Μέσι vs Ρονάλντο: Η κόντρα που άλλαξε για πάντα το ποδόσφαιρο

Από τον πρόλογο ακόμη του συγκεκριμένου βιβλίου, ακόμη και αν δεν είσαι φανατικός ποδοσφαιρόφιλος, βυθίζεσαι σε ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα.
Ένα ανάγνωσμα που έχει ως επίκεντρο δύο τεράστιους σταρ της στρογγυλής θεάς, ίσως γι’ αυτό οι σελίδες του «Μέσι vs Ρονάλντο: η αντιπαλότητα που άλλαξε για πάντα το ποδόσφαιρο» κυλάνε αβίαστα, με μια γραφή που είναι γνωστή πια ως «η νέα δημοσιογραφία».

Οι Τζόσουα Ρόμπινσον και Τζόναθαν Κλεγκ, αμφότεροι δημοσιογράφοι της Wall Street Journal ξεδιπλώνουν αριστοτεχνικά την αντιπαλότητα που άλλαξε για πάντα το ποδόσφαιρο, ανάμεσα στον Λίο και τον CR7.

Σε βάζουν αμέσως στο κλίμα με την τελετή βράβευσης του κορυφαίου ποδοσφαιριστή για το 2007 από την FIFA στην Όπερα της Ζυρίχης, όπου Μέσι και Ρονάλντο δίνουν το παρθενικό τους παρόν, παρότι δεν έχουν κερδίσει την συγκεκριμένη διάκριση.

«Δύο από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που έζησαν ποτέ κάθισαν αμήχανα σε ένα σημείο, απορημένοι γιατί μπήκαν στον κόπο να εμφανιστούν. Ο λόγος που κρατούσαν χαμηλά το κεφάλι, σαν τιμωρημένοι μαθητές, ήταν το άδειο κάθισμα ανάμεσά τους...».

Σε αυτό καθόταν ο Κακά της Μίλαν, που σηκώθηκε για να παραλάβει το βραβείο και όπως γράφουν οι δύο δημοσιογράφοι «ήταν μεγαλύτερος σε ηλικία από τον Μέσι και τον Ρονάλντο, αλλά κατά τη γνώμη τους ήταν χειρότερος στο ποδόσφαιρο από εκείνους».

Αυτή η κοινή τους πεποίθηση είναι μια από τις ελάχιστες κατά την διάρκεια της διαδρομής τους στον χώρο του ποδοσφαίρου, στον οποίο αμφότεροι μεγαλούργησαν παίζοντας σε κάποιες από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου.

«Αυτό που κανένας δεν μπορούσε να προβλέψει στην Ζυρίχη εκείνη τη βραδιά ήταν πως οι δύο τύποι που τερμάτισαν δεύτερος (Μέσι) και τρίτος (Ρονάλντο) αντίστοιχα στην ψηφοφορία ήταν έτοιμοι να μετατρέψουν το ποδόσφαιρο σε ατομικό σπορ» επισημαίνουν οι Ρόμπινσον και Κλεγκ.

Καλά κρυμμένα μυστικά

Το βιβλίο ακολουθεί τις παράλληλες πορείες των δύο φαινομένων και την εξέλιξη της καριέρας τους σε κορυφαία κλαμπ όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Γιουβέντους και η Παρί Σεν Ζερμέν.

Η έρευνα που έκαναν οι συγγραφείς ήταν πολύ μεθοδική, συνομιλώντας με πάρα πολλά άτομα αφού «η πρόκληση του να αφηγείσαι την ιστορία δύο εκ των πιο διάσημων ανθρώπων στον πλανήτη έγκειται στο γεγονός πως είναι λίγο πολύ γνωστοί σε όλους, αλλά στην ίδια στιγμή και σε κανέναν».

Όπως επισημαίνουν οι δυο δημοσιογράφοι της Wall Street Journal «βασιστήκαμε στην εμπιστοσύνη πολύ περισσότερων ανθρώπων από όσους έχουμε τη δυνατότητα να αναφέρουμε. Στην πραγματικότητα αρκετοί από αυτούς δεν μπορούν να κατονομαστούν, ακριβώς επειδή μας μίλησαν υπό την προϋπόθεση της ανωνυμίας...».

Άγνωστα περιστατικά, διάλογοι, ιστορίες που έμεναν καλά κρυμμένες και έγγραφα που δόθηκαν στους δύο συγγραφείς συνεισφέρουν τα μέγιστα σε αυτό το συγγραφικό πόνημα που κυκλοφορεί από την MVP Publications.

Η περίφημη κόντρα τους αναλύεται τόσο διεξοδικά, όσο ποτέ άλλοτε και φτάνει μέχρι τον τελευταίο αγώνα που έπαιξαν ο ένας απέναντι στον άλλο σε μια χώρα που ίσως να μην φαντάζονταν ποτέ ότι θα δείξουν την ποδοσφαιρική τους ιδιοφυΐα.

Η τελευταία μάχη

Ήταν χειμώνας-όσο μπορεί να πει κανείς ότι υπάρχει αυτή η εποχή στα Εμιράτα-όταν ο Λιονέλ Μέσι τέθηκε αντιμέτωπος για τελευταία φορά με τον Κριστιάνο Ρονάλντο σε «ένα παλιακό στάδιο στην άκρη του Ριάντ».

Η Παρί Σεν Ζερμέν αντιμετώπισε μια ομάδα επίλεκτων της Αλ Νασρ στην οποία είχε υπογράψει ο CR7 και της Αλ Χιλάλ, «της ομάδας που μόλις είχε πληροφορηθεί ότι πλέον θα ήταν ο νέος μισητός αντίπαλός του».

Μπροστά στα μάτια του διαδόχου της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν Μέσι και Ρονάλντο διασταύρωσαν για πολλοστή φορά τα ξίφη τους.
Ο πρώτος σκόραρε τρία λεπτά μετά την έναρξη του ματς και ο δεύτερος έβαλε δύο γκολ, ενώ αμφότεροι αντικαταστάθηκαν μετά από μια ώρα παιχνιδιού.
«Η μόνη δημόσια επαφή των δύο υψηλών προσώπων που όλοι είχαν έρθει να δουν ήταν μια ευγενική χειραψία και λίγη κουβεντούλα στα ισπανικά, που δεν είχε καμία σχέση με εκείνο το αμήχανο βράδυ του 2007 στην Ζυρίχη.

Τότε που οι δύο αυτοί τεράστιοι ποδοσφαιριστές έβλεπαν κάποιον άλλο να βραβεύεται ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο.

Τελικά μετά από εκείνο το βράδυ, χρειάστηκε να περάσουν έντεκα ολόκληρα χρόνια, για να πάρει κάποιος άλλος εκτός αυτών των δύο την χρυσή μπάλα!.