Οι καλύτερες στιγμές της Λουίζ Μπουρζουά

Την ώρα που το έργο της αποθεώνεται με παράλληλες εκθέσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, από τη Γερμανία και τη Γαλλία μέχρι και τη χώρα μας, έφτασε η είδηση του θανάτου της. Η μεγάλη γλύπτρια που άφησε ανεξίτηλα το στίγμα της τον 20ο αιώνα, η Λουίζ Μπουρζουά έφυγε από τη ζωή δουλεύοντας ασταμάτητα ακόμη και λίγο πριν πεθάνει σε ηλικία 98 ετών.  Επαναστατική και τολμηρή σε όλη της την πορεία η Λουίζ Μπουρζουά έθεσε στο προσκήνιο θέματα όπως η γυναικεία φύση, η σεξουαλικότητα αλλά και η μοναξιά με έναν ιδιόμορφο και ενίοτε αυτό-ψυχοθεραπευτικό τρόπο. 

Η πρώτη της έκθεση το1945 μπορεί να άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, η αναγνώριση ήρθε για τη Λουίζ Μπουρζουά στα τέλη της δεκαετίας του 60. Η πρόκληση και η σεξουαλική επαναστατικότητα των έργων της έδεσε απόλυτα με μια εκρηκτική και ανατρεπτική εποχή ενώ τα γλυπτά της με τις διάφορες σεξουαλικές μορφές-κυρίως ανδρικά μόρια την έκαναν γνωστή στον εικαστικό κόσμο.  Τα ψυχαναλυτικά μοτίβα έδωσαν την ταυτότητα του έργου της ως ενός έργου ποτισμένου με πόνο, δύναμη, ανάγκη έκφρασης και προσωπικής μοναξιάς. 

Το σώμα στην αποσύνθεση και στην ολότητα του έρχεται πλέον στο επίκεντρο των εικαστικών ανησυχιών της Μπουρζουά με το τέλος της δεκαετίας του 60. Οι εκθέσεις που διοργανώνει στα μέσα της δεκαετίας του 70 δηλώνουν σαφώς τα προσωπικά απωθημένα με το είδωλο και την εικόνα του πατέρα.

Όταν δυο τεράστια της τέχνης όπως η Μπουρζουά και ο Μάπλεθορπ ενώνουν τις δυνάμεις τους τότε η τέχνη γνωρίζει ένα κορυφαίο γεγονός στην ιστορία της. Η φωτογραφία της Μπουρζουά από τον Μάπλεθορπ δηλώνει τα πάντα για την κοινή ματιά τους: σεξουαλική ταυτότητα, υπονοούμενα, ειρωνεία και πάρα πολλά (μα πάρα πολλά) μυστικά. Τότε ήταν που ήρθε και η αναδρομική στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης για να κάνει τη γαλλίδα γλύπτρια διάσημη σε ολόκληρο τον κόσμο. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν η πρώτη αναδρομική αποκλειστικά αφιερωμένη σε γυναίκα από το κορυφαίο αυτό μουσείο.

Αυτό που θα μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη από την αναδρομική έκθεση που θα διοργανωθεί για την Μπουρζουά στην Τέιτ το 2007 είναι μια γκιλοτίνα, το πρώτο πράγμα που αντίκριζε κανείς μπαίνοντας στην έκθεση, ανεβασμένη και έτοιμη να πέσει πάνω στο σκαλιστό σπίτι από ροζ μάρμαρο, ακριβές αντίγραφο της έπαυλης στο Σουαζί-λε-Ρουά όπου η γλύπτρια είχε ζήσει τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια. Για μια ακόμη φορά ένα έργο εξιστορούσε τη ζωή της και τις αγωνίες της. Εξίσου εμβληματικές και οι αράχνες, αιώνια σύμβολα της μητρότητας, άμεσα συνυφασμένες με το έργο της Μπουρζουά μέχρι το τέλος.

 Έργα της Μπουρζουά μπορεί να χαρεί κανείς και στην Αθήνα σε μια εμβληματική έκθεση που διοργανώνεται στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών και θα παραμείνει ανοιχτή στο κοινό ως τις 19 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στην Αθήνα. (Νεοφύτου Δούκα 4 στο Κολωνάκι).