους παππούδες τους, ενώ στην Ελλάδα παρατηρώ πως πρόκειται για μια πολύ κοινή συνήθεια. Για παράδειγμα, έχω γνωρίσει τόσους πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι μου είπαν “η γιαγιά μου ήταν από τη Σμύρνη”. Οι άνθρωποι στην Ελλάδα έχουν, νομίζω, ιστορίες ταξιδιών και προσωπικές ιστορίες που πηγαίνουν δύο ή τρεις γενιές πίσω σε σύγκριση με το “είμαι Βρετανός, γεννήθηκα εκεί” που θα ακούσεις στη Μεγάλη Βρετανία.»
Κι αυτές οι ανεξάντλητες και συναρπαστικές ελληνικές ιστορίες είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους θα μπορούσε να εγκατασταθεί μόνιμα στη χώρα μας: «Είμαι σίγουρη ότι θα έπαιρνα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για την Ελλάδα. Ορισμένες φορές νομίζω ότι υπάρχουν μέρη στην Ελλάδα που είναι πιο κοντά στον παράδεισο από όσο πιστεύουν εκείνοι που γεννήθηκαν και ζουν εκεί» εξομολογήθηκε.