Eίναι το οικονομικό δίχτυ που μας προστατεύει από τις πλημμύρες και τις φωτιές αλλά και ένας σημαντικός σύμμαχος για την προσαρμογή μας στις νέες κλιματικές και περιβαλλοντικές συνθήκες.
Ντέιβιντ Μπόουι: Τέσσερα χρόνια χωρίς την αστερόσκονη του Ziggy
«Ήξερα ότι ήθελα να γράψω, ήθελα να δημιουργήσω νέες προοπτικές για τους ανθρώπους» είχε εξολομολογηθεί ο ίδιος
“Ο Μπόουι μάς έδειξε πώς μπορούμε να είμαστε αυτό που θέλουμε να είμαστε”: η παραπάνω διαπίστωση, η οποία είχε καταγραφεί, με κεφαλαία γράμματα, σε κάποιο από τα κείμενα της μεγάλης έκθεσης - αφιέρωμα στον Ντέιβιντ Μπόουι, με τίτλο «David Bowie Is», που παρουσιάσθηκε διεθνώς με τεράστια επιτυχία, συμπυκνώνει μέσα σε λίγες μόνον λέξεις, το τεράστιο καλλιτεχνικό του μέγεθος. Αναμβισβήτητα όλοι θα θέλαμε να είμαστε όχι αυτός αλλά κάτι από αυτόν. Γιατί ο Ντέιβιντ Μπόουι, που «πέταξε» μακριά σαν σήμερα, πριν από τέσσερα χρόνια, δεν υπήρξε ένα αλλά πολλά διαφορετικά πρόσωπα...
Ήταν ο «Λεπτός Λευκός Δούκας» με την απίστευτη κομψότητα και την μοναδική ευγένεια. Ήταν ο «Πικάσο της Ποπ», ο καλλιτέχνης που εμφύσησε στο παρεξηγημένο συχνά ως μη ποιοτικό αυτό μουσικό είδος την έμπνευση, την καινοτομία, τη διαφορετικότητα. Ήταν ο εκκεντρικός Ziggy Startdust, ο ποπ ήρωας με το ανδρόνυνο λουκ που λατρεύτηκε και τάραξε τα νερά της εποχής του. Ήταν ο Major Tom, ο αγαπημένος αστροναύτης της φαντασίας μας που πασπάλιζε τη ζωή μας με την μαγική τουαστερόσκονη και την έκανε λαμπερή, όμορφη, ενδιαφέρουσα, διαφορετική.
Αλλωστε, κι ο ίδιος τον εαυτό του έψαχνε να βρει μέσα από αυτές τις διαρκείς μετατορφώσεις που επιχειρούσε διαρκώς στην τέχνη αλλά και στην ζωή του. Μια ταυτότητα, η οποία, όπως εν τέλειο αποδείχτηκε, περιείχε πολλούς διαφορετικούς έως και αντίθετους μεταξύ τους χαρακτήρες: «Η μουσική είναι το τελευταίο πράγμα που ήθελα να κάνω. Ήξερα ότι ήθελα να γράψω, ήθελα να δημιουργήσω νέες προοπτικές για τους ανθρώπους. Αλλά όσα είχα στο μυαλό μου ήταν επιρροές που αρχικά δεν ήξερα πώς να χρησιμοποιήσω» είχε εξομολογηθεί ο ίδιος σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις έχοντας πλέον συνειδητοποίησει και αποδεχτεί πως ήταν γεννημένος μουσικός αλλά γεννημένος δημιουργός με την ευρύτερη έννοια του όρου.
Γι' αυτό και κατάφερνε ν' αφήσει ανεξίτηλο το προσωπικό του αποτύμωμα σε καθετί που άγγιζε: Τροφοδότησε το διεθνές μουσικό ρεπερτόριο με τραγούδια -διαμάντια όπως τα “Space Oddity”, “Heroes”, «Fame”, “Ziggy Stardust”, “Station to Station”, “Let's Dance” τα οποία καταγράφτηκαν σε 25 διαφορετικά άλμπουμ που έχουν πουλήσει μέχρι σήμερα περισότερα από 150 εκατομμύρια αντίτυπα! 'Ενσάρκωσε μοναδικά πολλούς ενδιαφέροντες ρόλοτυς τόσο στον κινηματογράφο -ποιος δεν θυμάται την ερμηνεία του στον «'Ανθρωπο που έπεσε στη γη»; - αλλά και στο θέατρο με κουρυφαίες στιγμές του την εκπληκτική εμφάνισή του στον «Άνθρωπο Ελέφαντα».
Ακόμα και το φινάλε της ζωή του είχε μια ξεχωριστή μαγεία. Έφυγε, στις 10 Ιανουαρίου του 2016, έχοντας παλέψει γενναία με τον καρκίνο, μόλις τρεις μέρες μετά την κυκλοφορία του τελευταίου του άλμπουμ το οποίο είχε φροντίσει, για συμβολικούς λόγους, να βγει την ημέρα που συμπλήρωνε τα 69 του χρόνια. Μέχρι και τον ίδιο του τον θάνατό σκηνοθέτησε στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού του «Lazarus» αποδεικνύοντας πως ακόμη και το τέλος της επίγειας ζωής του το προσέγγισε όχι σαν κοινός θνητός αλλά σαν αληθινός, ισόβιος καλλιτέχνης.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr