“Δεσποινίς Τζούλια” στο Θέατρο Τζένη Καρέζη στις 29,30 Σεπτεμβρίου και 1 Οκτωβρίου

 Η παράσταση παίχτηκε πέρυσι τον χειμώνα στην κεντρική σκηνή του Θεάτρου Μώ σε σκηνοθεσία Κοσμά Χατζηιωαννίδη. Πρόκειται για το μικρότερο αλλά ίσως το πιο αξιοσημείωτο απ’ τα δράματα του Στρίντμπεργκ. Είναι μια τραγωδία σε μια πράξη, που διαδραματίζεται στην κουζίνα ενός εξοχικού σπιτιού ένα βράδυ του μεσοκαλόκαιρου.



 
Ο αρραβώνας της Δεσποινίδας Τζούλια μ’ έναν νέο της καλής τάξης έχει χαλάσει. Αρνείται να συνοδεύσει τον πατέρα της στους συγγενείς τους, μένει στο κτήμα και γιορτάζει τη νύχτα του μεσοκαλόκαιρου με τους χωρικούς και το υπηρετικό προσωπικό. Μια αρχαία διονυσιακή γιορτή που δέθηκε με τη γιορτή γέννησης του Ιωάννη του Βαπτιστή. Η Δεσποινίς Τζούλια διασκεδάζει προσβάλλοντας υπηρέτες και χωρικούς, ιδιαίτερα τον Ζαν, τον υπηρέτη του πατέρα της, δίχως να αντιλαμβάνεται το μέγεθος της προσβολής.

Έτσι από μια ''ασήμαντη αφορμή'' ξεκινάει ένα ανελέητο παιχνίδι που ξεγυμνώνει την ανθρώπινη φύση μέχρι τα ενδόμυχα της ψυχής. Δίχως σεβασμό, δίχως έλεος, τρεις ανθρώπινες υπάρξεις συγκρούονται σκορπίζοντας τα ηθικά, κοινωνικά, θρησκευτικά, πολιτικά, πνευματικά και ψυχικά θρύψαλα γύρω τους και στην προσπάθεια να τα περισυλλέξουν ξεσκίζει ο ένας την σάρκα του άλλου ξεδιάντροπα, άγρια, βίαια.

Ποιος είναι ο σκηνοθέτης Κοσμάς Χατζηιωαννίδης

Η επαγγελματική πορεία του σκηνοθέτη Κοσμά Χατζηιωαννίδη περνάει μέσα από μικρά και άγνωστα μα και μεγάλα και γνωστά Θέατρα διαφόρων χωρών Ελλάδα (Γερμανία-Σκηνοθέτης και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Theatre auf Tour),"Αδελφοί Καραμαζώφ" του Ντοστογιέφσκι (Θέατρο "Βέμπο", Αθήνα, σε συνεργασία με τον Ρομάν Βικτιούκ), Ρωσία ("Ο δρόμος περνά από μέσα" του  Ιάκωβου Καμπανέλλη, Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, ΜΧΑΤ), όπου του δόθηκε η δυνατότητα να συνεργαστεί με σημαντικούς  ανθρώπους του θεάτρου όπως ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο Κώστας Καζάκος, ο  Όλεγκ Εφραίμοφ, που έπαιξαν και παίζουν 
καθοριστικό ρόλο στη δουλειά του. Ακολουθεί μια συζήτηση του Κοσμά Χατζηιωαννίδη με τον δημοσιογράφο Βασίλη Μόσχη.
«Μπαίνω στο Θέατρο και, πολύ ευχάριστη έκπληξη η τυχαία πρώτη άμεση επαφή με το έργο της καλλιτεχνικής ομάδας, παρακολουθώ λίγη από την πρόβα… Αυτό που ένιωσα, ευχάριστο το συναίσθημα της 
τέχνης που ακόμα πλάθεται, είναι κάτι που δεν θα το αναλύσω, για να σας αφήσω να το ανακαλύψετε μόνοι σας στην παράσταση...


