Τι θα δούμε τη νέα σεζόν από το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν;

Οι παραστάσεις του Φεστιβάλ Αθηνών
Τον Οκτώβριο, το Θέατρο Τέχνης φιλοξενεί τέσσερις παραστάσεις θεάτρου και χορού, που πρωτοπαρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Πρόκειται για τις παραγωγές «Ο Άρντεν πρέπει να πεθάνει» σε σκηνοθεσία Χάρη Φραγκούλη, «Θέλω μια χώρα» σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη, «Ερωτόκριτος» από την ομάδα «Κι όμως κινείται» και τους Χαϊνηδες και το «Δάσος - Ταμπού» της ομάδας Griffon. Ο αριθμός των παραστάσεων είναι περιορισμένος.

Χορός

Μεετά την επιτυχημένη περσινή συνεργασία του θεάτρου Τέχνης, με τις χορευτικές  ομάδες «Κι όμως κινείται» και «Griffon», ξεκινά μία σταθερή συνεργασία και φιλοξενία των δύο ομάδων στη σκηνή της Φρυνίχου. Έτσι, μετά τις δύο παρακάτω παραγωγές που πρωτοπαρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ Αθηνών και θα ανέβουν στο θέατρο τον Οκτώβριο, οι δύο ομάδες πρόκειται να παρουσιάσουν την άνοιξη του 2016 τις νέες παραγωγές τους στη σκηνή της Φρυνίχου.


Φεστιβάλ Μηδέν
Το Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν επιδιώκοντας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τον  διάλογο ανάμεσα στις θεατρικές και τις εικαστικές τέχνες, εγκαινιάζει τη συνεργασία του με το Φεστιβάλ Μηδέν, έναν ανεξάρτητο οργανισμό για τη διερεύνηση και την προώθηση της βιντεοτέχνης και ένα από τα πρώτα εξειδικευμένα φεστιβάλ βιντεοτέχνης στην Ελλάδα.
Στο Θέατρο Τέχνης θα φιλοξενηθεί η προβολή έργων videodance, από το αρχειακό υλικό και  με την ευγενική παραχώρηση του Φεστιβάλ Μηδέν.

Το Φεστιβάλ Μηδέν ιδρύθηκε πριν από δέκα χρόνια στην Καλαμάτα από μια ανεξάρτητη ομάδα Ελλήνων καλλιτεχνών με σκοπό να υποκινήσει τη δημιουργία πρωτότυπης βιντεοτέχνης, να βοηθήσει στη διάδοσή της και να αναπτύξει την έρευνά της.

Μέσα από συνεργασίες και ανταλλαγές με σημαντικά φεστιβάλ και οργανισμούς στο εξωτερικό, έχει αναγνωριστεί ως ένα από τα πιο επιτυχημένα και ενδιαφέροντα φεστιβάλ βιντεοτέχνης διεθνώς και ένα σημαντικό σημείο πολιτιστικής ανταλλαγής για την ελληνική και παγκόσμια βιντεοτέχνη. Δημιούργησε ταυτόχρονα ένα εναλλακτικό σημείο συνάντησης για αναδυόμενους και αναγνωρισμένους καλλιτέχνες και έναν κόμβο επικοινωνίας μεταξύ καλλιτεχνών, οργανισμών, φεστιβάλ και χώρων τέχνης απ’ όλο τον κόσμο.

Μια ενότητα με συμμετοχές από το αρχείο του φεστιβάλ Μήδεν που παρουσιάστηκε στη δέκατη διοργάνωση  του, ως αφιέρωμα στον χορό και την βίντεο τέχνη. Διαφορετικές αισθητικές, εννοιολογικές ή μη στοχεύσεις ενεργοποιούνται από εικόνες και χώρους και αποκαλύπτουν ποικίλες εκδοχές της  σωματικότητας, του ρυθμού και της κίνησης στην βίντεο τέχνη.

