«Το κορίτσι του Μπρούκλιν»: Το νέο συγκλονιστικό μυθιστόρημα του best seller συγγραφέα Guillaume Musso
07.06.202110:35
Προδημοσίευση του βιβλίου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος - Το βιβλίο θα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις 9 Ιουνίου.
Θυμάμαι πολύ καλά τη στιγμή. Αγναντεύαμε τη θάλασσα και τον πυρωμένο ορίζοντα. Και τότε η Άννα με ρώτησε: «Αν είχα κάνει κάτι κακό, θα μ’ αγαπούσες ακόμη;»
Εσείς τι θα απαντούσατε στη θέση μου; Η Άννα ήταν η γυναίκα της ζωής μου, σε τρεις βδομάδες θα παντρευόμασταν. Φυσικά θα συνέχιζα να την αγαπάω, ό,τι κι αν είχε κάνει. Τουλάχιστον έτσι νόμιζα… Τότε όμως ψαχούλεψε την τσάντα της με χέρια που έτρεμαν, έβγαλε μια φωτογραφία και μου την έδωσε. «Εγώ το έκανα αυτό.»
Άναυδος, ανακάλυψα το μυστικό που έκρυβε και κατάλαβα ότι η ζωή μας είχε αλλάξει για πάντα. Σοκαρισμένος, σηκώθηκα κι έφυγα χωρίς να πω λέξη. Όταν γύρισα, ήταν πια αργά, η Άννα είχε φύγει. Κι από τότε ψάχνω να τη βρω.
Έγραψαν για «Το κορίτσι του Μπρούκλιν»:
«Τρομερό σασπένς! Προσοχή: Αν αρχίσετε να διαβάζετε το βιβλίο, δεν πρόκειται να το αφήσετε μέχρι να μάθετε ποιο είναι το κορίτσι του Μπρούκλιν. Προβλέπω πολλές ξάγρυπνες νύχτες με αυτό το βιβλίο…» –Marc Fernandez, Metronews
«Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που φέρνει ίλιγγο. Για μια φορά ακόμη ο Musso ξέρει να μας εκπλήσσει και να μας μαγεύει.» –Pierre Vavasseur, Le Parisien
Λίγα λόγια για τον Γκιγιόμ Μισό:
Ο Γκιγιόμ Μισό γεννήθηκε το 1974 στην Αντίμπ και θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς και ευπώλητους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας των τελευταίων χρόνων. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 42 γλώσσες και μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Σύμφωνα με το Livres Hebdo, το Ένα διαμέρισμα στο Παρίσι, που αποτελεί τη μεγαλύτερή του επιτυχία παγκοσμίως, έχει πουλήσει περισσότερα από 1.000.000 αντίτυπα μόνο στη Γαλλία. Μπορείτε να ακολουθή-σετε τον συγγραφέα στο @Guillaume_Musso.
Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα του βιβλίου:
«Επομένως δεν έχεις ιδέα πώς εμπλεκόταν εκείνη στο γεγονός;»
Έγνεψα αρνητικά. Εκείνος επέμεινε: «Και σου το ξεφούρνισε έτσι, χωρίς καμιά εξήγηση;»
«Σου το ’πα, δεν της άφησα καθόλου χρόνο. Είχα μείνει στήλη άλατος. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Η φωτογραφία ήταν τόσο σκληρή, που έφυγα χωρίς να τη ρωτήσω τίποτα. Κι όταν γύρισα, εκείνη είχε φύγει.»
Με κοίταξε περίεργα, σαν να αμφέβαλλε ότι τα πράγματα εξελίχτηκαν ακριβώς έτσι.
«Τι μέγεθος είχαν τα πτώματα; Ήταν μεγάλοι ή παιδιά;»
«Δεν ξέρω.»
«Και πού βρίσκονταν; Σε εξωτερικό χώρο; Στο τραπέζι του νεκροτομείου; Ή–»
«Και πού να ξέρω γω, διάβολε; Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως ήταν μαύρα σαν το κάρβουνο, φαγωμένα από τις φλόγες. Τελείως καρβουνιασμένα.»
