«Ζητούνται παιδιά από την Ελλάδα», έρευνα για τις υιοθεσίες παιδιών στην Αμερική μεταπολεμικά
22.11.202117:43
Η Βελγίδα καθηγήτρια Gonda Van Steen παρουσιάζει στο βιβλίο της την πολυετή έρευνα για τις υιοθεσίες περίπου 4.000 ελληνόπουλων - Αναφέρεται σε πραγματικές ιστορίες ελληνικών υιοθεσιών, ενώ εξατάζει και τις πολιτικές που ίσχυαν και ακολουθούσαν
Σε ένα βιβλίο 500 σελίδων με τίτλο «Ζητούνται παιδιά από την Ελλάδα» η Βελγίδα καθηγήτρια και κάτοχος της Έδρας Κοραή στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του King’s College London, Gonda Van Steen, παρουσιάζει την πολυετή έρευνά της σχετικά με τις υιοθεσίες περίπου 4.000 παιδιών από την Ελλάδα στην Αμερική κατά την μεταπολεμική εποχή. Στο βιβλίο το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός μιλούν παιδιά που υιοθετήθηκαν τότε και που σήμερα κάποια αναζητούν τις ελληνικές τους ρίζες, ενώ διεκδικούν και την ελληνική ιθαγένεια.
Όπως αναφέρει στο βιβλίο της η συγγραφέας οι πρώτες υιοθεσίες από την Ελλάδα στην Αμερική άρχισαν να συζητιούνται επίσημα το 1948, ενώ σύμφωνα με επίσημα στοιχεία μεταξύ των ετών 1950-1962 περίπου 3200 παιδιά υιοθετήθηκαν από αμερικανικές οικογένειες. Η έρευνα της Βελγίδας καθηγήτριας έχει ξεκινήσει από το 2013 ωστόσο το έναυσμα για τη συγγραφή του βιβλίου δόθηκε όταν έλαβε ένα email από απόγονο του Ηλία Αργυριάδη, του γνωστού κομμουνιστή, ο οποίος εκτελέστηκε στις 30 Μαρτίου 1952, στο Γουδή, μαζί με τους Νίκο Μπελογιάννη, Νίκο Καλούμενο και Δημήτρη Μπάτση. Οι δυο από τις τρεις κόρες του Αργυριάδη υιοθετήθηκαν από ελληνοαμερικανική οικογένεια, και έφυγαν από την Ελλάδα. Συγκεκριμένα όπως αναφέρει η συγγραφέας «οι μικρότερες αδερφές Αργυριάδη στάλθηκαν για υιοθεσία σε μια επαρχία της Νέας Αγγλίας όπου ξεκίνησαν μια νέα ζωή. Η μεγαλύτερη αδερφή που έμεινε στην Ελλάδα πέρασε δεκαετίες ολόκληρες μια ζωή γεμάτη βάσανα, παρενοχλήσεις και ματαιώσεις».
Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο ασχολείται με θέματα της υιοθεσίας, το δεύτερο ασχολείται με συγκεκριμένες περιπτώσεις πολιτικών υιοθεσιών και η βαθύτερη βιοπολιτική των πολιτικών της υιοθεσίας από την Ελλάδα στις ΗΠΑ τις δεκαετίες του 1950 και 1960, ενώ το τρίτο μέρος ασχολείται με πραγματικές ιστορίες ελληνικών υιοθεσιών. Σε αυτές τις ιστορίες η συγγραφέας χρησιμοποίησε ψευδώνυμα ενώ υπάρχουν και κάποιοι συνεντευξιαζόμενοι οι οποίοι μίλησαν επωνύμως δίνοντας συγκατάθεση για να δημοσιευτούν τα στοιχεία τους. Παράλληλα η Gonda Van Steen αναφέρεται και στη λειτουργία των διαμεσολαβητών για την τέλεση των υιοθεσιών, μεταξύ των οποίων και της ελληνοαμερικανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης ΑΧΕΠΑ.