Οι παραστάσεις που επαναλαμβάνονται!
Το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει στη σκηνή του Υπογείου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, δύο παραγωγές της σεζόν 2014-15 που σημείωσαν επιτυχία: «Η Λίλα λέει» και «Αδερφοί Καραμάζοφ»

Οι νέες παραγωγές (2015-2016)

Τα παιδιά του ήλιου
Μαξίμ Γκόργκι
Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου
Απόδοση-δραματουργική επεξεργασία-σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης
Σκηνικά-κοστούμια: Βασίλης Παπατσαρούχας
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Πρωταγωνιστούν(αλφαβητικά):
Μαρία Καλλιμάνη, Γιάννης Κότσιφας, Ιωάννα Μαυρέα, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Μάκης Παπαδημητρίου, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Χάρης Φραγκούλης
Παίζουν: Α. Γκάτσιος, Α. Ντελία και άλλοι
Το 1905, ο Μαξίμ Γκόρκι, «συνεχίζοντας από κει που σταμάτησε ο Τσέχοφ», γράφει τα «Παιδιά του ήλιου» ενώ βρίσκεται ακόμα στη φυλακή, μετά την αιματηρή καταστολή των μεγάλων διαδηλώσεων  στην Αγία Πετρούπολη από τη φρουρά του τσάρου.  
 Το έργο δίνει μια κωμικοτραγική εικόνα των διανοούμενων στην προεπαναστατική Ρωσία,  τοποθετώντας τη δράση στον προστατευμένο μικρόκοσμο μιας αστικής οικογένειας, ενώ “εκεί έξω” μια φοβερή επιδημία χολέρας οδηγεί τις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις σε απόγνωση.

11 Νοεμβρίου έως 7 Φεβρουαρίου

Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί –
Ερρίκου Ίψεν
Μετάφραση: Έρι Κύργια
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Σκηνικά: Ελένη Μανωλοπούλου
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Ηχητική Δραματουργία: Δημήτρης Καμαρωτός
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Θεοδώρα Καπράλου

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Αλεξία Καλτσίκη, Μαρία Κεχαγιόγλου, Περικλής Μουστάκης, Ρένη Πιττακή, Μιχάλης Σαράντης

Ο Ίψεν στο τελευταίο του έργο επιχειρεί να αναδομήσει μια ολόκληρη θέση και θέαση της ζωής και του έργου του, μ’ ένα κείμενο που διαρκώς ακροβατεί ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το μεταφυσικό. Σ' έναν τόπο παραθερισμού πέντε άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το "θάνατο"  (το θάνατο του εαυτού, το θάνατο των ιδιοτήτων, το θάνατο της νιότης) και προσπαθούν να ξαναβγούν στη ζωή, απαλλαγμένοι απο "μεγάλες ιδέες", απο εμπόδια, απο τρόμους και αγκυλώσεις. Η παράσταση επιχειρεί μέσα απο πέντε διαφορετικές οπτικές και πέντε διαφορετικές γενιές ηθοποιών να θέσει το ζήτημα της συνέχειας , της αποδοχής της "φύσης" της ανθρώπινης ύπαρξης και την απαλλαγή απο εγκλωβιστικούς και εθελούσιους "προσωπικούς θανάτους".  

17 Φεβρουαρίου έως 29 Μαϊου

Αδαμαντία
Παναγιώτη Μέντη
Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης
Σκηνικά: Μανώλης Ζαχαριουδάκης
Κοστούμια: Κατερίνα Σωτηρίου
Μουσική: Σταύρος Σιόλας
Κίνηση: Ειρήνη Στρατηγοπούλου
Φωτισμοί: Κωστής Καπελώνης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ειρήνη Στρατηγοπούλου
Ερμηνεύει η Μάνια Παπαδημητρίου

