Θάνος Παπανικολάου για ΑΕΠΙ: Η κυβέρνηση αρνείται να καταλάβει την κρισιμότητα των στιγμών

Με τα πιο μελανά χρώματα περιγράφει την κατάσταση στο χώρο της μουσικής, μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις με την Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας, ο β΄ αντιπρόεδρος του Σωματείο Μουσικοσυνθετών & Στιχουργών Ελλάδας, Θάνος Παπανικολάου. 

«Ζούμε δραματικές και εξαιρετικά δυσεπίλυτες καταστάσεις ως χώρος. Έχουμε μια κυβέρνηση η οποία αρνείται να καταλάβει την κρισιμότητα των στιγμών», αναφέρει ο κύριος Παπανικολάου, καταγγέλλοντας την άρνηση της  υπουργού Πολιτισμού, Λυδίας Κονιόρδου να τους συναντήσει. 

Σύμφωνα με τον συνθέτη το θέμα με την ΑΕΠΙ δεν προχωράει και ευθύνη, όπως αναφέρει, για αυτό έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ιδεοληψίες του.

Απογοητευμένος από την κατάσταση και τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης ο κ. Παπανικολάου, αναφέρει: «Εάν τέλος το αντικλείδι για να μας δώσει κάποιος τη σημασία που δικαιούμαστε, είναι να βγάλουμε κομματική ταυτότητα ΣΥΡΙΖΑ δεν έχω καμία αντίρρηση! Ούτε εγώ, ούτε οι υπόλοιποι συνάδελφοι μου σας διαβεβαιώνω! Αύριο το πρωί κιόλας! Με τεράστια χαρά! Αρκεί αυτό να διασφαλίζει την ισότητα στο δημόσιο λόγο, τα έσοδα και την αξιοπρέπεια των συναδέλφων μου. Σφουγγαρίζω σκάλες στην Κουμουνδούρου ή στο Υπουργείο Πολιτισμού προκειμένου να καταλάβουν το τεράστιο λάθος τους και την εγκληματική τους αδράνεια, έτσι ώστε να κατέβει ένας νόμος προς το συμφέρον των δημιουργών που θα ηρεμήσει την αγορά». 

Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη 

Με βάση το θεσμικό σας ρόλο ως αντιπρόεδρος του ΣΩΜΣΕ (Σωματείο Μουσικοσυνθετών & Στιχουργών Ελλάδας) τι γεύση σας αφήνουν οι τελευταίες εξελίξεις στην ΑΕΠΙ;

Απολύτως πικρή. Ζούμε δραματικές και εξαιρετικά δυσεπίλυτες καταστάσεις ως χώρος. Έχουμε μια κυβέρνηση η οποία αρνείται να καταλάβει την κρισιμότητα των στιγμών, ένα νόμο που έχει καταντήσει «ράβε - ξήλωνε» ιδεοληψίας του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ φοβάμαι πως τον Ιούνιο θα αντιμετωπίσουμε ένα μη αναστρέψιμο κακό αποτέλεσμα για όλους μας. Η κυβέρνηση αυτή προσπαθεί μάταια να αντιληφθεί την πραγματικότητα με ρεαλισμό, η διοίκηση της ΑΕΠΙ εκμεταλλεύεται αυτή τη συνθήκη και δεν προχωρά στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της, σφυρίζοντας αδιάφορα (κι ας την έχει προαναγγείλει), πιθανοί επενδυτές με την κωλυσιεργία του νόμου δεν πλησιάζουν ούτε καν για διερευνητικές συζητήσεις, η επίτροπος περιμένουμε να δούμε αν έρχεται με ενωτικές και προς των συμφέρον των δημιουργών διαθέσεις ή απλώς έρχεται να συμβάλλει στην μακροημέρευση αυτής της χαώδους κατάστασης και στο φινάλε αυτού του show, αμήχανοι, ανήμποροι και φοβισμένοι στιχουργοί και συνθέτες που κοιτάζουν την κλεψύδρα του χρόνου τους να αδειάζει, γεμάτοι αγωνία, πανικό και απογοήτευση για το μέλλον τους.

