Η Κυόκο στο Κέντρο της Γης: μια παιδική παράσταση που εντυπωσιάζει

H «Κυόκο στο Κέντρο της Γης» έχει προκαλέσει αίσθηση στα θεατρικά δρώμενα της πόλης. Είναι ένα παιδικό θέατρο που πραγματικά διαφέρει ως προς την ποιότητα και την πρωτοποριακή ιστορία της.

Στη διαπίστωση μου αυτή συναινούν δεκάδες παιδάκια και γονείς που γνώρισαν πρόσφατα αυτή την παλιοπαρέα  από το Μπρούκλιν (την Κυόκο, τον Κιόκο, τη Μπέλα, τα Κουνούπια 1 και 2, το Αγόρι και τον γάτο Τζο-Τζο) και όλοι μαζί αφέθηκαν να παρασυρθούν από τις μουσικές και τις εικόνες της Νέας Υόρκης αλλά και των αγαπημένων ηρώων που απαρτίζουν το θεατρικό έργο της Νάντιας Δρακούλα.



Είναι μια παράσταση με βαθύ και ειλικρινές χιούμορ που αναδεικνύει μηνύματα και σκέψεις για μικρούς και μεγάλους αντιμετωπίζοντας με τρόπο ισότιμο τα παιδιά. Στο τέλος, τέλος γελάμε και συγκινούμαστε παρέα. Με αφορμή την επικειμένη παρουσίαση του έργου στις 27 Νοεμβρίου στο βιβλιοπωλείο Free Thninking Zone ζήτησα από τη συγγραφέα και σκηνοθέτη να μοιραστεί μαζί μας κάποιες σκέψεις της.

Ας μιλήσουμε για τα περιέργα αυτά ονόματα. Το Κυόκο και  Κιόκο δεν είναι λίγο δύσκολα για να τα θυμούνται τα παιδιά; Ακούω  και μεγάλους να τα μπερδεύουν. Πως τα σκέφτηκες;

Αυτό ακριβώς που λες έχει την πλάκα του. Η Κυόκο είναι κατά κάποιο τρόπο η icon συνέχεια του  blog-ημερολογίου μου στη Νέα Υόρκη  http://kyokoinnewyok.tumblr.com/. Τα ονόματα δε είναι ιαπωνικά. Η ιστορία τους βασίζεται στην αληθινή ιστορία δύο βατραχιών στο Μπρούκλιν και τα ονόματα των ηρώων προέκυψαν σαν ένα παιχνίδι και έτσι συνεχίζουν. Μου αρέσει πολύ που τα παιδιά παίζουν με τις λέξεις αυτές ή που με παίρνουν γονείς τηλέφωνο για να ρωτήσουν για το Κιότο, το Κιόκο, τον Κιοκόκο...(γέλια). Άλλωστε ολόκληρο το έργο παίζει με τις λέξεις, τις φράσεις και τα νοήματα που δίνουμε σε αυτές.



Τώρα μου δίνεις πάσα για την επόμενη ερώτηση. Αυτές οι μεταφρασμένες παροιμίες που ακούγονται στο έργο και τις ξέρουμε από τα αγγλικά πως λειτουργούν;

 Ένας ελληνοαμερικάνος φίλος μου κάποια μέρα μου αφηγήθηκε μια περιπέτεια του στη θάλασσα. Επαναλάμβανε συνεχώς τη φράση ψάρι –ζελέ μη μπορώντας να βρει το αντίστοιχο του Jellyfish (μέδουσα). Εδώ πάλι με πρόθεση χιουμορ και καθημερινής παρατήρησης των ομογενών μας -που εύλογα μετά από χρόνια σκέφτονται στα αγγλικά αλλά συχνά μεταφράζουν στα ελληνικά- παίζω με την κυριολεκτική μετάφραση εκφράσεων καθημερινότητας που αν και στα ελληνικά δεν πολυ βγάζουν νόημα, παρόλα αυτά είναι πλούσια σε φαντασία και είναι πολύ διασκεδαστικό να τα εντάσεις σε έναν συμβατικό διάλογο.

