Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: Μαθήματα ιστορίας μέσα από «7 Αναζητήσεις»

Σημαντικές στιγμές της ελληνικής ιστορίας αναβιώνουν στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μέσα από τη νέα παράσταση με τίτλο « 7 Αναζητήσεις» που κάνει πρεμιέρα στις 24 Ιανουαρίου. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα θεατρική απόπειρα για τις ανάγκες της οποίας ενώνουν τις δυνάμεις τους επτά θεατρικοί συγγραφείς, επτά σκηνοθέτες και επτά ηθοποιοί και ανταποκρίνεται πλήρως στη στόχευση του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά για δημιουργία νέων έργων οι οποίες, ωστόσο, έχουν τις ρίζες τους σε σημαντικές ιστορίες του ελληνικού παρλεθόντος.

Οι «7 αναζητήσεις» εμπνέονται από τις ραδιοφωνικές αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού, ανασύρουν μνήμες, και αφηγούνται μέσα από προσωπικές ιστορίες ανθρώπων,  στιγμές της ελληνικής πραγματικότητας  από το 1920  έως σήμερα.

Πρόκειται για ένα πολύπτυχο, μια σπονδυλωτή παράσταση με κείμενα ποιητικά ή ρεαλιστικά, τα οποία αναζητούν ταυτότητες  ανθρώπων, από τη μία άκρη της Ελλάδας στην άλλη.Η Ελλάδα της Μέσης Ανατολής, του εμφυλίου, της μετανάστευσης στη Γερμανία, των αγνοουμένων της Κύπρου, της  ευμάρειας μετά τη δεκαετία του ’90, της σύγχρονης αστικής απομόνωσης , της μετανάστευση ζωντανεύουν στη σκηνή μέσα από επτά διαφορετικά κείμενα .Κοινός τόπος της παράστασης οι άνθρωποι, η αναζήτησηΑναμνήσεις, αναζητήσεις, ερωτήματα, μαρτυρίες.

Την παράσταση συνθέτουν τα  παρακάτω κείμενα και η παρουσίασή τους θα γίνει  ανάλογα με την εποχή στην οποία αναφέρονται:

1920  Άκης Δήμου: "Erasmia Dolores". Σκηνοθεσία: Χάρης Πεχλιβανίδης  ερμηνεύει η Άννα Φόνσου. Μια γυναίκα. Ένας δρόμος, ο δρόμος της. Από την κατεστραμμένη Σμύρνη του 1922 στο Χαλέπι, κι από κει σε όλη την Ευρώπη. Στη σκιά ενός άντρα. Που δεν θα μάθει ποτέ αν ήταν ο άντρας της ζωής της.
 
 Εμφύλιος /Γιάννης Τσίρος: "Ειρήνη". Σκηνοθεσία: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη ερμηνεύει ο Λεωνίδας Κακούρης. Η αναζήτηση της Ειρήνης μοιάζει ανέλπιδη. Όλα δείχνουν ότι έχει χαθεί σε δίνες μίσους, πολέμου κι αίματος. Και πάντα είμαστε κι εμείς πληγωμένοι. Και πάντα μας λείπει.Η αναζήτηση της Ειρήνης είναι το μόνο που μας μένει. Ακόμα κι ανέλπιδη, η αναζήτησή της δημιουργεί ελπίδα.
 
Δεκαετία του ‘60/ Μάκης Τσίτας: "Ούτε μέρα". Σκηνοθεσία: Προμηθέας Αλειφερόπουλος  ερμηνεύει η Ηρώ Μπέζου. Μια Ελληνίδα τραγουδίστρια, που κάνει καριέρα στη Γερμανία έχοντας αλλάξει το όνομά της, μαθαίνει  ότι η οικογένειά της την ψάχνει μέσω των Αναζητήσεων του Ερυθρού Σταυρού. Μνήμες και φαντάσματα του παρελθόντος ταράζουν τη ζωή της. Θέλει να τους ξαναβρεί  ή  μήπως όχι;
 
Η πληγή της Κύπρου / Στέφανος Δάνδολος: "Τρίτη βράδυ στην άκρη του κόσμου". Σκηνοθεσία: Μαρία Σάββα  ερμηνεύει η Κατερίνα Διδασκάλου. Μία γυναίκα μόνη, στην άκρη του κόσμου. Όπου άκρη του κόσμου είναι η απέραντη μοναξιά. Μία γυναίκα που θα μπορούσε να είναι κάθε γυναίκα, και κάθε άντρας, και κάθε παιδί.  Μία γυναίκα που ζει με τη μνήμη.
 
 Δεκαετία ‘90/ Θανάσης Χειμωνάς: "Ο στοργικός πατέρας". Σκηνοθεσία: Νάνσυ Μπούκλη, ερμηνεύει ο Αλέξανδρος Μυλωνάς.Ένας στοργικός πατέρας αναζητεί τον Δημητράκη του. Θυμίζοντάς μας πως τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται.

 
Η εγκατάσταση/Ρούλα Γεωργακοπούλου: "Η προβοσκίδα" Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης  ερμηνεύει η Ρηνιώ Κυριαζή. Αναζητώντας καλύτερους όρους ζωής, ο εσωτερικός πόλεμος με το οικείο είναι αναπόφευκτος. “Η Προβοσκίδα” είναι το δράμα της εγκατάστασης.
 
Η μετανάστευση /Γιώργος Σκαμπαρδώνης: "Ο Ιατροδικαστής". Σκηνοθεσία: Θανάσης Χαλκιάς ερμηνεύει ο  Μάνος Βακούσης. Ο ιατροδικαστής της Αλεξανδρούπολης μονολογεί για τους τετρακόσιους, ως τώρα, πνιγμένους στον ποταμό Έβρο, που έχει ο ίδιος νεκροτομήσει.