Ποια είναι η στάση του ΣΩΜΣΕ απέναντι στην κυβέρνηση και στον καινούριο νόμο; Πως σχολιάζετε την οπτική της κυβέρνησης γενικότερα στο ζήτημα αυτό και ποιες οι σχέσεις σας με τα υπόλοιπα σωματεία;

Έχω την τιμή όπως γνωρίζετε να είμαι Β' Αντιπρόεδρος του ΔΣ του σωματείου ΣΩΜΣΕ. Πάνω από 230 άνθρωποι του ελληνικού λαϊκού και όχι μόνο τραγουδιού μου έκαναν την τιμή να με εμπιστευτούν. Τα μέλη του ΣΩΜΣΕ έχουν τεράστιο ρεπερτόριο και δεκαετίες παρουσίας στο ελληνικό τραγούδι. Τα τραγούδια μας όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους, είναι καθημερινά στα χείλη του κόσμου και οι χώροι που τα παρουσιάζουν γεμίζουν ασφυκτικά. Έχουμε συνειδητά επιλέξει να μη φωνάζουμε στη δημόσια σφαίρα γιατί πιστεύουμε ότι τα προβλήματα στον κλάδο μας δε θα λυθούν με κραυγές και προσωπικές επιθέσεις. Κάποιοι βέβαια, με πρώτη την ασταθή ψυχολογικά κυβέρνηση στο εσωτερικό της, εκλαμβάνουν αυτή την ψύχραιμη στάση μας ως αδυναμία. Ζητήσαμε σα σωματείο πάρα πολλές φορές να δούμε την αξιότιμη κα υπουργό, δυστυχώς όμως ακόμα δεν έχει γίνει η συνάντηση αυτή. 3 μήνες μετά από επίμονα γραπτά και προφορικά αιτήματα, δεν έχει βρει στο πρόγραμμα της ώρα για εμάς. Προφανώς δεν της είμαστε αρεστοί ή ίσως δεν είναι συμβατά με το γούστο της τα 10.000 τραγούδια του ΔΣ μας ή μπορεί ακόμα να της είναι ενοχλητικά και δυσνόητα τα τεκμηριωμένα επιχειρήματα μας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι είναι συμπτωματικό όλο αυτό και πως σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία η Ελληνική πολιτεία δεν έχει παιδιά και αποπαίδια και δε θα προσέξει μόνο όσους λαϊκίζουν χωρίς καμία πρόνοια για το αύριο των δημιουργών δημοσίως. Σε ότι αφορά τα μεταξύ μας. Το σωματείο μας είχε πάντα πολύ καλές και εποικοδομητικές σχέσεις και με το σύλλογο “Το Μέτρον” και χαιρετίζει το καινούριο σωματείο που φτιάχτηκε πρόσφατα το “Άσμα 450+", το οποίο όποτε και αν μας καλέσει για συζήτηση, θα είμαστε ανοιχτοί και με πολύ θετική διάθεση συναίνεσης απέναντι του. Καλούμε όμως τους συναδέλφους απ' όποιον ώμο κι αν κουβαλούν τη μουσική τους υπόσταση (είτε ανήκουν σε κάποιο σωματείο είτε όχι) να μη δείχνουν την ίδια αλαζονεία που έδειχναν χρόνια στο παρελθόν οι μέτοχοι της ΑΕΠΙ και να σέβονται πρόσωπα και ρεπερτόρια. Αυτή η αντιμαχόμενη αστειότητα "Έντεχνοι" vs "Σκυλάδες" που καλλιεργούν τεχνιέντως κάποιοι ελάχιστοι και εφαπτόμενοι σε κυβερνητικούς κομματικούς κύκλους δημιουργοί, είναι τουλάχιστον ανώριμη και απολύτως εξευτελιστική για το χώρο μας. Καιρός να σταματήσει κάπου εδώ. Επίσης παρακαλώ θερμά οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν τις εξελίξεις να ακούν και να προσμετρούν σε τηλεοπτικές εκπομπές και ρεπορτάζ και τη δική μας βροντερή φωνή. Το οφείλουν στο ειδικό βάρος των λαοφιλών τραγουδιών μας να το κάνουν. Κανείς δε δικαιούται να αποκλείει 230 και πλέον δημιουργούς με τεράστιας οικονομικής και πολιτιστικής αξίας ρεπερτόριο από το δημόσιο