Η Αδαμαντία, αγωνιά να επιβιώσει κτίζοντας στην άµµο της Αφρικανικής ερήµου την διαρκώς µετέωρη προσωπική της περιπέτεια. Γυναίκα και Άνδρας, Μάνα και Πατέρας σε µια οικογένεια που της ζητά να απολογηθεί για όσα λαχτάρησε αλλά δεν τα έζησε. Φόντο της υπόθεσης: Ένα νησί του Αιγαίου, Θεσσαλονίκη, Αλεξάνδρεια, Κάϊρο, Αθήνα. Ελλάδα και Αίγυπτος, αλλά πουθενά ρίζα και φιλόξενη πατρίδα. Έλληνες, Αιγύπτιοι, Άραβες, Χριστιανοί, Μουσουλµάνοι Σουνίτες, Χριστιανοί Κόπτες,  Άγγλοι, Γάλλοι, Ρώσοι. Η Ελλάδα µετά τον εµφύλιο. Η Ελλάδα του Καραµανλή, της Δικτατορίας, η Ελλάδα του Ανδρέα. Παράλληλα µε την Αίγυπτο του Νάσερ, του Σαντάτ, του Μουµπάρακ. Γεγονότα στο Σουέζ, Πόλεµος των έξη ηµερών, Κυπριακό... Και δίπλα σε όλα αυτά η ζωή µιας γυναίκας που πρέπει να φέρει σε πέρας αυτά που είναι οι δικές της προτεραιότητες. Που πρέπει να µεγαλώσει τα παιδιά της, µέσα σε ένα περιβάλλον που απαιτεί συµβάσεις και συµβιβασµούς.
Το έργο είναι βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία που περίμενε χρόνια την ανακάλυψη και την αποκάλυψή της από τον Κωστή Καπελώνη. Ο Παναγιώτης Μέντης μετέτρεψε το πρωτογενές υλικό σε θεατρικό έργο. Η Μάνια Παπαδημητρίου θα δώσει σάρκα και οστά, χιούμορ και συγκίνηση στην Αδαμαντία.

11 Ιανουαρίου έως 26 Απριλίου

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΡΓΑ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ:

Χρήστος Αγγελάκος:     Ήταν ένας και δεν ήταν κανένας│σκηνοθετική επιμέλεια: Ιόλη Ανδρεάδη

Τζένη Δάγλα:    Time, please!     │σκηνοθετική επιμέλεια: Αναστασία Ρεβή

Αγγελική Δαρλάση     : Κoμμάτια (Θάλασσες εδώ…)│σκηνοθετική επιμέλεια:
Σεβαστιάνα Αναγνωστοπούλου

Ελένη Ζιώγα : Η καρφίτσα ή απλά μαθήματα επιβίωσης│σκηνοθετική επιμέλεια:
Μενέλαος Καραντζάς

Μάνος  Λαμπράκης :     Pferdetanz  (Xορός Αλόγων)│σκηνοθετική επιμέλεια
Σίσσυ Παπαθανασίου

Νίνα Ράπη :     ANGELSTATE     │σκηνοθετική επιμέλεια: Αργυρώ Χιώτη

Βαγγέλης Ραπτόπουλος    : Μαύρος γάμος│διασκευή-σκηνοθετική επιμέλεια: Σοφία Φιλιππίδου

Μαρία Τσιμά:     Ίσια δικαιώματα│σκηνοθετική επιμέλεια: Γιώργος Παλούμπης

Γιώργος Ψάλτης:     Σπόροι παπαρούνας │σκηνοθετική επιμέλεια : Ρούλα Πατεράκη

ΜΟΥΣΙΚΗ
Ταξίδι το χειμώνα
Μια παράσταση βασισμένη στο κύκλο τραγουδιών Winterreise του Franz Schubert
Σκηνοθεσία:    Θέμελης Γλυνάτσης
Σκηνικά:    Παντελής Μάκκας / Ελευθερία Αράπογλου / Θέμελης Γλυνάτσης
Κοστούμια:    Ελευθερία Αράπογλου
Φωτισμοί:    Στέλλα Κάλτσου
Video:        Παντελής Μάκκας

