Η βιογράφος του Πάτρηκ Λη Φέρμορ αποκαλύπτει

Τη περιπετειώδη ζωή του Πάτρικ Λη Φέρμορ, (1915-2011) του Βρετανού συγγραφέα, λόγιου και στρατιώτη, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη Μάχη της Κρήτης κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, «έκλεισε» σε ένα  βιβλίο η Άρτεμις Κούπερ. Για το βιβλίο της με τίτλο  «Πάτρικ Λη Φέρμορ. Μια περιπέτεια», μίλησε χτες, Τετάρτη 9 Απριλίου, στο Μουσείο Μπενάκη. Για τον σπουδαίο συγγραφέα της ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, Φέρμορ,  μίλησε επίσης ο Στέφανος Πεσμαζόγλου, καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου ενώ την εκδήλωση συντόνισε ο Ηλίας Μαγκλίνης.

«Παρέμεινε καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου του Βρετανός, αλλά στην Ελλάδα ένιωσε πιο ζωντανός». Έτσι ξεκίνησε την ομιλία της για τον Πάτρικ Λη Φέρμορ χθες το απόγευμα στις 7, στην κατάμεστη αίθουσα συνεδρίων του Μουσείου Μπενάκη (στο κτίριο της οδού Πειραιώς), η Άρτεμις Κούπερ. Εξιστόρησε χαρακτηριστικές λεπτομέρειες από την περιπλάνηση του βρετανού περιηγητή στην Κεντρική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και την Ελλάδα και αναφέρθηκε στην παραμονή του στην Καρδαμύλη από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και μετά μέχρι και τον θάνατό του, το 2011 (πέθανε στα 96 του χρόνια).

Για τη βιογραφία του Φέρμορ από την Άρτεμις Κούπερ μίλησε ο Στέφανος Πεσμαζόγλου, καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Για τον Φέρμορ ο ομιλητής σημείωσε πως κατόρθωσε με το έργο του να επιβληθεί ως διεθνής συγγραφέας ενώ από την άλλη μεριά συνδέθηκε με ό,τι καλύτερο διέθετε το ελληνικό έμψυχο δυναμικό, λαϊκό και λόγιο. Ως προς την ίδια τη βιογραφία της Κούπερ, ο Στέφανος Πεσμαόγλου παρατήρησε ότι είναι ένα βιβλίο «γραμμένο με γνώση και πάθος», που υμνεί και τιμά το μέγεθος της προσωπικότητας με την οποία έχει καταπιαστεί χωρίς ταυτοχρόνως να καταλήγει στη μυθοποίηση και την αγιογραφία.

«Τι ακριβώς είναι αυτό που έκανε τον Φέρμορ μια τόσο ιχυρή προσωπικότητα;» αναρωτήθηκε ο καθηγητής Πεσμαζόγλου: «Οι αδηφάγες περιηγητικές, επιστημονικές και φιλοσοφικές του περιέργειες; Η αντισυμβατική του στάση; Το αγωνιστικό του φρόνημα;» Ό,τι κι αν ήταν εκείνο που έπαιξε εντέλει ρόλο (ενδεχομένως όλα μαζί), το ζήτημα είναι πως στο πρόσωπο του Φέρμορ εκφράστηκε η αμοιβαία έλξη Ελλάδας και Αγγλίας, καθώς και το πνεύμα της κρητικής αντίστασης ενάντια στη ναζιστική Γερμανία (στο φούντωμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ο Φέρμορ απήγαγε με κρητικούς συναγωνιστές του τον διοικητή των στρατιωτικών γερμανικών δυνάμεων στη μεγαλόνησο και τον παρέδωσε στους Συμμάχους στην Αίγυπτο).

«Ο Φέρμορ» υπογράμμισε σε άλλη αποστροφή του λόγου του ο Στέφανος Πεσμαζόγλου «ήταν περιηγητής μεγάλων αποστάσεων. Δεινός και ανορθόδοξος αφηγητής, έζησε μια απείθαρχη παιδική ηλικία, διέσχισε το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και κατάφερε να διαπλεύσει τον Ελλήσποντο σε ηλικία 69 ετών». Ήταν πληθωρικός, αφηρημένος, άτακτος, αλλά και μέγας νάρκισσος. Πολιτικά στάθηκε αδιάφορος (μολονότι υπήρξε δεδηλωμένος βασιλικός) μια και εκείνο το οποίο πρωτίστως τον ενδιέφερε ήταν οι ιστορίες των ανθρώπων. Όσο για το ποια ήταν η πατρίδα του, πατρίδα του αποδείχθηκαν όλοι οι τόποι τους οποίους αγάπησε.

Μιλώντας για τη μετάφραση του βιβλίου της Κούπερ, ο μεταφραστής, συγγραφέας και δημοσιογράφος Ηλίας Μαγκλίνης, που συντόνισε τη συζήτηση, είπε πως μεταφράζοντας τη βιογραφία χρειάστηκε να αναμετρηθεί με όλες τις γλωσσικές παραδοξότητες και τις λεκτικές ακροβασίες των βιβλίων του Φέρμορ.

Η βιογραφία κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.