Ο Καραντέκ με έσπρωχνε στα όριά μου.
«Προσπάθησε να είσαι πιο ακριβής, Ραφαέλ. Φαντάσου το σκηνικό. Δώσε μου πιο πολλές λεπτομέρειες.»
Έκλεισα τα μάτια για να ανασύρω τις αναμνήσεις μου, που δεν άργησαν να έρθουν, καθώς η φωτογραφία μού είχε προκαλέσει πραγματικό σοκ. Θρυμματισμένα κρανία. Διαμελισμένοι θώρακες. Ανοιγμένες κοιλιές, που από μέσα τους πετάγονταν τα σπλάχνα. Και καθώς ο Καραντέκ επέμενε, προσπάθησα να περιγράψω όσο καλύτερα μπορούσα τα πτώματα με τα εξαρθρωμένα μέλη, με το καρβουνιασμένο, όλο χαρακιές δέρμα. Με τα κόκαλά τους, άσπρα σαν το φίλντισι, να διαπερνούν τις σάρκες τους.
«Πάνω σε τι ήταν τοποθετημένα;»
«Από ένστικτο θα έλεγα απευθείας πάνω στο έδαφος. Μπορεί και πάνω σε σεντόνι...»
«Απ’ όσο ξέρεις, η Άννα τα έχει τελείως τετρακόσια; Θέλω να πω, δεν παίρνει ναρκωτικά, δεν έχει κάποιο ψυχικό νόσημα ούτε έχει νοσηλευτεί σε ψυχιατρικό ίδρυμα;»
«Πρόσεξε! Σου υπενθυμίζω ότι μιλάς για τη γυναίκα που ετοιμάζομαι να παντρευτώ.»
«Μπορείς, σε παρακαλώ, να μου απαντήσεις σ’ αυτό που ρωτάω;»
«Όχι, καμία σχέση με όλα αυτά. Τελειώνει την ειδικότητά της στο νοσοκομείο, είναι πολύ εντάξει κοπέλα.»
«Τότε λοιπόν γιατί αμφέβαλλες για το παρελθόν της;»
«Τη ζωή μου την ξέρεις, που να πάρει! Ξέρεις το άδοξο τέλος της προηγούμενης σχέσης μου!»
«Τότε τι ’ν’ αυτό που σε κάνει ν’ ανησυχείς;»
Άρχισα να του απαριθμώ:
«Κάποια διστακτικότητα όταν μου μιλούσε για το παρελθόν της, λες και δεν έζησε καθόλου παιδικά χρόνια ή εφηβεία· μια ακραία διακριτικότητα· η επιθυμία της να περνάει απαρατήρητη, που της είχε γίνει δεύτερη φύση· η απροθυμία της να βγαίνει φωτογραφίες. Επιπλέον, απάντησέ μου ειλικρινά: Ξέρεις εσύ πολλές εικοσιπεντάχρονες που να μην έχουν λογαριασμό στο Facebook ή σε κάποιο άλλο μέσο κοινωνικής δικτύωσης;»
«Όντως είναι λίγο περίεργο», παραδέχτηκε ο αστυνομικός, «παρ’ όλα αυτά, όμως, τα στοιχεία είναι πολύ αόριστα για ν’ αρχίσουμε να το ψάχνουμε στα σοβαρά».
«Τρία πτώματα δεν είναι κάτι αόριστο!»
«Ηρέμησε. Δεν ξέρουμε ακόμη τίποτα γι’ αυτά τα τρία πτώματα. Άλλωστε η κοπέλα είναι γιατρός, μπορεί να ανήκουν στο αντικείμενο των σπουδών της!»
«Ένας λόγος παραπάνω για να το ψάξουμε, κάνω λάθος;»
......
Το βιβλίο θα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις 9 Ιουνίου.