Θάνος Κερμίτσης: Ο σκηνοθέτης του «Αδάμαστου» μιλάει στο Πρώτο Θέμα

Πως εμπνεύστηκες αυτή την ταινία?
Η ταινία είναι εμπνευσμένη απο τον πλούσιο κόσμο που δημιούργησε ο Γιάννης Ρουμπούλιας μέσα απο το κόμικ "Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα".Έμπνευση αλλά και επιρροές για την ταινία φυσικά υπήρξαν τόσο λογοτεχνικά έργα μεγάλων συγγραφέων του Φανταστικού όπως ο Robert E.Howard ,ο Michael Moorcock και ο Tolkien , η ελληνική και ξένη μυθολογία όσο και ταινίες φαντασίας,στοιχεία τα οποία αγάπησα μεγάλωνοντας μαζι τους.


Πως βλέπεις τη νέα "μόδα" με τον ελληνικό κινηματογραφο?
Η λέξη "μόδα" δεν μπορώ να πώ πως μου αρέσει ιδιαίτερα,ειδικά στον κινηματογράφο.Το βασικό είναι ο κάθε κινηματογραφιστής να εκφράζεται με τον  δικό του ξεχωριστό τρόπο και να αφηγείται τις ιστορίες που θέλει ο ίδιος και όχι τις ιστορίες που λόγω κάποιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου αποτελούν για τον άλφα ή βήτα λόγο μια"επιτυχημένη συνταγή",είτε απο πλευράς θεματολογίας είτε απο πλευράς αισθητικής.
 

Πόσο έυκολο είναι να διαχειριστείς την φαντασία και την περιπέτεια ώς θέμα σε μια ταινία?
Δεν είναι εύκολο, καθώς οι ταινίες συγκεκριμένου είδους πατούν πάνω σε συγκεκριμένους "κανόνες" και έχουν και πολύ συγκεκριμένες απαιτήσεις.Πρέπει πάνω απ'όλα να σέβεσαι την ταινία σου αλλά και το είδος το οποίο εκπροσωπεί αυτή η ταινία και κατα συνέπεια και τον ίδιο τον θεατή .Και ειδικά όταν έχεις να κάνεις με ελάχιστο budget,πρέπει να βρείς δημιουργικούς τρόπους να υποστηρίξεις την ιστορία σου,να κρατήσεις το ενδιαφέρον του θεατή,να προσφέρεις θέαμα  αλλά και να κάνεις την ταινία σου να φαίνεται πιο "πλούσια" απ'ότι πραγματικά είναι.

Είναι ευτύχημα η κρίση για το ελληνικό σινεμά ? για την ελληνική κοινωνία?
Ευτύχημα σε καμία περίπτωση,γενικότερα.Σε περιόδους κρίσης ωστόσο πάντα οι Τέχνες βρίσκουν την ευκαιρία και ανθίζουν και αυτό συνέβαινε πάντα.Για τον Ελληνικό Κινηματογράφο, τολμώ να πώ πως οικονομικά προβλήματα υπήρχαν ανέκαθεν.Το βασικό όμως θέμα είναι κόντρα στους καιρούς,κόντρα στην οποιαδήποτε κακεντρέχεια  και μιζέρια που τρέφουν αυτοί οι καιροί,να  τολμά κανείς και να δημιουργεί ,να μην το βάζει κάτω,να είναι "Αδάμαστος" με τον δικό του τρόπο.

Τι έχεις να πει για αυτή την ταμπέλα "weird greek wave" ?
Όπως ακριβώς το αναφέρεις, είναι μια ταμπέλα την οποία κανένας έλληνας κινηματογραφιστής δεν την έβαλε για το σινεμά που κάνει,αντιθέτως είναι μια ταμπέλα που έβαλαν άλλοι. Το βρίσκω όντως weird  και προσωπικά δεν με εκφράζει καθόλου αυτό το "κύμα", το βρίσκω αρκετά τυποποιημένο, αλλά όλα φυσικά είναι θέμα γούστου.Ο Θεατής είναι ο τελικός κριτής και ίσως έχει ανάγκη και το "περίεργο" αλλά σίγουρα όχι μόνο αυτό.Χρειάζεται ποικιλία.