Το φαινόμενο Μarilyn: 51 χρόνια από το θάνατο της μεγάλης σταρ

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια
Το πραγματικό της όνομα είναι Norma Jeane Mortenson .

Δεν γνώρισε  ποτέ τον βιολογικό της πατέρα που αναφέρεται στο πιστοποιητικό γέννησης ως Martin Edward Mortenson.

Πολλοί βιογράφοι εκτιμούν ότι η μητέρα της Glady, είχε δώσει ψεύτικο όνομα στο ληξιαρχείο και συγκεκριμένα το όνομα ενός περιστασιακού συντρόφου της, ο οποίος είχε σκοτωθεί σε δυστύχημα.

Η ίδια η Monroe αρνείτο σε όλη τη διάρκεια της ζωής της ότι o πατέρας της ήταν ο Mortenson. Υποστήριζε ότι όταν ήταν παιδί, η μητέρα της της είχε δείξει μία φωτογραφία ενός άντρα (για πατέρα της) που ονομαζόταν Charles Stanley Gifford.  

Λέγεται ότι η μητέρα της ήταν μία ιδιαίτερα ελκυστική γυναίκα που άλλαζε συνεχώς ερωτικούς συντρόφους. Αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και νοσηλεύτηκε αρκετές φορές σε ψυχιατρικά ιδρύματα.

Χωρίς πατέρα και με μία μητέρα που δεν ήταν σε θέση να τη συντηρήσει, η Marilyn αναγκάστηκε  να μπει σε ηλικία 9 ετών σε ορφανοτροφείο ενώ στα 16 της χρόνια, παντρεύτηκε τον -κατά πέντε χρόνια μεγαλύτερο της- τεχνίτη αεροσκαφών James Dougherty

Σε ηλικία 21 ετών ήταν ήδη παντρεμένη και διαζευγμένη. Μέχρι να εκδοθεί το πρώτο της διαζύγιο, η Marilyn είχε ήδη βάψει τα μαλλιά της ξανθά και εργαζόταν  ως μοντέλο επίδειξης για μαγιό.


Τα πρώτα της βήματα

Η πρώτη της δουλειά ως μοντέλο της απέφερε μόλις 5 δολάρια!

Το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη (1947) έγινε  με έναν μικρό ρόλο στην ταινία «The Shocking Miss Pilgrim».

Όταν η Fox αρνήθηκε να ανανεώσει το συμβόλαιο της, η Columbia Pictures την επέλεξε  για τον ρόλο της Peggy Martin στο «Ladies of the Chorus» (1948) όπου ερμήνευσε  δύο τραγούδια. Η επιτυχία της ταινίας ήταν κατώτερη των προσδοκιών, γεγονός που προσέθεσε  ακόμα μία απόρριψη στο βιογραφικό της σεξοβόμβας.

Οι θρυλικές γυμνές πόζες της στο βελούδινο κόκκινο σεντόνι, έτσι όπως τις είχε απαθανατίσει ο φωτογράφος Tom Kelly (για το Playboy το 1949), τις εξασφάλισαν τη συμμετοχή της  -όχι σε μία- αλλά σε τέσσερις ταινίες!
 
Ο Hugh Hefner είχε δηλώσει σχεικά: «Είχε περισσότερο τον έλεγχο όταν ήταν γυμνή. Αυτό που θα έκανε ευάλωτους άλλους, τη Marilyn την έφερνε σε θέση ισχύος».

Την πρώτη φορά που υπέγραψε αυτόγραφο, ρώτησε πως γράφεται το όνομα της.

Το 1953 συμμετείχε στην ταινία «Gentlemen Prefer Blondes», ξετρελαίνοντας τον ανδρικό πληθυσμό.

Ανάμεσα στους θαυμαστές της, και ο αστέρας του μπέιζμπολ Joe" DiMaggio , με τον οποίο παντρεύεται στις 14 Ιανουαρίου του 1954. Ο δεύτερος γάμος της διήρκεσε  μόνο εννέα μήνες.

Η χαρακτηριστική σκηνή με τη Μerylin να στέκεται πάνω από τη σχάρα του μετρό και ένα ρεύμα αέρα να ανασηκώνει  το λευκό πλισέ φόρεμά της, ανήκει στην ταινία «The Seven Year Itch» (Επτά Χρόνια Φαγούρα).

Το μυθικό αυτό φόρεμα, πουλήθηκε το 2011 έναντι 4,6 εκατομμυρίων δολαρίων σε δημοπρασία κοστουμιών του Hollywood.

Χρειάστηκαν 47 λήψεις για να καταφέρει να πει την ατάκα «It’s me sugar» στην ταινία «Μερικοί το προτιμούν καυτό». Ο σκηνοθέτης Billy Wilder αναγκάστηκε να  γράψει την ατάκα σε πίνακα.