διάλογο. Θέλω να δεσμευτώ επίσης απέναντι σε όλους τους εμπλεκόμενους πως είμαστε απολύτως έτοιμοι να αναλάβουμε θέσεις στο εποπτικό συμβούλιο όπως προβλέπει ο καινούριος νόμος και έχουμε ήδη έτοιμο μοντέλο προτάσεων αναδιάρθρωσης του οργανισμού μας. Το μόνο που ζητούμε είναι να κατέβει άμεσα προς ψήφιση ο νόμος έτσι ώστε να μπει ακαριαία σε τροχιά εξυγίανσης η ΑΕΠΙ και οι μέτοχοι ή ένας στρατηγικός νέος επενδυτής να θεραπεύσουν άμεσα το θέμα των αρνητικών κεφαλαίων, πριν κονιορτοποιηθούν ζωές αθώων ανθρώπων τον Ιούνιο. Οι πρόνοιες του καινούριου νομοσχεδίου θα βοηθήσουν σε ένα νέο ξεκίνημα και με αυτό τον τρόπο δε θα προκύψει (ελπίζουμε και ευχόμαστε) ο ξαφνικός θάνατος του φορέα μας, τον οποίο ίσως και να επιθυμούν διάφορα ύποπτα κέντρα της αγοράς. Το σύγχρονο και μαζικά αποδεκτό Ελληνικό τραγούδι, το στηρίζουν δεκάδες (μπορεί και εκατοντάδες) αφανείς, άξιοι και εξαιρετικά ταλαντούχοι συνθέτες και στιχουργοί, οι οποίοι δεν έχουν άλλους πόρους. Ούτε τραγουδάνε κάπου, ούτε έχουν εναλλακτικές πηγές εισοδημάτων. Ζούνε μόνο από τη δουλειά τους και στηρίζουν την επιβίωσή τους στα όποια έσοδα τους από τα πνευματικά τους δικαιώματα. Ίσως το κοινό να μη γνωρίζει τις υπογραφές τους όπως συμβαίνει με τους τραγουδοποιούς του αξιοσέβαστου και πολύ σπουδαίου έντεχνου ρεπερτορίου (που όλο το καλοκαίρι θα ισοφαρίσουν την όποια οικονομική τους απώλεια δικαιωμάτων με συναυλίες και εμφανίσεις) ωστόσο οι απλοί εργάτες, οι λαϊκοί δημιουργοί είναι εδώ, συνεχίζουν ακούραστοι να δίνουν το παρών και να προσφέρουν καλά τραγούδια μέσα από την ψυχή τους (κι ας έχουν μειωθεί 70% τα έσοδα τους), τα οποία τραγούδια αυτά όσο και αν τους πειράζει μερικούς, φωλιάζουν βαθειά στις αγνές καρδιές των Ελλήνων. Εμείς στεκόμαστε και θα στεκόμαστε δίπλα τους. Προειδοποιούμε κρούοντας το καμπανάκι του κινδύνου στους μετόχους της ΑΕΠΙ ότι η υπομονή μας τελείωσε και πρέπει άμεσα να βάλουν χρήματα και να δεχτούν νέα πρόσωπα στη διοίκηση που θα τα εγκρίνουν οι δημιουργοί από όλα τα σωματεία. Παραμένουμε παρόντες, νηφάλιοι και μαχητικοί και δεν έχει ούτε το δικαίωμα, ούτε το ανάστημα κανείς πλέον να μας αγνοεί. Εάν τέλος το αντικλείδι για να μας δώσει κάποιος τη σημασία που δικαιούμαστε, είναι να βγάλουμε κομματική ταυτότητα ΣΥΡΙΖΑ δεν έχω καμία αντίρρηση! Ούτε εγώ, ούτε οι υπόλοιποι συνάδελφοι μου σας διαβεβαιώνω! Αύριο το πρωί κιόλας! Με τεράστια χαρά! Αρκεί αυτό να διασφαλίζει την ισότητα στο δημόσιο λόγο, τα έσοδα και την αξιοπρέπεια των συναδέλφων μου. Σφουγγαρίζω σκάλες στην Κουμουνδούρου ή στο Υπουργείο Πολιτισμού προκειμένου να καταλάβουν το τεράστιο λάθος τους και την εγκληματική τους αδράνεια, έτσι ώστε να κατέβει ένας νόμος προς το συμφέρον των δημιουργών που θα ηρεμήσει την αγορά. Να πληρωθούν όλοι οι συνάδελφοι μου δίκαια τον Ιούνιο είναι το μόνο που με νοιάζει. Τίποτα άλλο. Όποιο ρεπερτόριο και αν αγαπούν, όποιο ρεπερτόριο και αν υπηρετούν. Δε θα πάψω να πολεμάω για αυτό.