Πιάνο / μουσική προετοιμασία: Μιχάλης Παπαπέτρου

Φιγούρα 1:    Χρήστος Κεχρής
Φιγούρα 2:    Θανάσης Δόβρης

To Winterreise (D.911, op. 89) θεωρείται το απόλυτο ορόσημο του Ρομαντικού κύκλου τραγουδιών. Μια από τις τελευταίες συνθέσεις του Αυστριακού συνθέτη Franz Schubert, σε ποίηση του Γερμανού Wilhelm Müller, το Winterreise είναι ένα από τα πιο αινιγματικά και μελαγχολικά έργα του συνθέτη, και εν γένει, της Αυστρο-γερμανικής Ρομαντικής παράδοσης. Έχοντας ως πυρήνα την περιπλάνηση ενός νέου που βιώνει μια πρωτοφανή ερωτική απογοήτευση, το Winterreise προσφέρει στον ακροατή/θεατή ένα σχεδόν θεατρικό μονόλογο περί μελαγχολίας, μοναξιάς και θανάτου. Ο μονόλογος αυτός βασίζεται στις αποσπασματικές, υποκειμενικές εντυπώσεις από χειμωνιάτικα τοπία που επί της ουσίας αντικατοπτρίζουν την ψυχική κατάσταση του περιπλανώμενου νέου. Με βάση αυτή την αφηγηματική γραμμή, το Ταξίδι το Χειμώνα θα επεξεργαστεί την συνθήκη της μοναξιάς, της ιδιωτικότητας και της μελαγχολίας, καθώς και της συνειδητής, σχεδόν πεισματικής, απομάκρυνσης του ανθρώπου από οποιαδήποτε κοινωνική συνθήκη. Μετά από την παράσταση Ρομαντισμός στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, ο Θέμελης Γλυνάτσης επανέρχεται στην θεματολογία της περιπλάνησης και του τοπίου με ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο’ η θεατρική εμπειρία γίνεται σχεδόν ιδιωτική, και απομακρύνεται πλήρως από οποιονδήποτε κοινωνικό ή πολιτικό σχολιασμό. Ο ταλαντούχος τενόρος της νεότερης γενιάς λυρικών τραγουδιστών Χρήστος Κεχρής συμπράττει με τον ανερχόμενο ηθοποιό Θανάση Δόβρη και τον πιανίστα Μιχάλη Παπαπέτρου σε μια παράσταση εσωτερική, φιλοσοφική και ακραία συγκινητική.

10 έως 24 Νοεμβρίου

ΘΕΑΤΡΟ
“Σιχτίρ ευρώ, μπουντρούμ δραχμή, θα πεις κι ένα τραγούδι”
Βασίλη Παπαβασιλείου
“Είμαι Έλλην. Ως εκ τούτου, μου είναι αδύνατον να είμαι σοβαρός.Σας ζητώ συγγνώμη.”
Κείμενο-Σκηνοθεσία-Ερμηνεία : Βασίλης Παπαβασιλείου
Βοηθός σκηνοθέτη : Νικολέτα Φιλόσογλου
Σκηνικά- Κοστούμια : Μαρί Νοέλ Σεμέ
Καλλιτεχνική συνεργασία : Σωτήρης Χαβιάρας


Ο Φωκίων Καπνίδης είναι τρόφιμος του ΑΑΨΟΥ (Άσυλο Ανιάτως Ψεκασθέντων Ολικής Υστερήσεως).
Κατέκτησε την πρώτη θέση στον διαγωνισμό για τον "Τρόφιμο της Χρονιάς" καθώς αυτοαναγορεύτηκε,¨ Ο Νεκρός της Αμφιπόλεως" και έκτοτε επιδεικνύει ανάλογη διαγωγή.
Σήμερα ο Φ.Κ. έχει την τιμητική του.
Δίνει την καθημερινή διάλεξη που αναλαμβάνει κάθε χρόνο ο "Τρόφιμος της Χρονιάς"
μπροστά σε ένα ακροατήριο που αποτελείται από τους άλλους τροφίμους, συγγενείς και φίλους καθώς και από το ιατρικό, νοσηλευτικό κτλ. προσωπικό του ιδρύματος…

Από 5 έως 29 Νοεμβρίου

Το παιχνίδι του τέλους (Endgame)
Σάμιουελ Μπέκετ
Μια παράσταση της ομάδας Χρώμα

Μετάφραση:                        Λυδία Κονιόρδου
Σκηνοθεσία-Φωτισμοί:                    Κωνσταντίνος Χατζής
Σκηνικά-Κοστούμια: Λυδία Κονιόρδου-θίασος
Πρωτότυπη μουσική:                    Νίκος Ξυδάκης
Βοηθός σκηνοθέτης:                    Πάνος Κατσιαούνης
Φωτογραφίες-Βοηθός σκηνοθέτη:            Γεωργία Λένη

