Κι όμως αυτό είναι πίνακας ζωγραφικής και όχι τατουάζ

Εξακολουθεί να εντυπωσιάζει με τις ελαιογραφίες της η Agnieszka Nienartowicz. Εμπνέεται από τους παλιούς μετρ της ζωγραφικής, τον Καραβάτζο, τον Χοκουσάι, τον Μποτιτσέλι, αλλά εμφανίζει τα έργα τους ως τατουάζ στο δέρμα των γυναικών που απεικονίζονται στους πίνακές της. Ένας θαυμάσιος φόρος τιμής στο παρελθόν, ο οποίος παράλληλα κοιτάζει στο μέλλον.

Η τεχνική της είναι πλησίον του ρεύματος του υπερρεαλισμού, οι πινελιές της σχεδόν δεν φαίνονται. Κάθε γυναίκα αποδίδεται με απίστευτη ακρίβεια και λεπτομέρεια. Το έργο «Birds of America» του John James Audibon ξεμυτίζει από το πουκάμισο μια γυναίκας που μας έχει γυρίσει την πλάτη, ο Ιησούς και η Παρθένος Μαρία του Guido Reni από τα μανίκια ενός κοριτσιού. Ιδιαίτερα σημαντικό για τη μετανάστρια από την Πολωνία ζωγράφο είναι το τρίπτυχο «ΓυνΗαίκα στα Λευκά». Το τρίπτυχο «Ημέρα της Κρίσεως» του 15ου αιώνα, του Hans Memling καλύπτει όλον τον κορμό της γυναίκας που αργά αργά κατεβάζει το φερμουάρ του φορέματός της.

Μίλησε στο My Modern Met για τις πρώτες της εντυπώσεις από τους Αμερικανούς: «Θυμάμαι την έκπληξή μου από την πρώτη επαφή με αυτούς τους ανθρώπους. Πόσο πολλή χαρά, καλή διάθεση και θετική στάση απέναντι στη ζωή έχουν μέσα τους. Νομίζω ότι μέσα μου υπάρχει μια θλίψη η οποία έχει μεταφερθεί από το αίμα των προηγούμενων γενεών, που βίωσαν βάσανα. Νομίζω ότι πολλοί από εμάς τους Πολωνούς είμαστε σημαδεμένοι βαθιά από την σκληρή ιστορία, ακόμη κι αν δεν το ξέρουμε. Στίγματα ανεκπλήρωτων ονείρων, ουλές εγχείρησης σε ψυχές που πονούν, παραμορφώσεις μετά από δύσκολες επιλογές, τραύματα από τραγικά συμβάντα. Αυτές οι ουλές είναι τα τατουάζ της επιβίωσης».