Ο Διονύσιος Διόνου ένα από τα υιοθετημένα παιδιά ανέφερε στη συγγραφέα: «είμαι ένα κλεμμένο παιδί. Ο πόνος αυτής της πραγματικότητας έχει εντυπωθεί βαθιά στην ψυχή μου. Τίποτα ούτε καν το πέρασμα του χρόνου δεν μπορεί να μειώσει αυτόν τον πόνο, τον οποίο κουβαλώ μαζί μου- πάντα. Δεν γνώρισα ποτέ τη μητέρα , τον πατέρα, τα αδέρφια ή την ευρύτερη οικογένειά μου. Μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο από τη γέννησή μου, με εγκατέλειψαν. Δεν ξέρω το γιατί». Στο βιβλίο αναφέρεται και η υπόθεση του Πέτρου Κουτούλα ο οποίος υιοθετήθηκε σε ηλικία 6,5 ετών. Μέχρι τότες ζούσε στο δημοτικό βρεφοκομείο Πατρών, όπου τον είχε αφήσει η ανύπαντρη μητέρα του 6 ημέρες μετά τη γέννησή του.
Οι ιστορίες με τις υιοθεσίες Ελλήνων από οικογένειες της Αμερικής έχουν συνέχεια. Η Βελγίδα καθηγήτρια έχει έρθει σε επαφή και συνεργάζεται με τον γνωστό δικηγόρο Μιχάλη Σανίδα ο οποίος έχει αναλάβει το πλέον δύσκολο έργο της αναγνώρισης αυτών των παιδιών τα οποία σε μεγάλη πλέον ηλικία θέλουν να λάβουν την ελληνική ιθαγένεια.
Μιλώντας στο protothema.gr ο δικηγόρος Μιχάλης Σανίδας σχετικά με τις υιοθεσίες και το δύσκολο έργο που έχει αναλάβει επισήμανε: «Αρχικά να αναφέρω ότι το θέμα των υιοθεσιών την περίοδο 1948 μέχρι 1969 είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα για την χώρα μας. Να πούμε συγχαρητήρια στην ακαδημαϊκό Gonda Van Steen η οποία επί οκτώ έτη αγωνίστηκε να μαζέψει όλες τις πληροφορίες που χρειάζονται και να εντοπίσει πολλά από τα παιδιά που υιοθετήθηκαν εκείνη την χρονική περίοδο. Όταν ήρθε σε επαφή με το γραφείο μου δεν σας κρύβω ότι ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Πόσες χιλιάδες ελληνόπουλα που βρέθηκαν σε διάφορα σπίτια στο εξωτερικό λόγω του πολέμου της φτώχειας και του εθνικού διχασμού. Όλα αυτά τα παιδιά είναι πλέον αξιόλογοι, πετυχημένοι άνθρωποι σε διάφορους κλάδους. Νοιώθουν Έλληνες, αναζητούν τις ρίζες τους και φυσικά το αίτημα αυτών των ανθρώπων είναι να αναγνωριστούν ως Έλληνες από το ελληνικό κράτος καθώς έφυγαν από την χώρα μας με ελληνικό διαβατήριο πολλά εκ των οποίων ήταν και σε μεγάλη σχετικά ηλικία . Φυσικά θέλει μεγάλη ανάλυση το συγκεκριμένο ζήτημα γεγονός που είναι αδύνατον να αναλυθεί σε μια δήλωση. Προσωπικά αγωνίστηκα να κάνω γνωστό το θέμα των χιλιάδων αυτών υιοθεσιών, το έργο της καθηγήτριας Gonda Van Steen και θέλω να ευχαριστήσω όλα τα σωματεία που στάθηκαν και στέκονται δίπλα μας όπως χαρακτηριστικά αναφέρω το τμήμα AHEPA HJ-03 Μέγας Αλέξανδρος Θεσσαλονίκης στο οποίο είμαι και αντιπρόεδρος. Μην ξεχνάμε οι χιλιάδες των υιοθετημένων παιδιών θέλουν να γυρίσουν στον τόπο που γεννήθηκαν για να βρουν συγγενείς, να γνωρίσουν τα μέρη της γενέτειρας χώρας τους και ακόμη να επενδύσουν στον τόπο τους. Στα πλαίσια των δυνατών ελληνοαμερικανικων σχέσεων το συγκεκριμένο θέμα έρχεται να ενδυναμώσει την σχέση αυτήν».