Παίζουν: Λυδία  Κονιόρδου,. Έλενα  Τοπαλίδου. Τζίνα Θλιβέρη, Γεωργία Τσαγκαράκη  

Τα μεγάλα έργα πάντα μας αποκαλύπτουν την αλήθεια της εποχής μας, μας φέρνουν αντιμέτωπους με το νόημα της ζωής. Μας κρίνουν ιστορικά, πολιτικά, πολιτιστικά. Ο Μπέκετ βυθομετρά και με ακρίβεια νυστεριού, αναδεικνύει όλη την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης με όπλο το χιούμορ και την αισιοδοξία. Όχι μιας «εύκολης» αισιοδοξίας αλλά μιας πραγματικής αισιοδοξίας.  Επιμένει να "παίζει" ακόμα κι αν σε κάθε αρχή βρίσκεται πάντα το τέλος.
Όσες ταμπέλες κι αν του κόλλησαν - πεσιμιστής, σκοτεινός, δυσνόητος, αρνητικός - ο Μπέκετ αρχίζει πάντα από το "φως" και καταλήγει πάντα στο «φως». Δεν έχει σημασία αν στη «μέση» της διαδρομής, επεξεργάζεται το βαθύτερο σκοτάδι.  Το φως υπάρχει αρκεί να το αναζητήσεις και να το δεις.«Το παιχνίδι του τέλους», μας ζητάει ν’ αφεθούμε στην αθωότητα του. Στον αέναο κύκλο κάθε αρχής και τέλους. Σ’ αυτό που ποτέ δεν τελειώνει. Που ποτέ δε θα τελειώσει. Μας ζητάει, ν’ αφεθούμε στην επικινδυνότητα που κρύβει ένα παιχνίδι στα χέρια των μεγάλων.   Το έργο του, τόσο κοντά μας, στην καθημερινότητά μας, στις κακές μας και μεγάλες στιγμές.

Από 3 Δεκεμβρίου έως 10 Ιανουαρίου

Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα
Άκη Δήμου
Μια παράσταση της Bijoux de kant
Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία: Γιάννης Σκουρλέτης
Μουσική: Κώστας Δαλακούρας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη

Με όχημα την «Πρώτη Αγάπη» του Ιωάννη Κονδυλάκη και με στοίχημα την ποιητική διαχρονία της γλώσσας ως ακριβού και αναντικατάστατου αγωγού του αισθήματος, το «Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα» παρακολουθεί βήμα βήμα τη μεταμόρφωση ενός θαύματος σε εφιάλτη, το πάθος να τρέχει ξέφρενο μέχρι το χείλος της απόγνωσης και τον έρωτα να πέφτει σ’ έναν βαθύ γκρεμό για να βυθιστεί εκεί όπου κανένα πειρατικό δεν θα τον ψάξει. Μια παραλλαγή σε μια εμβληματική νουβέλα της ελληνικής λογοτεχνίας και, ταυτόχρονα, μια συμφωνία για τέσσερα πρόσωπα ενορχηστρωμένη από το φάντασμα της αδύνατης Αγάπης. Ίσως γιατί «όποιος δεν γεμίζει τον κόσμο του με φαντάσματα, μένει μονάχος». Και γιατί οι λυγμοί είναι η καλύτερη μουσική για τους άδοξους έρωτες.

14 Ιανουαρίου έως 21 Φεβρουαρίου

Δόνια Ροζίτα/Σαν περάσουν πέντε χρόνια
Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Παλαιολόγος
Δραματουργική επεξεργασία- Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνικά-κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Χορογραφία: Μαρίζα Τσίγκα
Δραματολόγος παράστασης: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργουδάκη

Παίζουν(αλφαβητικά): Βίκυ Βολιώτη, Κλέων Γρηγοριάδης, Γιάννης Κότσιφας, Κατερίνα Λυπηρίδου, Αινείας Τσαμάτης και άλλοι.

