Το «κύκνειο άσμα» του Νίκου Τριανταφυλλίδη στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης μπορεί να εφυγε πρόωρα το περασμένο καλοκαίρι ενω προετοίμαζε την ταινία -αφιέρωμα στην αγαπημένη του ομάδα του ΠΑΟΚ, η ταινία ομως (που ειχε "αφήσει" ημιτελή), ολοκληρώθηκε και προβάλλεται, ως φόρος-τιμής στον ίδιο αλλα και την ιστορική ομάδα της πόλης, στον 57ο Φεστιβαλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

   «90 χρόνια ΠΑΟΚ -νοσταλγώντας το μέλλον» είναι ο τίτλος της ταινίας που ολοκλήρωσε τελικά η σύντροφός του, επίσης (βραβευμένη) σκηνοθέτης, Μαρίνα Δανέζη, μετά τον θάνατό του τον περασμένο Ιούνιο.

   «Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς». Τα λόγια του αγαπημένου άσσου των γηπέδων Πάμπλο Γκαρσία αποκαλύπτουν την ψυχή του ΠΑΟΚ και εμπεριέχεται στο ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί σε παγκόσμια πρεμιέρα στη διάρκεια του 57ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (3-13 Νοεμβρίου 2016).

   Οι μεγάλοι σταθμοί της ομάδας, η χαμένη πατρίδα και ο ξεριζωμός, το ιστορικό και κοινωνικό φόντο, ξετυλίγονται στον φακό σαν ένα ζωντανό κινηματογραφικό ημερολόγιο, μέσα από τις εξομολογήσεις παλαίμαχων και νέων ποδοσφαιριστών, προπονητών, παραγόντων και πιστών φίλων του ΠΑΟΚ, όπως οι Νότης Τσίντογλου, Γιώργος Κούδας, Κλάους, Ιβάν Σαββίδης, Ευκλείδης Τσακαλώτος κ.ά.

   Από το γήπεδο της Τούμπας στον Σύνδεσμο Φίλων ΠΑΟΚ του Ντίσελντορφ, από την Κωνσταντινούπολη στη Λισαβόνα, η κάμερα αποτυπώνει την ιστορία μίας ομάδας που γράφεται αδιάλειπτα στις κερκίδες, στο γήπεδο, στους δρόμους των ταξιδιών της και στις αναμετρήσεις με τους μεγάλους της αντιπάλους, αλλά πρωτίστως με τον εαυτό της.

   Ο Νίκος Τριανταφυλλίδης (γιος του σατυρικού καλλιτέχνη Βασίλη Τριανταφυλλίδη- Χάρρυ Κλυνν) γεννήθηκε στο Σικάγο, στις 9 Σεπτεμβρίου του 1966, σπούδασε κοινωνιολογία και επικοινωνία στο Παντειο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και στη Διεθνή Σχολή Κινηματογράφου του Λονδίνου.

   Κινηματογράφησε σειρα ταινιών, τηλεταινιών ("Ράδιο Μόσχα", οι "Αισθηματίες" κ.ά.), εγραψε σενάρια για θεατρικά έργα, ήταν μουσικός παραγωγός, ενώ το 2002 εγκαινίασε τον συναυλιακό χώρο Gagarin 205 οδό Λιοσίων.

   Το τελευταίο διάστημα προτου πεθάνει (στις 7 του περασμένου Ιουνίου) εργαζόταν για το σενάριο και τα γυρίσματα της ταινίας- αφιέρωμα στον ΠΑΟΚ.

   «Εγώ δεν κάνω διαφημιστικά ούτε βιομηχανικά ντοκιμαντέρ. Αυτή η δουλειά δεν είναι μια "παραγγελιά" αλλά μια δική μου κατάθεση ψυχής» έλεγε σε συνεντεύξεις του, δηλώνοντας μάλιστα πως:«Για μένα ήταν εμπειρία ζωής. Σαν να φόρεσα την ασπρόμαυρη φανέλα στην κολυμπήθρα της Τούμπας. Η έρευνα κράτησε πάνω από χρόνο, τα γυρίσματα γύρω στους πέντε μήνες και μετά από όλα αυτά γίναμε ακόμη καλύτεροι άνθρωποι... Διότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι απλά ένα αθλητικό σωματείο. Οι φίλαθλοί μας λένε πως η ομάδα είναι ιδέα. Και πράγματι εκπροσωπεί τον νόστο του πρόσφυγα και το δίκαιο της φτωχολογιάς και των κατατρεγμένων».