Γαργαλιστικές λεπτομέρειες από τη ζωή του διάσημου μόδιστρου

«Δεν θέλω να  τον  βλέπω  στα μάτια μου»! Η Κατρίν Ντενέβ, θρυλική «μούσα» του Ιβ Ανρί Ματιέ Ντονάτ Σαν Λοράν (1936-2008), σε έξαλλη κατάσταση. 

Με το πλευρό της και η μισή κοσμική Γαλλία. Τουλάχιστον η μισή. Ο λόγος εντελώς  κινηματογραφικός. Επειδή  ο   σκηνοθέτης Μπερτράντ Μπονελό, σε ένα ποταμιαίο  φιλμ,  διάρκειας  δυόμιση  ωρών με  τον τίτλο «Saint Laurent», όχι μόνο δεν εικονογραφεί την αγιογραφία του  διάσημου μόδιστρου, αλλά αντιθέτως  τον παρουσιάζει, με  γαργαλιστικές λεπτομέρειες, να «παίρνει» κάθε αρσενική «πόρνη» που έπεφτε στον δρόμου  του!

Και δεν είναι μόνο αυτό. Το γεγονός ότι το αφεντικό του  φεστιβάλ, Τιερί  Φρεμό, επέλεξε  στο  διαγωνιστικό πρόγραμμα, αυτή  την  γιγαντιαία «συκοφαντία», αυτό το «αίσχος που διασύρει  τον άγιο  των αγίων του γαλλικού Fashion» συνιστά casus  belli»!

Μη ρωτάς ονόματα

Ποιος έχει  δίκιο;  Α χου δεν με νοιάζει!  Σημασία έχει  η ίδια η ταινία. Οπου ο μόλις 35 ετών Ιβ-αρχές  δεκαετίας του '70- δεν αφήνει να πέσει  χάμω  κανένα ορθωμένο «αρσενικό» εργαλείο! Είπαμε. Αυτό το φεστιβάλ είναι αφιερωμένο  στο «πέος»!

Και με τον Αλί και με τον Μοχάμετ και με τον Κλοντ και με τον Πιέρ και με τον Ζεράρ και με όλους. Τα παθιασμένα γλωσσόφιλα «καίνε»  την  οθόνη.  Γλωσσόφιλα και εναγκαλισμένοι,   ανάμεσα στον πρωταγωνιστή   Γκασπάρ Ουλιέλ (φτυστός  ο Ιβ) και  τους δύο, κυρίως, εραστές του,  τον συνεργάτη του Πιέρ Μπερζέ (Ζερεμί Ρενιέ) και  την μεγάλη αγάπη του, Ζακ ντε Μπεσέρ (Λουί Γκαρέλ). Ο άνθρωπος που τον έστειλε στην κόλαση, να κολυμπάει  σε ωκεανούς ναρκωτικών  συνοδεία αλκοόλ  και   με την  συντροφιά  ευσταλών μυστακοφόρων. Ο άνθρωπος  που  του   ψιθύριζε  στ αυτί  την συνταγή. Πως  δηλαδή  θα  γίνει καλύτερο «καμάκι» και  θα αποβάλλει από πάνω του κάθε ίχνος  ενοχών. «No  names no  words». Μην  ρωτάς  ονόματα και μην λες ούτε λέξη. Απλώς καμάκωνε,  απόλαυσε και  φύγε. Ψεκάστε,  σκουπίστε, τελειώσατε!



Ένας  εξ αυτών  των   τυχαίων  εραστών,  περιτριγυρισμένος από  δεκάδες  αγόρια «έτοιμα  για όλα», σχεδόν  γυμνός,  καθισμένος σε πολυθρόνα, με κατεβασμένα παντελόνια και  σώβρακα και   τον Ζακ  αλλά και τον Ιβ να εφορμούν κατά πάνω στο  ορθωμένο  εργαλείο  του!

Ψωνίζει από παντού

Αλλεπάλληλες οι σκηνές οργίων. Άλλοτε εντελώς  σεξουαλικές.  Με τον Ιβ να  «ψωνίζει»  αρσενικές «πόρνες»  σε κακόφημους  δρόμους,  σε σοκάκια,  σταθμούς λεωφορείων και  σε  κάθε λαϊκή  γειτονιά του Παρισιού.  Άλλοτε  με  λόγια  τρυφερά. Όπως ας πούμε  «Je  t’  aime» (σ  αγαπώ).