Έρωτας και χρόνος. Ο έρωτας που έρχεται, ο έρωτας που μένει, ο έρωτας που χάνεται. Ο χρόνος που φεύγει, αυτά που φέρνει, αυτά που παίρνει, αυτά που αφήνει. Χρόνος : η μοναδική αληθινή μας περιουσία. Έρωτας: η μοναδική αληθινή μας ευκαιρία.
Η «Δόνια Ροζίτα» και το υπερρεαλιστικό «παραμύθι του χρόνου»:  «Σαν περάσουν πέντε χρόνια» μιλούν ακριβώς για τον έρωτα και το χρόνο. Και μ΄ένα περίεργο τρόπο τα δύο αυτά έργα συνομιλούν. Στο κέντρο της δράσης τους, μια γυναίκα και αντίστοιχα ένας άντρας, που έχουν αποφασίσει να περιμένουν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, τον έρωτα.  Όμως ο έρωτας- όπως και ο χρόνος -δεν περιμένουν...
Δύο έργα σε μια ενιαία παράσταση που «παίζει» με τη φόρμα και την αίσθηση του ονείρου.

25 Φεβρουαρίου έως 24 Απριλίου


ΠΑΙΔΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | ΦΡΥΝΙΧΟΥ
Οι φανταστικές περιπέτειες του Βαρώνου Μυνχάουζεν
Θεατρική διασκευή: Άνδρη Θεοδότου
Σκηνοθεσία: ΔημήτρηςΔεγαΐτης
Σκηνικά – Κοστούμια: Πάρις Μέξης
Μουσική: Νίκος Τσέκος
Κίνηση: Μαρίζα Τσίγκα
Φωτισμοί:Στέλλα Κάλτσου

Παίζουν: Μενέλαος Χαζαράκης, Δημοσθένης Φίλιππας, Ορέστης Καρύδας, Αυγουστίνος Κούμουλος, Κωνσταντίνος Ευστρατίου, Δώρα Xουρσανίδου και Χρυσαλένα Χριστοπούλου.

Η Άνδρη Θεοδότου, μετά τις παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης: «Το Φάντασμα του Κάντερβιλ», «Χανς Κρίστιαν Άντερσεν - μια Ζωή σαν Παραμύθι», «Πινόκιο», «Αλαντίν» και «Ο Μολυβένιος Στρατιώτης», υπογράφει και φέτος την καινούργια θεατρική διασκευή που βασίζεται στο διάσημο βιβλίο του ποιητή Gottfried August Bürger, εμπνευσμένο από την αρχική αγγλική έκδοση του 1785 του Rudolf Erich Raspe.

Οι ξακουστές ιστορίες ξεκίνησαν από τις απίθανες διηγήσεις του πραγματικού Βαρώνου Κάρλ Μυνχάουζεν, γεννημένου στη Γερμανία το 1720. Ο ίδιος έκανε πολλά ταξίδια, ακόμα και ως μισθοφόρος στο ιππικό του Ρώσικου στρατού. Ταξίδια από τα οποία εμπνεύστηκε τις αφηγήσεις του που είναι γεμάτες υπερβολές και αχαλίνωτη φαντασία. Πάντως ο ίδιος ισχυρίζεται πως όλα τα μεγάλα κατορθώματά του είναι πέρα για πέρα αληθινά!...

Η παράσταση, με πρωτότυπη μουσική του Νίκου Τσέκου, έχει ζωντανή εκτέλεση με δύο πιάνα, φυσαρμόνικα, κιθάρα, κρουστά και ζωντανό τραγούδι.

25 Οκτωβρίου έως 24 Απριλίου


ΕΦΗΒΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | αποκλειστικά σε χώρους ΣΧΟΛΕΙΩΝ
ART-VOLUTION ή «Γιατί η Τέχνη είναι επανάσταση»
για μαθητές Γυμνασίου - Λυκείου (11-18 ετών)
Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης
Κινησιολογική σύλληψη και διδασκαλία : Αλέξανδρος Πέρρος
Μουσική και σχεδιασμός ήχων: Λεωνίδας Μαριδάκης
Σκηνογραφική και ενδυματολογική επιμέλεια: Κατερίνα Σωτηρίου
 Παίζουν οι ηθοποιοί: Δώρα Σαμψώνα, Αντιγόνη Σταυροπούλου, Αλέξανδρος Πέρρος, Τιμόθεος Θάνος, Βασίλης Παπαδημητρίου.
 