Στην Κυόκο έμαθα πόσα μάτια έχει η μύγα και που τα κουνούπια εκκολάπτουν τα αυγά τους. Είναι στις προθέσεις σας η εκπαίδευση;

Όταν έγραφα το έργο έκανα παράλληλα έρευνα σε βιβλία, επιστημονικά site, συμβουλευόμουν τον βιολογό και συνεργάτη μας Γιάννη Πεσματζόγλου γιατί ήθελα να εντάξω στην παράσταση στοιχεία και πληροφορίες που θα μείνουν στα παιδιά γιατί θα έχουν διασκεδάσει μαθαίνοντας τα. Αυτό είναι και μέσα στις προθέσεις της «Τρελλής Ροδιάς». Τα παιδιά είναι γεμάτα απορίες για πληροφορίες που αναπαράγονται μέσα στο έργο, για το τι είναι ο φρύνος, ο γυρίνος, η «Αντιγόνη», την ανακάλυψη του τροχού, που είναι το Μπρούκλιν κτλ κτλ, μου φαίνεται πολύ ωραίο μια θεατρική παράσταση να στέκεται αφορμή για να ξεκινήσει μια κουβέντα με τους γονείς τους. Οι δε αντιδράσεις τους μέσα στην παράσταση δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το πόσο ανεξάντλητος μπορεί να γίνει ο διάλογος μαζί τους.



Έχετε ζωντανή μουσική στην παράσταση που ξεσήκωσε ακόμα και εμένα να χορέψω. Πώς δουλέψατε αυτό το κομμάτι;

Η δική μου επιθυμία ήταν να γραφτεί μουσική που δεν θα ανήκει σε ένα είδος αλλά θα έχει επιρροές από την ίδια τη Νέα  Υόρκη. Έτσι ο Ιάκωβος (Παυλόπουλος) πήρε τους στίχους μου και μαζί με την Έλενα Φορνάρο έφτιαξαν τραγούδια που κουμπώνουν εκεί. Rock, hip-hop, ακόμα και gospel συνθέτουν τη μουσική παλέτα της παράστασης. Νομίζω πως ειδικά η μουσική της «Κυόκο»  έχει ξεχωρίσει και ελπίζω να καταφέρουμε να ηχογραφηθεί και να εκδοθεί σύντομα.

Μιλώντας για έκδοση σκοπεύεις να εκδοθεί το έργο;

Ναι, θα είναι για μένα μεγάλη ικανοποίηση και χαρά η Κυόκο να γίνει ένα βιβλίο που θα φυλάει με αγάπη ένα παιδάκι στη βιβλιοθήκη του και θα του κάνει παρέα αγκαλιά με το πάπλωμα. Είμαστε σε αυτή τη διαδικασία.

----



Η Κυόκο στο Κέντρο της Γης ανεβαίνει κάθε Κυριακή στον κινηματογράφο Δαναό στις 11.30 και καθημερινά για οργανωμένες παραστάσεις.

Τηλέφωνα κρατήσεων 6947719426-6972091555. Λ. Κηφισίας 109 δίπλα στο μετρό, στάση Πανόρμου.

Την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου στις 18.00 θα γίνει συζήτηση με αφορμή το έργο για τη σχέση παιδιών-ενηλίκων απέναντι στην τέχνη και θα διαβαστούν αποσπάσματα του στο βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone, Σκουφά 64 και Γριβαίων

Επισκεφτείτε τη σελίδα της Τρελλής Ροδιάς στο facebook για προσκλήσεις www.facebook.com/itrellirodia

Συντελεστές της παράστασης
Θεατρικό έργο-Σκηνοθεσία: Νάντια Δρακούλα
Μουσική σύνθεση: Ιάκωβος Παυλόπουλος
Σκηνικά – Κοστούμια: Αγγέλα Δρακούλα
Μουσική εκτέλεση-διδασκαλία: Ιάκωβος Παυλόπουλος-Έλενα Φορνάρο
Φωτισμοί: Γιάννης Φίλιας
Ηθοποιοί: Αγγελική Παναγιωτοπούλου, Βίκυ Τσίρου, Βασίλης Παναγιωτίδης
Εικονογράφηση: Γιώργος Μαραζιώτης, Αναστασία Παπαλεωνίδα Πούντζα
Video : Ζαμπέλα Χαβιάρα
Εικονοληψία: Μιχάλης Μπαρμπαρής
Φωτογραφίες: Azymmetry Pictures
Βοηθός Σκηνογράφου: Μπίντζι Φελιμέγκα
Projection: Χρήστος Καλδάνης
Επιμέλεια-Γραφιστικά Προγράμματος-Αφίσας : Αγγέλα Δρακούλα
Επιστημονικός Συνεργάτης: Γιάννης Πεσματζόγλου
Βεστιάριο: Κατερίνα Χριστίνα Μανωλάκου
Επικοινωνία: Make Ends Meet/MEM creative communication
Παραγωγή: Η Τρελλή Ροδιά