Παράσιτα: Η ταινία που έγραψε ιστορία στα Όσκαρ και άφησε τη σφραγίδα της στον κινηματογράφο

Μόνο ως σαρωτικός θρίαμβος μπορεί να χαρακτηριστεί η επίδοση του νοτιοκορεάτικου φιλμ «Παράσιτα» (Parasite) στα φετινά Όσκαρ, με το αριστουργηματικό φιλμ του Μπονγκ Τζουν-χο να αποσπά όχι μόνο το μεγαλύτερο βραβείο της βραδιάς, εκείνο της Καλύτερης Ταινίας (πρωτοφανές επίτευγμα για μη αγγλόφωνη ταινία) αλλά και τρία ακόμη σημαντικότατα βραβεία.

Το υβρίδιο μαύρης κωμωδίας και θρίλερ του Τζουν-χο κατέκτησε πριν μερικές ώρες μια τετραπλή νίκη-σταθμό στην ιστορία του κινηματογράφου. Ξεπερνώντας το μέχρι σήμερα ανυπέρβλητο γλωσσικό φράγμα, πέτυχε αυτό που δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ στα Όσκαρ: να λάβει βραβείο καλύτερης ταινίας, μαζί με αυτά της καλύτερης σκηνοθεσίας, του καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου και της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Το επίτευγμα αυτό έρχεται να επιστεγάσει μια λαμπρή πορεία στις διεθνείς διοργανώσεις βραβείων, αφού τα «Παράσιτα» είχαν ήδη κατακτήσει την περασμένη χρονιά το «Χρυσό Φοίνικα» στις Κάννες, αλλά και σημαντικά «αγαλματάκια» στα βραβεία Bafta και τις Χρυσές Σφαίρες.

Ποια είναι όμως η υπόθεση της ταινίας-φαινόμενο που έγραψε ιστορία στα Όσκαρ και άφησε τη σφραγίδα της στον παγκόσμιο κινηματογράφο, ως το πρώτο μη αγγλόφωνο φιλμ που απέσπασε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου; Ο ίδιος ο σκηνοθέτης της έχει χαρακτηρίσει το φιλμ του «μια κωμωδία χωρίς κλόουν, μια τραγωδία χωρίς κακούς». Η περιγραφή αυτή δεν θα μπορούσε να είναι πιο ακριβής, αφού η ταινία ισορροπεί αριστοτεχνικά ανάμεσα σε διαφορετικά κινηματογραφικά είδη, δίνοντας την ευκαιρία στον θεατή να βιώσει μια ευρεία γκάμα συναισθημάτων μέσα στις δύο και κάτι ώρες της διάρκειάς της.

Υπάρχουν σκηνές που είναι πραγματικά ξεκαρδιστικές, σκηνές που σου ραγίζουν την καρδιά, αλλά και άφθονο σασπένς, που διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού. Σε συνδυασμό με το εφευρετικό σενάριο, την άψογη σκηνοθεσία και τις εντυπωσιακές ερμηνείες από όλα τα μέλη του καστ, εύκολα κατανοεί κανείς γιατί τα «Παράσιτα» έχουν «σαρώσει» τα πάντα στο πέρασμά τους.

Η ταινία του Μπονγκ Τζουν-χο «παρακολουθεί» τις προσπάθειες μιας φτωχής οικογένειας στη Σεούλ να παρεισφρύσει στη ζωή μιας πλούσιας οικογένειας, χρησιμοποιώντας συστηματικά την εξαπάτηση και το ψέμα. Οι Κιμ, που ζουν σε ένα άθλιο ημι-υπόγειο και δίνουν καθημερινή μάχη για την επιβίωση, εισβάλλουν σταδιακά στη ζωή και την καθημερινότητα των πλούσιων και λαμπερών Παρκ, που πείθονται μετά από αλλεπάλληλες δολοπλοκίες να τους προσλάβουν στο νοικοκυριό τους. Χάρη στην ψεύτικη ταυτότητα που έχουν υιοθετήσει, οι Κιμ καταφέρνουν να πάρουν μια πρόσκαιρη «γεύση» από τη μεγάλη ζωή και να δουν πώς ζει η άλλη πλευρά.

Ξαφνικά μια ανακάλυψη αλλάζει τα δεδομένα και οδηγεί τους κεντρικούς χαρακτήρες σε απρόσμενα - και βίαια - μονοπάτια...

Το φιλμ του Τζουν-χο, που περιστρέφεται γύρω από τις κοινωνικές ανισότητες και τον πόλεμο των τάξεων, θίγοντας παράλληλα βαθιά ηθικά ζητήματα (όπως η καλοσύνη και η σχέση της με το χρήμα) έχει αποθεωθεί από τους κριτικούς παγκοσμίως. Σύμφωνα με την Guardian πρόκειται για ένα «αριστούργημα που κόβει την ανάσα», ενώ οι New York Times χαρακτήρισαν το φιλμ «ιδιοφυές» και η Independent έκανε λόγο για μία «εις βάθος μελέτη της σύγκρουσης των τάξεων». Ο ίδιος ο σκηνοθέτης χαρακτηρίζει τα «Παράσιτα» μια ιστορία συνηθισμένων ανθρώπων που μπλέκουν σε αναπόφευκτες καταστάσεις, που τους οδηγούν σε μία βίαιη σύγκρουση και μια «βουτιά από τις σκάλες».

«Δεν είναι εύκολο για άτομα διαφορετικής τάξης να ζουν μαζί στον ίδιο χώρο. Συμβαίνει ολοένα και πιο συχνά σε αυτόν τον θλιβερό κόσμο οι ανθρώπινες σχέσεις που βασίζονται στην συνύπαρξη ή τη συμβίωση να μην κρατάνε και η μία ομάδα να εξωθείται σε παρασιτική σχέση με την άλλη. Σε αυτόν τον κόσμο, ποιος μπορεί να κατηγορήσει μια οικογένεια που πασχίζει να τα βγάλει πέρα, δίνοντας καθημερινά μάχη για επιβίωση, και να αποκαλέσει τα μέλη της παράσιτα; Δεν είναι πως ήταν παράσιτα από την αρχή. Είναι οι γείτονές μας, οι φίλοι μας και οι συνάδελφοί μας, που απλά δέχθηκαν μια σπρωξιά και έπεσαν από τον γκρεμό», αναφέρει στη δήλωσή του ο Μπονγκ Τζουν-χο.

Δείτε παρακάτω τον σκηνοθέτη να μιλά για την ταινία του