Μια παράσταση για την ευεργετική επίδραση της Τέχνης στη ζωή των εφήβων .
Η παράσταση στηρίζεται σε διάφορες φόρμες σωματικού θεάτρου, αντλώντας έμπνευση από τα βωβό κινηματογράφο, την παντομίμα και τον αυτοσχεδιασμό.Με ελάχιστα σκηνικά μέσα και με εφόδια το σώμα και την φαντασίατους, πέντε ταλαντούχοι νέοι ηθοποιοί, ζωντανεύουν με  πρωτότυπο τρόπο την περιπέτεια «απόδρασης» μιας παρέας εφήβων από τις αγωνίες και τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Με πολλή μουσική, χορό, παντομίμα, χιούμορ, αυτοσχεδιασμό και ελάχιστο λόγο, το Artvolution στοχεύει να πείσει κάθε έφηβο θεατή ότι το θέατρο και η Τέχνη γενικότερα, δεν είναι καθόλου «βαρετή» υπόθεση...
 Για σχολεία, πληροφορίες και κρατήσεις: Νίκος Χανιωτάκης 6972983228, Γεράσιμος Σκαφίδας 6976131407

ΕΦΗΒΙΚΗ ΣΚΗΝΗ | ΥΠΟΓΕΙΟ
Me lene Sandra
Κείμενο-σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου (σε συνεργασία με τη Μαριάννα Κάλμπαρη) Σκηνικά -κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Δραματολόγος παράστασης: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου

Παίζουν(αλφαβητικά): Αριάδνη Καβαλιέρου, Μαριλένα Μόσχου, Εύα Οικονόμου-Βαμβακά, Ευθύμης Χαλκίδης και άλλοι.

Θέμα του νέου εφηβικού έργου που αποτελεί παραγγελία του Θέατρο Τέχνης, είναι οι κίνδυνοι που κρύβoυν οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης. Κίνδυνοι στους οποίους μπορεί να εκτεθεί ο καθένας από εμάς «χωρίς καν να βγει από το δωμάτιό του».
Το έργο είναι εμπνευσμένο από αληθινές ιστορίες εφήβων που δέχτηκαν άγριο cyber-bullying, (Amanda Todd, Rehtaeh Parsons, Phoebe Prince…)Στόχος της παράστασης είναι να κάνει εφήβους και ενήλικες χρήστες να συνειδητοποιήσουν, ότι εκτίθενται πολύ περισσότερο απ΄όσο φαντάζονται στον κυβερνοχώρο. Οτιδήποτε ανεβάζουμε στο διαδίκτυο (σχόλια, φωτογραφίες, βίντεο) δεν μπορεί ποτέ πραγματικά να σβηστεί και ενδέχεται πάντα να χρησιμοποιηθεί σε ανύποπτο χρόνο, με οποιοδήποτε τρόπο, από άγνωστους σ΄εμάς ανθρώπους.

Η Σάντρα είναι μια 16 χρονη έφηβη που διψάει για επικοινωνία και επιβεβαίωση. Τα αναζητά όλα αυτά online και πιστεύει ότι τα βρίσκει στον μυστηριώδη χρήστη “Captain”. Ο Captain δεν αποκαλύπτει στη Σάντρα το πρόσωπό του, ούτε το πραγματικό του όνομα. Με τα συνεχή του κοπλιμέντα καταφέρνει όμως να τη γοητεύσει και να κερδίσει την εμπιστοσύνη της. Κάθε μέρα της ζητάει να μάθει κάτι περισσότερο για εκείνην, να δει κάτι περισσότερο από εκείνην. Ώσπου την πείθει να σηκώσει την μπλούζα της και να του δείξει στην web κάμερα το στήθος της «για μια μικρή στιγμή». Αυτή «η μικρή στιγμή» θα αλλάξει όλη τη ζωή της Σάντρας...

7 Νοεμβρίου έως 23 Απριλίου