Η  κατάσταση  ξεφεύγει από κάθε  έλεγχο και ο   διοπτροφόρος,  λεπτός,  σικάτος,  δανδής  Ιβ καταλήγει  σχεδόν   στον προθάλαμο  του  θανάτου.  Από τα  ναρκωτικά.  Σε τέτοιο  σημείο  που  ο  αγαπημένος του  σκύλος Moujik  μετά από υπερβολική  δόση ναρκωτικών,  χάνει  τις αισθήσεις  του και την  ζωή  του. Απίστευτα πράγματα. Η  σκηνή είναι η επιτομή της απόλυτης παρακμής.  Ο Ιβ  παρέα με τον Ζακ  στο  κρεβάτι σε  κατάσταση  νιρβάνας από  τα ναρκωτικά  και ο  σκύλος  να  στριφογυρίζει  και να  καταπίνει χάπια από  άδεια φιαλίδια  ναρκωτικών!

Είμαι  ένα τέρας

Ο ίδιος έλεγε για τον εαυτό του και για τον κόσμο του «Λατρεύω κορμιά  άδεια από  ψυχή. Η   ψυχή είναι αλλού». Ακόμα «I am  sick of  seeing myself» (αρρωσταίνω όταν με βλέπω)  Και ακόμα «δημιούργησα ένα τέρας και πρέπει να  ζω μ αυτό»!

Δύο  τα θεσπέσια θηλυκά που τον ακολουθούν. Όχι  στις   παρτούζες και τα όργιά του, αλλά  στα parties και  σε όλες τις κοσμικές εμφανίσεις του. Ένα  κατάξανθο,  πανέμορφο μοντέλο με το όνομα Μπέτι Κατρού. Κουκλάρα  η Αιμελίν  Βαλάντ  που την υποδύεται. Και  η Λολού που  την υποδύεται  η Λεά Σειντού,  το  «αγόρι»  της περσινής  λεσβιακής ιστορίας  «Η  ζωή της Αντέλ».

Η οποία  Αντέλ Exarchopoulos,  κι αυτή   στις Κάννες. Όπου  χτες βράδυ μαζί με τον   σκηνοθέτη της και    όλους τους συντελεστές, παρουσίασαν την τελευταία  της  ταινία «Insecure» (μην ανησυχείτε  η ταινία έχει  εξασφαλίσει διανομή   και για την Ελλάδα)!

Relatos Salvajes

Ομως,  μέχρι  στιγμής, το   κινηματογραφικό   γεγονός   του φεστιβάλ  έρχεται από Αργεντινή  και λέγεται «Relatos Salvajes» Δηλαδή «άγριες  ιστορίες».  Βαρβάρων  θα συμπλήρωνα!

Το  σενάριο αποτελείται από  έξι  ιστορίες  τρέλας και απόλυτης, ακραίας καθημερινής παραφροσύνης.  Μία εξ αυτών, διάρκειας μόλις  είκοσι λεπτών,  αποτελεί τον   τέλειο ορισμό   της   ανθρώπινης κτηνωδίας. Οπου  δύο  εποχούμενοι τύποι-ένας  γιάπι και ένας  αγρότης- αφού πρώτα ανταλλάξουν γαμ@σταυβρίδια και  αφού πέσουν  μερικές  ψιλές, στην  συνέχεια και μετά από  δαγκώματα,  μπουνιές  και χτυπήματα  με πάσης  φύσεως «εργαλεία» καταλήγουν εναγκαλισμένοι αλλά απανθρακωμένοι  μέσα  σε πυρπολημένο  αυτοκίνητο.  Χαρακτηριστική  η στιχομυθία   ανάμεσα σε δύο μπάτσους . Λέει ο πρώτος «μα τι έγινε;»  Απαντάει   ο δεύτερος «μα  δεν βλέπεις; Προφανώς πρόκειται  για  έγκλημα πάθους»!

Εξαιρετική η σκηνοθεσία  από τον  άγνωστό μας Ντέμιαν  Szifron. Πάει  για βραβείο.  Να μην   ξεχάσω ότι  ο  Αγκουστίν Αλμοδόβαρ  καθώς και ο   Πέδρο  ο αδελφός του είναι ένας εκ των παραγωγών και ότι  μέσα στο  καστ  ξεχωρίζει το όνομα του  Ρικάρντο Νταρίν!

Με απλά λόγια τα  καλά νέα έρχονται από εκεί που δεν το περιμένεις. Πρώτα από  το Τιμπουκτού του Μάλι και ύστερα από Αργεντινή!