«Aσφαλής» ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου παρά τις ρωγμές στον αστράγαλο του

Για κίνδυνο πιθανής κατάρρευσης του Δαβίδ του Μιχαήλ Αγγέλου, είχε κάνει λόγο πριν λίγες ημέρες μία μελέτη του Εθνικού Συμβούλιο Έρευνας της Ιταλίας και του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας. Στο άγαλμα, βάρους 5,5 τόνων και ύψους 5,17 μέτρων, εντοπίστηκαν ρωγμές γύρω από τους αστραγάλους του, στο αριστερό του πόδι και στον κορμό που βρίσκεται πίσω από το δεξί , προκαλώντας την ανησυχία των ειδικών. «Οι μικρο-ρωγμές είναι πλέον ορατές και απειλούν τη σταθερότητα του γλυπτού», είχαν δηλώσει οι ερευνητές, μετά τη δημοσιεύση της έκθεσης.

Σήμερα, η διεύθυνση της Γκαλερία της Ακαδημίας στη Φλωρεντία, εκεί όπου φιλοξενείται το σπουδαίο έργο τέχνης, εμφανίζεται καθησυχαστική. «Ακόμα και αν γίνει σεισμός 5 ή 5.5 Ρίχτερ, ο Δαβίδ θα είναι ο τελευταίος που θα πέσει» δήλωσε ο εκπρόσωπος τύπου του μουσείου, Μάρκο Φέρρι.

Σύμφωνα με την αρχική έκθεση, εκτός από τις ρωγμές, στο άγαλμα εντοπίστηκε μία κλίση  προς τα εμπρός, που υπολογίζεται σε πέντε μοίρες. Ένα πρόβλημα που εικάζεται ότι προέκυψε από την ανωμαλία κάποιας πλίνθου του βάθρου πάνω στο οποίο πατούσε στα χρόνια 1504-1873, όπου ήταν εκτεθειμένο μπροστά από το Παλάτσο Βέκιο. Αλλά ακόμα και τώρα που το άγαλμα βρίσκεται στο μουσείο, οι ειδικοί τόνισαν ότι το πέρασμα των χιλιάδων επισκεπτών προκαλεί κραδασμούς σε αυτό. «Δεν υπάρχει τίποτα το δραματικό στα νέα ευρύματα» δήλωσε ο Φέρρι που απέκλεισε το ενδεχόμενο να μεταφερθεί το άγαλμα σε κάποιο άλλο μουσείο.

Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου, που φιλοτεχνήθηκε από το 1501 ως το 1504, είναι ένα αριστούργημα της Αναγεννησιακής γλυπτικής και έχει γίνει σύμβολο δύναμης και νεανικής ομορφιάς. Παριστάνει τον Βιβλικό βασιλιά Δαβίδ, τη στιγμή που αποφασίζει να αναμετρηθεί με τον Γολιάθ. Στην εποχή του θεωρήθηκε σύμβολο της δημοκρατίας της Φλωρεντίας, μιας ανεξάρτητης πόλης-κράτους που απειλούνταν από πιο ισχυρά αντίπαλα κράτη. Αρχικά είχε τοποθετηθεί έξω από το Παλάτσο Βέκιο, την έδρα της τοπικής κυβέρνησης της Φλωρεντίας. Τα αποκαλυπτήριά του έγιναν στις 8 Σεπτεμβρίου του 1504.

Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου διαφέρει από προηγούμενες απεικονίσεις στο γεγονός ότι ο βιβλικός βασιλιάς δεν παριστάνεται μαζί με τον νεκρό Γολιάθ (όπως στα έργα του Ντονατέλλο και του Βερόκιο που προηγήθηκαν). Αντί να απεικονίζεται νικηφόρος και περήφανος πάνω από το πτώμα του πολύ μεγαλύτερου εχθρού του, ο Δαβίδ φαίνεται να είναι σε ένταση. Οι αναλογίες του αγάλματος διαφέρουν από αυτές ενός μέσου ανθρώπου· το κεφάλι, τα χέρια και το πάνω μέρος του σώματος είναι μεγαλύτερα σε σχέση με το κάτω μέρος. Αν και έχει υποστηριχθεί ότι αυτό είναι δείγμα μανιερισμού, η πιο αποδεκτή εξήγηση είναι ότι το άγαλμα προορίζονταν να τοποθετηθεί σε κάποιο ψηλό σημείο, όπως στην πρόσοψη μιας εκκλησίας ή σε ένα ψηλό βάθρο, και οι αναλογίες θα φαίνονταν σωστές αν κάποιος κοίταζε από χαμηλά.