Τι θα πει Θέατρο «Μώ;»
Θέατρο Μώ. Το «Μώ» προέρχεται από το ομηρικό ρήμα «μώ» που σημαίνει «αναζητώ τα ψεγάδια». Από εδώ βγαίνει και ο μίμος, η μίμηση, η μούσα, η μουσική. Αυτό το όνομα σαν σκέψη δεν ήρθε μετά από μια μεγαλοφυή ιδέα κάποιου ατόμου. Αλλά προέκυψε πάνω σε ομαδική συζήτηση σκέψεων και ιδεών με τον Κώστα Μυστακίδη και την Τίνα Ιωαννίδου, όταν θέλαμε να κάνουμε μια θεατρική σύμπραξη. Κι όταν ήρθε στην κουβέντα αυτή η λέξη, καταλάβαμε ότι είναι Η ΛΕΞΗ που μας αντιπροσωπεύει: ΜΩ! 

Θέατρο Μώ και «Δεσποινίς Τζούλια» στο Θέατρο Τζένη Καρέζη.  Πώς αυτή η συνεργασία σας;
Το πιο βασικό στοιχείο που μπορούμε να πούμε γι’ αυτή τη συνεργασία είναι…  το κίνητρο! Το κίνητρό μας είναι να αποδείξουμε πως η Περιφέρεια παράγει καλλιτεχνικό έργο. Η κίνησή μας αυτή με τη μεταφορά της παράστασης στην Αθήνα, έχει αυτόν ακριβώς τον στόχο. Δεν θέλουμε να δείξουμε ότι κάνουμε καινοτομίες και πρωτοτυπίες. Αλλά όπως το κέντρο έρχεται και μας δείχνει τα επιτεύγματα του έτσι κι εμείς που ανήκουμε στην Περιφέρεια, θέλουμε να μεταφέρουμε τη δική μας προσέγγιση, τη δική μας δουλειά στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα της Χώρας. Γιατί η Περιφέρεια παράγει, δημιουργεί. Και τι πιο εμβληματικό από το να έρθει αυτή η θεατρική δημιουργία στο Θέατρο Τζένη Καρέζη στην Αθήνα, ένα Θέατρο που έχει συνδεθεί με πρωτοπόρες και διαχρονικές καλλιτεχνικές δημιουργίες, ένα Θέατρο που μας εμπνέει να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό!. 
Βέβαια, και πέρα από το να δείξουμε εμείς τη δουλειά μας, έχουμε και την ανάγκη να έρθουμε σε επαφή με το κοινό της Αθήνας, ως ένα εκπαιδευμένο κοινό. Ερχόμενοι στην Αθήνα θέλουμε επίσης να ανεβάσουμε τον πήχη, ώστε η δουλειά μας μετά να έχει περισσότερες απαιτήσεις. Θα είναι κέρδος αυτή η παρουσίαση της δουλειάς μας στο Θέατρο Τζένη Καρέζη. Θέλουμε να κριθούμε, είτε θετικά είτε αρνητικά. Σκοπός μας είναι να δοκιμαστούμε. 
Και φυσικά ευχαριστούμε για όλα αυτά τον Κώστα Καζάκο και το Θέατρο Τζένη Καρέζη!

 