Τι σας ενοχλεί συγκεκριμένα στο νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζει το υπουργείο Πολιτισμού; Με ποιο από τα σημεία του δε συμφωνείτε;

Το κομμάτι της είσπραξης έχει σχεδόν εκμηδενιστεί. Το άρθρο 45 μέσα σε αυτό το νόμο είναι ο ακαριαίος θάνατος των Ελλήνων δημιουργών. Είναι ίσως το σημαντικότερο λάθος του. Είναι ένα άρθρο που ράφτηκε αποκλειστικά για τους χρήστες και μόνο αυτούς εξυπηρετεί. Η κυβέρνηση μας υποσχέθηκε βελτίωση του αλλά μέσω της δημιουργικής ασάφειας από την οποία περιβάλλεται, ακούμε καθημερινά φήμες αναπροσαρμογής του προς το χειρότερο. Είναι εμπαιγμός και ντροπή ο νόμος να αλλάζει συνεχώς παρασκηνιακά. Ο νόμος πρέπει να έρθει στη μορφή που μας τον ανακοίνωσε στην τελευταία ΕΠΕΚΕ η κυβέρνηση και να σταθεροποιήσει το τοπίο. Είμαστε όμηροι ενός ιστορικού εσωτερικού ανταγωνισμού του ΣΥΡΙΖΑ. Οι έχοντες επαφή με την πραγματικότητα (και ευτυχώς είναι αρκετοί) από τη μία μεριά, να παλεύουν για μια βιώσιμη λύση, εναντίον αίολων χαριτωμένων νοοτροπιών και απόψεων εντός του ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη που είναι χρήσιμες και γοητευτικές ως ένα βαθμό, αλλά για συζητήσεις επιστημονικής φαντασίας και όχι για το σήμερα που λειτουργεί μόνο με νομικοτεχνοκρατικό πρόσημο και τρέχει καταπάνω μας με ταχύτητα φωτός. Το κερασάκι ανάμεσα σε όλη αυτή την τρέλα, εμείς οι ανυπεράσπιστοι 15.000 δημιουργοί που κινδυνεύουμε μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα, να καταρρεύσουμε οικονομικά και ηθικά μια για πάντα.

Τι μήνυμα θέλετε να στείλετε στους Έλληνες δημιουργούς; Ποια θεωρείτε πως είναι τα στοιχεία εκείνα που θα βοηθήσουν στο να υπάρξει μια καλύτερη επόμενη μέρα στο χώρο των πνευματικών δικαιωμάτων;

Η ενότητα, η συνεννόηση, η ψυχραιμία και η αντίληψη της πραγματικότητας είναι τα μοναδικά ταιριαστά παπούτσια για το δύσκολο δρόμο πάνω στον οποίο περπατάμε όλοι μας ανεξαιρέτως. Αυτά είναι τα στοιχεία που θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο. Συγχωροχάρτι στην ΑΕΠΙ δε δίδεται. Όλα στο φως. Κακοδιαχείριση, κανονισμός διανομής, προκαταβολές μελών. Εξάλλου η δικαιοσύνη κάνει ήδη τη δουλειά της προς αυτή την κατεύθυνση. Η δική μας δουλειά όμως, έχοντας τον βαρύ τίτλο των ανθρώπων του πολιτισμού στις πλάτες μας, είναι να προστατεύσουμε με νύχια και με δόντια το Ελληνικό τραγούδι στο σύνολο του. Με το να διεμβολίζεται το τοπίο ανάμεσα μας με εντάσεις, λασπολογία, φήμες και υπόνοιες, αυτό δε βοηθά ούτε την αγορά να λειτουργήσει, ούτε και τις μεταξύ μας σχέσεις για την επόμενη μέρα, όταν θα βρεθούμε σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία να κρατάμε το τιμόνι της ΑΕΠΙ στα χέρια μας. Θέλει προσοχή, νηφαλιότητα και σεμνότητα από όλους μας για να μη δημιουργήσουμε ανεπούλωτες πληγές και για να μην στεκόμαστε αμήχανοι πάνω από τις στάχτες μας τον Ιούνιο.