Είναι γνωστή η έλλειψη επαγγελματισμού της. Η Marilyn αργούσε επανειλημμένως  στα γυρίσματα ή δεν παρουσιαζόταν και καθόλου, επικαλούμενη πραγματικές ή φανταστικές ασθένειες.

Ήταν σχεδόν παρανοϊκή με τον ιδρώτα και τα μαύρα στίγματα και έπλενε  το  πρόσωπό της περισσότερες από 15 φορές την ημέρα.

Παρά τις αντιεπαγγελματική συμπεριφορά της, η σχέση της με τον κινηματογραφικό φακό ήταν μοναδική. Το 1960 απέσπασε τη Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της στην ταινία «Μερικοί το προτιμούν καυτό».

Ο τρίτος γάμος και τα σημάδια της πτώσης
Ο τρίτος κατά σειρά γάμος της, τελέστηκε το 1956 με τον θεατρικό συγγραφέα Αrthur Miller και άντεξε τέσσερα χρόνια.

Γνωρίστηκαν  το 1951, όταν εκείνος ήταν παντρεμένος.

Μετά τον γάμο τους, ο Miller δήλωσε: «Η Marilyn θα γυρίζει μία ταινία κάθε 18 μήνες, τα γυρίσματα της οποίας δεν θα διαρκούν πάνω από 2 μήνες. Το επόμενο διάστημα θα είναι η σύζυγός μου και το εννοώ θα είναι πλήρους απασχόλησης»

Το 1956, το FBI υποπτευόταν ότι η Monroe ήταν οπαδός του κομμουνισμού. Κατατέθηκε μία αναφορά τριάντα σελίδων σχετικά με τη διασύνδεσή της με το κόμμα.

Η Marilyn έμεινε έγκυος από τον Αrthur Miller, άλλα έχασε το παιδί.

Μετά το τρίτο διαζύγιο της, εισήχθη  για  ένα διάστημα σε  ψυχιατρική κλινική. Εν τω μεταξύ, τα συνεχή σκαμπανεβάσματα στη συνεργασία της με την κινηματογραφική εταιρία Fox την οδηγούν στην απόλυση της, το 1962.

Ήταν η ίδια χρονιά (στις 19 Μαΐου του 1962) που η Marilyn τραγούδησε το "Happy Birthday, Mr. President στον John F. Kennedy

Δεκαετίες αργότερα, η αδελφή του Αrthur Miller υποστήριξε ότι ο λόγος για  τον οποίο η μεγάλη σταρ ευχήθηκε με τέτοιο αισθησιασμό ήταν επειδή «δεν της είχε μείνει ανάσα από το... τρέξιμο». Σύμφωνα με τη μαρτυρία της, η Marilyn άργησε να ανέβει στη σκηνή γιατί πολύ απλά έχει χαθεί στα παρασκήνια.

Η πολύτιμη Jean Louis τουαλέτα - κεντημένη με 2.500 πολύτιμες πέτρες- που φορούσε στα γενέθλια του προέδρου, πουλήθηκε σε δημοπρασία που πραγματοποιήθηκε το 1999 στη Νέα Υόρκη για 1,26 εκατομμύρια δολάρια.

Ο τραγικός θάνατος

Στις 5 Αυγούστου του 1962 η οικονόμος της τη βρήκε να κείτεται γυμνή στο κρεβάτι της με ένα άδειο μπουκάλι από υπνωτικά χάπια στο πλευρό της. Ήταν μόλις 36 ετών.

Ο τοπικός ιατροδικαστής, που καλέστηκε για να γνωματεύσει σχετικά με τις συνθήκες του θανάτου της, έκανε λόγο για πιθανή αυτοκτονία.

Στην διαθήκη της άφησε το 75% ενός πανάκριβου ακινήτου στον καθηγητή υποκριτικής της και το υπόλοιπο 25% στον ψυχαναλυτή της.

Οι θεωρίες συνωμοσίας που διατυπώθηκαν πολλές. Ο φημολογούμενος ερωτικός δεσμός της,  με τον Τζον Κένεντι και οι αντιδράσεις από το περιβάλλον του Αμερικανού προέδρου έκαναν πολλούς να αμφισβητούν το σενάριο της αυτοκτονίας.

Σενάρια φόνου υπό τις οδηγίες των Ρόμπερτ και Τζον Κένεντι, ιατρικό λάθος και ακόμα και το σενάριο δολοφονίας από τη Μαφία ή τη CIA έχουν ακουστεί κατά καιρούς.

Τον Νοέμβριο του 1962, ο θρύλος της pop art Αndy Warhal δημιούργησε περισσότερες από 20 μεταξοτυπίες, όλες βασισμένες στην ίδια φωτογραφία της Monroe.