Πώς καταλήξατε στην επιλογή του Στρίντμπεργκ και στο έργο «Δεσποινίς Τζούλια»; 
Στον πρόλογό του στη Δεσποινίδα Τζούλια (1888), ο Στρίντμπεργκ  αποκαλεί τους ήρωές του ψυχές που δεν έχουν χαρακτήρα, αλλά είναι φτιαγμένοι από παλιές και τωρινές ζώνες πολιτισμού, αποσπάσματα από βιβλία και εφημερίδες, αποφάγια της ανθρωπότητας, κομμάτια υφάσματος που κόπηκαν από όμορφα ρούχα κι έγιναν κουρέλια, μπαλωμένα όλα μαζί, όπως η ανθρώπινη ψυχή. Είναι το μικρότερο αλλά ίσως το πιο αξιοσημείωτο απ’ τα δράματα του Στρίντμπεργκ. Είναι μια τραγωδία σε μια πράξη που γίνεται στην κουζίνα ενός εξοχικού σπιτιού ένα βράδυ του μεσοκαλόκαιρου. Ο αρραβώνας της Δεσποινίδας Τζούλια μ’ έναν νέο της καλής τάξης έχει χαλάσει. Αρνιέται να συνοδεύσει τον Πατέρα της στους συγγενείς τους, μένει στο κτήμα και γιορτάζει την νύχτα του μεσοκαλόκαιρου με τους χωρικούς και το υπηρετικό προσωπικό. Μια αρχαία διονυσιακή γιορτή που δέθηκε με την γιορτή γέννησης του Ιωάννη του Βαπτιστή. Η Δεσποινίς Τζούλια διασκεδάζει προσβάλλοντας υπηρέτες και χωρικούς, ιδιαίτερα τον Ζαν, τον υπηρέτη του πατέρα της. δίχως να αντιλαμβάνεται το μέγεθος της προσβολής.
Έτσι από μια ''ασήμαντη αφορμή'' ξεκινάει ένα ανελέητο παιχνίδι που ξεγυμνώνει την ανθρώπινη φύση μέχρι τα ενδόμυχα της ψυχής. Δίχως σεβασμό, δίχως έλεος τρεις ανθρώπινες υπάρξεις συγκρούονται σκορπίζοντας τα ηθικά, κοινωνικά, θρησκευτικά, πολιτικά, πνευματικά και ψυχικά θρύψαλα γύρω τους και στην προσπάθεια να τα περισυλλέξουν ξεσκίζει ο ένας την σάρκα του άλλου ξεδιάντροπα, άγρια, βίαια. 
Ποια είναι η κατεύθυνση που ακολουθήσατε σε σχέση με το έργο, όσον αφορά την υποκριτική;
Με την παρουσίαση της δουλειάς μας στην Αθήνα, θα κάνουμε παράλληλα κι ένα workshop. Σ’ αυτό θα θέλαμε να παρουσιάσουμε τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε το θεατρικό έργο και την υποκριτική. Αυτό που θα δείξουμε είναι ο τρόπος που δουλεύουμε εμείς, ο τρόπος που μας βοηθάει καθοριστικά στη δουλειά μας. 
Το θέατρο αποτελεί έναν τρόπο απάντησης στα ερωτήματα που θέτει ένας άνθρωπος στην καθημερινότητά του;  
Το θέατρο δίνει ένα βασικό εργαλείο στον άνθρωπο, τη δυνατότητα να αυτο-επαναπροσδιορίζεται καθημερινά. Ο άνθρωπος που ασχολείται ή δουλεύει στο θέατρο μπαίνει σε διαφορετικές συνθήκες. Η γνώση αυτή του να γνωρίσεις ένα συμβάν, να δεχτείς τα ερεθίσματα και να μπεις μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία της δράσης – αντίδρασης, μαθαίνει στον οργανισμό να είναι σε επιφυλακή. Κι όταν συμβεί να αντιμετωπίσει κάτι στην καθημερινότητά του να αντιμετωπίζει το πρόβλημα με μεγαλύτερη ψυχραιμία. 
Ποιο είναι το μήνυμα της παράστασης «Δεσποινίς Τζούλια» που θα δούμε στο Θέατρο Τζένη Καρέζη; 
Τα ερεθίσματα που έδωσε ο ίδιος ο συγγραφέας σε μας που ασχοληθήκαμε με αυτό το έργο και πιστεύουμε πως φαίνονται και στην παράσταση είναι ότι η πορεία του να γνωρίσεις τον εαυτό σου δεν τελειώνει ποτέ και πως αυτή η πορεία είναι πανέμορφη. Αυτός ο δρόμος είναι που κρατά έναν άνθρωπο ζωντανό. Πως δεν πρέπει να βάζουμε χαλινάρια στους εαυτούς μας, αλλά να αφηνόμαστε να προχωρούμε και να είμαστε ανοιχτοί, να διεκδικούμε καθημερινά την ζωή...

Info:

Μετάφραση: Θέατρο Μώ
Σκηνοθεσία: Κοσμάς Χατζηιωαννίδης
Παίζουν:
Δεσποινίς Τζούλια: Τίνα Ιωαννίδου 
Ζαν: Κώστας Μυστακίδης 
Κριστίν: Καλλιόπη Γιαμούζη

Παραστάσεις: Παρασκευή 29/9 – Σάββατο 30/9 και Κυριακή 01/10    ώρα 21:00
Θέατρο Τζένη Καρέζη  τηλ, 2103636144
Διάρκεια παράστασης 80΄ (χωρίς διάλειμμα)
Τιμή εισιτηρίου: Κανονικό 10€ - Εκπτωτικό 8€ (φοιτητικό – Ανέργων – ΑΜΕΑ)
Προπώληση 8€ ( 1 ημέρα πριν την παράσταση)
www.ticketservices.gr/el/theatre/