Υπουργείο Πολιτισμού: Ανακρίβειες τα περί εκδικητικής απομάκρυνσης του προϊστάμενου Εφορείας Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης

«Ανακριβή» χαρακτηρίζει το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού τα δημοσιεύματα που χαρακτηρίζουν ως εκδικητική την απομάκρυσνη του Γεωργίου Σκιαδαρέση  από την θέση του ως προϊστάμενου της Εφορείας Αρχαιοτήτων Θεσσαλονίκης εξαιτίας της διαφωνίας του με την απόσπαση των αρχαιοτήτων που βρέθηκαν στον σταθμό Βενιζέλου του Μετρό της συμπρωτεύουσας.

Η σχετική ανακοίνωση αναφέρει τα εξής:
«Οι ανακρίβειες που εγράφησαν -σε συγκεκριμένα ΜΜΕ- ότι η επανατοποθέτηση του Γεωργίου Σκιαδαρέση στην προηγούμενη θέση του -του τμηματάρχη- ήταν μία εκδικητική απόφαση της ηγεσίας του ΥΠΠΟΑ, επειδή δεν συγκατάνευσε ως -κατ’ ανάθεση- προϊστάμενος στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης στην απόσπαση των αρχαιοτήτων του σταθμού Βενιζέλου, χρήζουν τεκμηριωμένης απάντησης:

1. Την 1η Ιουνίου 2016 με απόφαση του τότε υπουργού Πολιτισμού, Αριστείδη Μπαλτά, ορίζεται ότι τον προϊστάμενο της συγκεκριμένης ΕΦΑ «θα αναπληρώνει και θα ασκεί τα καθήκοντά του, ο Κανονίδης Ιωάννης, παράλληλα με τα κύρια καθήκοντά του, ως Προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χαλκιδικής και Αγίου Όρους, μέχρι την πλήρωση της θέσης».

2. Στις 21 Ιουνίου του 2017, η τότε υπουργός Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου με νέα υπουργική απόφαση αντικαθιστά τον Ιωάννη Κανονίδη από αναπληρωτή προϊστάμενο και ορίζει ότι τα καθήκοντα του αναπληρωτή θα ασκεί πλέον «η Αδάμ-Βελένη Πολυξένη, αρχαιολόγος, προϊσταμένη του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, παράλληλα με τα κύρια καθήκοντά της, μέχρι την πλήρωση θέσης».

3. Στις 21 Ιουνίου 2017, ο Ι. Κανονίδης βρισκόταν στην Αθήνα για υπηρεσιακούς λόγους. Ουδείς έλαβε τον κόπο να τον ενημερώσει. Πληροφορήθηκε από συνεργάτες του ότι η νέα αναπληρώτρια προϊσταμένη βρισκόταν στα γραφεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων και ασκούσε τα καθήκοντά της.

4. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού μεταξύ άλλων αναφερόταν: «Με δεδομένο ότι οι εργασίες στα εργοτάξια του Μετρό Θεσσαλονίκης γίνονται πιο εντατικές βαίνοντας προς την ολοκλήρωσή τους, και επειδή η παρακολούθησή τους από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού απαιτεί καθημερινή, συστηματική, διαθεσιμότητα για την έγκαιρη παράδοση του έργου από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, το ΥΠΠΟΑ αποφάσισε να τοποθετήσει ως αναπληρώτρια Προϊσταμένη στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης, την Πολυξένη Αδάμ-Βελένη, Προϊσταμένη από το 2006 του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, θέση στην οποία θα παραμείνει παράλληλα».

5. Η τότε Υπουργός Λυδία Κονιόρδου έκρινε ότι ο Ι. Κανονίδης δεν είχε την ικανότητα να συντονίσει τις εργασίες στα εργοτάξια, οπότε τον αντικατέστησε με την Π. Αδάμ-Βελένη, η οποία πρωτοστατούσε -και πρωτοστατεί- στην μη απόσπαση και επανατοποθέτηση των ευρημάτων στο σταθμό Βενιζέλου. Εκείνη την περίοδο βρισκόταν στην κορύφωσή της η συζήτηση για τα αρχαία στο σταθμό Βενιζέλου και ήταν απολύτως κρίσιμη η άποψη του προϊσταμένου της Εφορείας Αρχαιοτήτων να ταυτίζεται με την θέληση της πολιτικής ηγεσίας.

6. Στις 3 Ιουλίου 2018, και ενώ η Π. Αδάμ-Βελένη είχε καταλάβει τη θέση της γενικής διευθύντριας αρχαιοτήτων και πολιτιστικής κληρονομιάς του ΥΠΠΟΑ, η Λ. Κονιόρδου υπογράφει την αντικατάστασή της και ορίζει τον Γ. Σκιαδαρέση ως αναπληρωτή του ελλείποντος προϊσταμένου της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλεως Θεσσαλονίκης. Ο Γ. Σκιαδαρέσης μέχρι τότε ήταν προϊστάμενος του τμήματος Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων και Μουσείων στην ίδια Εφορεία. Δηλαδή, ο Γ. Σκιαδαρέσης δεν είχε ασκήσει ποτέ καθήκοντα προϊσταμένου σε αυτή ή σε άλλη Υπηρεσία.

7. Η Υπουργική Απόφαση της Λίνας Μενδώνη, με την οποία επαναφέρει τον Ι. Κανονίδη στην θέση του αναπληρωτή προϊσταμένου της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης ήταν επιβεβλημένη τόσο για το ίδιο έργο του Μετρό, όσο και για τη θεραπείας της αδικίας που συνετελέσθη επί ΣΥΡΙΖΑ.

8. Η επαναφορά του Ι. Κανονίδη θα μπορούσε να είχε γίνει πριν από μήνες και σε κάθε περίπτωση πριν από την εισαγωγή του θέματος του σταθμού Βενιζέλου στο ΚΑΣ. Η αντικατάσταση έγινε αρκετά μετά την συζήτηση στο ΚΑΣ για να μην μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι αυτή εξυπηρετούσε σκοπιμότητες.